Alle inzendingen, jaar 2009, week 25

(voor Gerrit Achterberg) De analyse voorbij streefde hij naar verlossing van het denkbaar ogenschijnlijke. Wroetend in zijn verleden haalde het noodlot hem in, hij werd de man die hij zocht en de zonde van de vaderen kwam ten uitvoer. Hij schiep zijn eigen wonden om het blauwe bloed dat verzwegen is door een laffe boer, vadereer boven dochterschande…

Steeds zwaarder wordt de last op mijn schouders Eenzaam als een kind zonder ouders Geen enkele herkenning in een gezicht Steeds zwaarder wordt het gewicht Blij, sterk , eerlijk en puur Niets meer van over op den duur Sterker maar harder is het resultaat Geen liefde maar ook geen haat Als een vogel vlieg ik naar de zon Op naar een…

De King of Pop is niet meer Zijn dood kwam zo plotseling en dat doet velen zeer Hij was zo uniek en raakte vele harten met zijn mooie muziek He has gone too soon R.I.P.…

Voorjaarsschittering waterspiegel oogt zonnig waarom die rimpels?…

Op het moment dat ze los komt, stokt de sapstroom, met een laatste stuip pompt haar lijfje het sap nog eenmaal rond. Net lang genoeg om het leven hoop te geven en in de vlucht naar beneden begint de droom. Op tere vlindervleugels van satijn zweeft ze over de wereld, nog eenmaal overziet ze het allemaal. Dan raakt ze de dorre grond en met een lichte…

Een dagje Amsterdam, auto buiten de stad, lekker met zijn tweetjes met de vouwfietsjes op pad, racen door de straten een heerlijk vrij gevoel gezellig samen praten dwars door het stadsgewoel, hier een patatje eten daar een blikje fris maar wat ziet mijn oog nu, lollies van cannabis? Zomaar hier te koop op het Waterlooplein ze lonken in…

Ik keer terug naar ‘t dorp dat ik lang geleden verliet maar voelt als gister De dorpsklok in m’n geest staat stil al die tijd voor mij verandert niets Er is niemand die ik ken ben vreemdeling in de straat waar ik geboren ben Als ik lang stil sta voor mijn geboortehuis slaat een waakhond aan Waar is m’n dorp gebleven dat opduikt…

Eerst was er crisis voor de banken. Toen ging de automarkt ook janken. En nu komt de klad in ons gerstenat. Barman, schenk ons gauw export-dranken !…

Diepgeworteld in mij Schuilt Mijn hart Die in duisternis kiest Naar Een wens Gebonden naar vrij Tranen van de geest Vervullen Mijn ziel Overheersen Mijn lichaam Binden Mijn leven…

Hoe jij mij melkt en ik jou melk hoe mannen en vrouwen moeten groeien tot op een punt dat het voedzaam wordt wij oeverloos van mening verschillen terwijl het tweemaal op hetzelfde neerkomt of wilden we gewoon lang baden elk aan zijn geëigende kant hoe wij er beiden wel en niet beter op worden tussen de dagen staan en tijd vrije…

“Ben” terwijl de melodie van jouw lied door de woonkamer klinkt lieve Michael denk ik terug aan de jaren van weleer waarin jij toch zeker wel de muzikale klanken van mijn wereld kleurde van de wereld van heel veel tieners en volwassenen ook die van mijn kinderen bij het afscheid van mijn zoon in de toenmalige zesde klas vertolkten de…

Jij bent de wind in mijn hoge bomen Jij bent het meisje uit al mijn jongensdromen Jij bent het beste wat me ooit is overkomen Ik wil je nooit meer kwijt.…

Als stilte weerklinkt in gebroken ogen pijn onversaagd steeds opnieuw toeslaat zo geliefd maar zo eenzaam zal de jasmijn zijn geuren niet meer verspreiden bloemen op jouw graf als tranen strooien je voor eeuwig omarmen in ongekende stilte…

tussen drog en droom rijdt werkelijkheid haar scheve schaats ik wil niet dat mijn hunkering in helderheid op gaat ik neem je hand steel je vingers maar geef jou geen plaats kus je lippen roze rood en bijt de smaak van bloed pel mijn sluiers een voor een ontdek ontloken vloed in vuur versmelt mijn naakt met jou voorgoed…

Michael Jackson is niet meer Zijn muziek dwaalt door mijn hoofd Ik draaide zijn muziek zoveel keer Een absolute ster is nu gedoofd The man of soul, the king of pop Mijn jeugd stond in zijn schaduw Op het podium stoer, sterk en uitdagend, maar daarnaast verlegen en mensenschuw Zijn levenswandel leidde tot discussies Maar bovenal een fantastisch…

Ze zeggen ik ben een Johanneskind, ik arme ik weet er niet van, toch steek ik de brand in het hout dat het vuur mij laai, ter eer van Sint Jan. Gespelen komt aan, en dapper gedaan, zo moedig als ieder dat kan, gedanst zij de dans bij het woedende vuur, de dans ter eer van Sint Jan. In ’t ronde gezwaaid en ommegegaan, en weg weer wilder…

Karst T. verschijnt voor een postume kuur nog op de divan van de psychiater. Men wil beslist die zekerheid voor later: was hij nu echt zo’n doorgedraaid figuur? Maar Karst blijkt na het onderzoek in dezen, toch in de grond een doodgoed mens te wezen.…

Nederigheid is een deugd maar zelfvertrouwen geeft meer vreugd…

Jij zoekt rust Rust zoek ik Jij alleen Alleen ik Wat zoek jij Ik zoek wat Kunnen wij Wij kunnen Wil jij dat Dat ik wil Wat jij wil Rustig aan met zijn tweeën beginnen…

Je kent vast wel een persoon die je als ‘vriendin’ goed kent maar dat - als het erop aankomt - jij voor haar een vreemde bent ze negeert je dan gewoon en kijkt niet meer naar je om en dan denk je bij jezelf was ik nou zo stom? zo stom dat ik dacht dat zij altijd voor me klaar zou staan zo stom dat ik dacht we gaan er SAMEN tegenaan…

De gegeven tijd Lijdzaam ondergaan, Die forse tegenwind Kranig doorstaan. Als weerbaar wezen Trots op jezelf! Een zinvol Leven Aan anderen te geven. En dan de kinderen Wat een geluk. Gezond en wel. Geluk lijkt gelukt! Het warme nest, behaaglijk en verguld. Als weerbaar mens, niets is verhuld! Een leven van geven Een ongedroomde…

Het heel gewone, dagelijkse leven, het glimt van zin en van een diep geheim, al weten we ook niet hoe alles met elkaar verweven is, het zindert wel van moed en van een groot geduld om telkens weer te herbeginnen: te leren lopen, schrijven, praten en beminnen. Het gaat gewoon maar door, al eeuwen lang. Vandaag veel zon en morgen zeker regen…

(voor K. P. Kavafis) Een Griekse liereman uitte zijn tederheid voor het stadsleven in Alexandrië, waar de geliefde moederschoot hem baarde, baarde hij met woorden zijn piramide - zijn donkere ogen zochten het oude mysterie en de vrije liefdesuiting, geheel naar zijn aard, die niet gestorven of verstikt is geraakt, die als koele wijn het hart…

je laat mij wonen in je woorden als ik ontheemd mijn plek niet vind me thuisloos waan en in de wereld sta als vreemdeling de ochtend neem als sprakeloos de avond als voorgoed verdaan als blinde in het licht moet kijken dan geef je rust met al je zinnen beland ik in een veilig nest de duivel en mijn zieledeuk voor even weg…

Men noemt mij mens Ofwel homo sapiens Anderen zeggen knul Sommigen zelfs lul Een leraar vond me dom Mijn vrouw vindt me lief Mijn chef een rare pief Een politicus zag me als rood Een griet vond me stom Bij de een ben ik briljant Bij de ander een dilettant Een nudist ziet me graag bloot Papa vindt me slim Volgens Sjors ben ik Sjim…

De maan is mijn dode spiegel ik verlang zo naar een vrouw in mijn beweging, hunker ik weiger ik, steiger ik, tijger ik hijg ik, slik ik mijn dode spiegel is mijn vrouw kom bij me, hou me vast hunker samen, laten we naakt zijn ik huiver, maar voortaan niet alleen streel mijn ego, laat tranen varen samen varen mijn dode spiegel is mijn…

Moet je zien hoe hij een draad trekt om de mensen heen om de dingen en wat fictieve waarden recht zijn speeltuin in hoe er buiten de lijnen slechts halve waarheid bestaat en het wachten op zijn grillen om een steen te werpen om te zien of er een rimpeling ontstaat met kleverige handen weer gaat wikkelen want het is nooit af het…

Als ik naar de bomen kijk met hun groene bladerentooi besef ik wat zijn ze toch mooi de toppen hemelwaarts gericht afstekend tegen de blauwe lucht blijft het een schitterend gezicht met hun gratie en schoonheid de takken wijd gespreid bomen altijd in beweging dansend op de onzichtbare wind en als je wilt schuilen je de rust eronder vindt…

Soms treft mij iets, heel even, achter enkele woorden die je uit waarin vind ik, iets zit verweven, een zuiver en zacht maar lief geluid, zodat ik opnieuw naar je ga kijken alsof ik jou voor het eerst daar zag, laat al die jaren maar verstrijken zolang ik dit bewaren mag. Wat kan ons de tijd nog deren we zijn nog samen, en dus niet alleen…

ik zag opeens het schilderij, was het nu Millais of Monet? die jonge vrouw, dat meisje dat levenloos in het water ligt, met zeewier om haar heen, zo schoon en ook zo sereen alles kan zo overweldigend zijn soms, dat je wel kunt huilen van machteloosheid, en de wreedheid van deze wereld maar, moet ik ook toegeven, de schoonheid…