132 resultaten.
Uitzwaaien
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 99 De tijd "van" is bijna gekomen
ik twijfel over mijn regels en zinnen
het ongemakkelijke samenraapsel
van de afgelopen weken en jaren.
Hoe intiem mag mijn pen worden
het voelt wellicht voor anderen
als een novemberschoen na de intocht
of bijzonder leven wisselend besproken.
En ik , ik luister naar de regen buiten
scherts in kleuren ouders…
Oriana en de Dalai Lama
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 Zijn amandelogen goudomrand geslepen
Hadden tussen de rozen reeds begrepen
Dat ik een vrouw ben zonder pausen of goden
Over het verleden sprak hij en de doden
En hoe hij vergeefs zijn lusten dacht te doven
Door metergrote kolen te verbouwen in de moestuin
Of dat hij graag monteur had willen worden
En over de Baby Austins en de Dodge
Die…
Enge schoentjes.
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 169 Teentjes, hielen en wat een blaren - nauw ook eng
Voor mezelf wat te strak, te rechtlijnig ook vrij streng?
Vaak erg wijs te filosoferen ook relativeren
Nooit brood of bed hoeven te ontberen.
Mijn zegeningen tellend, gewoon tig
De universiteit van het leven is krachtig en erg machtig.
Dromen zijn niet steeds bedrog mits ze wel eens waarheid…
Op een Karbouw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Een glooiend heuvelland op Java:
En onbekommerd langs een sawa
Liep vredig grazend een karbouw.
Geritsel klonk in 't gras en gauw
Verslond de tijger toen, dat raad je,
Een mals en sappig karbouwnaadje.…
Op een Dashond. Op een Das
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 643 Op een Dashond
Een dashond uit Heerhugowaard,
Heeft gisteren plechtig verklaard
Dat, Deo Volente,
De omnipotente
Goedheiligman heden verjaart.
Op een Das
Een dyslectische das uit Hasselt,
Die steeds alle woorden verhaspelt,
Weet niet als je 't vraagt
(Het is godgeklaagd)
Hoe je in 't Nederlands het woord das spelt.…
De flow van duizendschonen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 114 zacht ben je bij mij
gekomen in de flow
van duizendschonen
zij zomerbloeiden lang
in een herfst die wij
nooit zullen vergeten
omdat zij kleuren
deelden in de meest
lieve stukjes van ons leven
hun trossen waren
kleine bosjes schoonheid
hooggesteeld naar zon
wij droomden liefde
volmaakter dan de
werkelijkheid rondom
tot een geluid…
WINTERMUGGEN
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.398 De wintermuggen zijn
aan 't dansen, ommentomme,
zo wit als muldersmeel,
zo wit als molkenblomme.
Ze varen hoge, in 't vloe;
ze dalen diepe, in de ebbe;
ze weven, heen en weer,
hun witte winterwebbe.
Hun winterwebbe zal,
dat lijnwaad zonder vlekken,
de zuiverlijke schoot
van moeder Aarde dekken.
Ze ligt in heure slaap,
ze droomt de…
Afkomst
gedicht
1.0 met 10 stemmen 6.708 Ik kom trouwens uit het Noorden
uit het hoge Noorden
uit een oud boerengeslacht.
wij droegen puntmutsen
rood-witte puntmutsen
wij dronken karnemelk
de echte
uit het groene pak
onze mesthoop was de hoogste
uit de regio
puntvormige architectuur
u weet wel
als er bezoek kwam
maar er kwam nooit bezoek
een gouden toekomst werd mij…
Daagse kost
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 216 De hedendaagse voedselbusiness dwaalt
Ons eten zit vol gif, soms zonder reden
En nieuws daarover bulkt van strijdigheden
Wie weet nog waar je pure mosterd haalt?
Ik hou me dus maar aan de schijf van vijf
Dan krijg ‘k sléchts twintig gifjes in mijn lijf…
zebra
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 96 statig fier de kop geheven
kleurt zwart wit de zebra
met gerechte rug
zoals zij baken is
van hier naar daar
voor een veilig pad
de aandacht trekkend
lonken lichtend wit
van hier bekeken
daar haar strepen
waar het zwart niet is
aan de overkant
het leven verlangend
leidt zij blind vertrouwd
ons tussendoor de wielen
die verschil maken…
Ode aan zwarte Piet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 199 hey maan!
vind jij het nog wel fijn
om maan te zijn
als je door de bomen schijnt
en je ziet de stoomboot
met makkers die hun geraas staakten,
varen, over de Hollandse baren?
hey maan!
zou het nou niet mooi zijn
om het mannetje op de maan
als een zwarte Piet te sminken
en hem dan te linken
aan de goede Sint
gewoon, omdat ik dat leuk…
daar kan geen glas op klinken.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 257 een boek zou ik kunnen schrijven,
of zingen het hoogste lied,
zo zou ik bekendheid kunnen krijgen,
maar liefste dat hoeft van mij niet,
oh ik zou liedjes kunnen schrijven,
of gedichten misschien,
dan zou ik echt heel veel geld kunnen krijgen,
maar dan had ik jou waarschijnlijk nooit gezien,
natuurlijk zou ik dat alles willen,
maar zover…
Woordwaarde
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 133 de wereld verkleint
of klimmen muren dichter
geluid verstomt
kaarten vergelen aan de muur
liefdeloze boodschappen
vliegen over en weer
onbegrepen versprekingen
kleuren vale wanden grijs
vriendschappen almaar brozer
aandacht staat gelijk aan onhoorbaar getik
niet gelegde letters vangen stof
op het scrabblebord…
Maandag.....
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 120 De winkeldeuren
nog toe, gesloten....
de straten
leeg, verlaten
Alleen zon
maakt het nog vrolijk
had ik
in de gaten
Waarom op maandag
'n oud stadshart
bezoeken?
'k ruik vers brood, koeken?
Ik proef...
de sfeer van ooit
van toen
aanwezig op en aan
de gevels
in de ruiten
hun spiegelbeeld
heelt de wonden
van eeuwen strijd…
zien
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 175 Ik heb God gezien
in het ritselen van de bomen
echt zonder dat ik zat weg te dromen
of toch een beetje misschien
Ik heb God gezien
weerspiegeld in de diepte van dierenogen
zonder een druppel te hebben gezopen
bedwelmd door het inzicht misschien
Ik heb God gezien
Vanmorgen in de dageraad
zo mooi – de zonsopkomst
en in het moment dat ze…
klaarheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 83 na zijn goede
bedoelingen
loopt hij op
de klippen van
zijn zwijgen
met weinig meer
dan kreupele
woorden trekt
hij diep de
polders in
nooit was de
helderheid van
de duisternis in
zijn verscheurde
ziel zo nabij…
knuisten als sluizen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 is het mijn weg van hier
tot aan het schelpenpad
waar mijn voortgang werd
verminkt door het knarsen
van de zee
was het een verwrongen perceptie
van het beeld dat ik had verwacht?
ik ruik geen zoete avondlucht
langs het pad dat oeverloos mij
de verte aanreikt die ik toch nimmer
had kunnen belopen
er grenst tijd veel tijd aan de…
Winterdroom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 183 In deze dagen dat de zon zich niet laat zien
Zie ik in gedachten weer de gele rozen
Zie ik struiken bloeien die ik heb gekozen
En wacht tot ik alles eens terug zal zien
Dan komen weer de vlinders en de bijen
Bevolken vissen en kikkers weer de sloot
Dan is het veld niet meer uitgestorven en dood
En zullen wij onder open hemel vrijen
Ik vergeet…
zonnebloemen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 273 Van Gogh had inspiratie gezocht
en was direct verkocht
aan de mooie bloemen in het geel,
hoog reikend op hun sterke steel.
Rank van lijf en mooi van kleur
werd voor hem een primeur.
Een boeket in een vaas
niet alledaags.
Nu een beroemd schilderij
de zoveelste in een rij.
Iedereen kent de schilder zijn naam.
Hij werd beroemd door de zonnebloem…
meervoudigheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 140 je trekt een lijn
en alles eronder verdrinkt
omdat je niet wist dat je
een zee trok onder je hand
wind waait niet
het zijn driften die uit het zijn kolken
als het stil is in het hart de winter
hoor je alsnog het onderhuidse kloppen
van het ijs schotsend op het barende water
en als de gesel voorbij is
regent’ slechts assen uit de ransel…
Hinkelend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 De tegels en het mos ze schreien
hoe sterk kan een dag zijn.
Had ik toen nog gouden dromen
de oktoberdagen in mijn hoofd
de uren knarsetanden
vandaag minuten lang.
Gedachten haspelen
vreugde lacht niet meer
de hoeken van je mond
zelfs je oogleden zwijgen.
Ik kan vandaag geen lied zoeken
geen woorden vinden
over ook jouw kinderschoenen…
Zielsrust
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 158 ik lief de stilte
rond woorden gelegd
waarin juist
zoveel wordt gezegd
ik lief de stilte
rond een gedicht
waarin juist
verademing wordt belicht…
Hartje zonder zorg.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 257 'Tòbben komt altoos te vroeg:
Zoudt ge vrezen, zoudt ge zorgen?
Och, dat redt en schikt zich mòrgen;
Morgen is het tijds genoeg!
Wat ge zegt, of niet en zegt,
Mòrgen komt dat ding terecht!'
Hartje! hebt ge wel bedacht,
Hoe dat àl te los betrouwen
Menig bitter deed berouwen,
Wat hij uitstelde over nacht;
En dat de ingeslapen daad
's Morgens…
Apocalyps
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 ik raakte
dingen aan
om me heen hun
echtheid verdween
in stof
aan mijn handen
glansden restanten
waar chaos verscheen
ongeordende
vormen vulden
de ruimte zonder
enige wetmatigheid
hersendood
zieltoogde nog
stervend leven in
bandeloos bewegen
weg was wetenschap
beschaving en cultuur
de apocalyps sloeg
triomferend het laatste…
Praagse Mist
gedicht
4.0 met 10 stemmen 2.007 De Karlsbrücke. Een decembermorgen.
Een klok. Het is op slag van tienen.
Ik voel zijn jas van gaberdine,
Zijn dunne lijf daarin verborgen.
Ik denk aan sinaasappelbomen.
Zijn bed vannacht rook naar seringen.
Hij rilt. Hoort hij de krekels zingen?
We zien de zwarte Moldau stromen.
Ik weet maar weinig van zijn dromen.
Zal straks zo tegen vieren…
De ritzenritselaar
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 381 Geboren in het geld, een neus voor zaken
Heeft pand na pand half Amsterdam gekocht
Geheel legaal de mazen opgezocht
Laat zich niet kisten door dat volkse kwaken
Een ondernemend baasje, zonder franje
We noemen hem: Schavuitje van Oranje…
herberg zijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 mens zijn is herberg geven
dag na dag
van minuut tot minuut
met telkens weer
nieuw en onverwacht
komend en gaand bezoek
waar een rugzak staat
op weg naar de horizon
willen wij thuis geven
aan voortdurende vindtocht
van vreugde en verdriet
depressies ook of wanhoop
ook als de bagage
schaamte blijkt of venijn
met en voor elkaar
ontvangen…
ogen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 245 Ogen zijn de spiegel van
onze ziel.
Ze kunnen lieflijk kijken,
als ons hart vol liefde is.
Verstart, als ze angst zien.
Schitteren, wanneer er een
complimentje volgt.
De pretlichtjes verraden een
addertje van ondeugendheid.
Onbeweeglijk blijven staan,
als er gevaar dreigt.
Opstandig bij onbegrip.
Nat bij verdriet.
Strak gespannen…
het aards bederf
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 juist wanneer de storm
in ruste zijn wapen herlaadt
de omgeving voedt met de
stilte van een val
grijnst dit obstakel als
een tegenwind zich wederkeerig
afwendt en de overwinning viert
met een vleugje zonneschijn
dan opeens uit het niets
briest de storm over de getrouwe
flanken die ons de zekerheid brachten
dat zelfs de herfst zich…
Inzicht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 166 Pas, als je iets hebt
pijn ofzo
merk je hoe heerlijk,
het een voorrecht is om
maar in die dagelijkse mallemolen
mee te kunnen draaien,
rond op het hobbelpaard
elke keer je broer, je vader of iemand
te zien die naar je kijkt.
Als je ouder wordt,
wil je soms doen
wat je toen je jong was deed
reizen, dansen, spelen nog
met leuke partners…