Alle inzendingen, jaar 2009, week 47

Hoe sneeuwt, mijn geliefde! de vlokkige wol, Zo blank als uw boezem, de dalvelden vol! Het noorden ombuldert ons hutje op 't norst, En hek en geboomte is met rijp overkorst. 't Is winter! het ijs nam de beek in bezit; De daken der landlijke stulpen zijn wit, En grauw en eerwaardig, met zilveren top, Rijst ginter de staatlijke kerktoren…

Zo gaat het: je hoort een deur bonzen en de schelp van de ruimte bruist open; de werkelijkheid schampt langs en laat een lege weg achter zich heel, terwijl je geschiedenis schroeit er vol van dicht maar de uitspraak wandelt verder omdat je lippen dat afspraken Zo hoort het: de natuur opent je blad na blad zoals een leerboek bladert je door…

Uit Brussel komt dit keer een goed bericht: Ons aller Neelie gaat nog vijf jaar door, Al stelt haar functie dit keer weinig voor; Haar nieuwe portefeuille geldt als licht. Want voor een vrouw van achtenzestig jaar Vond men haar oude baan blijkbaar te zwaar.…

Waar haal jij de kracht vandaan, Om altijd voor mij klaar te staan. Hoe krijg jij het voor elkaar, Om alles te doen voor mij zonder gemaar. Al zeg ik niet genoeg wat ik voel voor jou, Je moet weten dat ik heel veel van jou hou. Jij bent er voor mij als ik verdrietig ben of heel erg blij, Daarom ben ik blij dat jij ooit koos voor mij.…

verheven neem je me mee laat me zonder barsten en voegen doorheen het moment de hoogte raken…

De hele jet-set werd er verwacht in 's werelds duurste praal en pracht. Het rijk emiraat keek niet op 'n karaat Maar 't blijkt een sprookje van slechts één nacht.…

U heeft er niet voor gekozen om TWEE handen te hebben of TWEE ogen. Uw ouders hadden geen inspraak in het ontwerp van uw lichaam. Maar als U goed kijkt, zult U zien dat alles in paren voorkomt. Uw ogen... Oren,...linker- en rechterhand Linker- en rechter hersenhelft Linker- en rechterboezem van uw hart,enzovoort... Midden in uw gezicht…

uitkristalliseren gerond geheel ieder aspect toevallend de eigen plaats…

religie, geen doel maar een geschenk dat men al of niet kreeg als middel om zijn vreugde of verdriet in vorm te kunnen uiten een aan ons bedeeld geluk om te bewaren en goed mee te doen dit noem ik God een grootheid die voor mij te groot is voor woorden…

Het kind in haar wil rennen ver weg van haar zorgen Het kind in haar wil zijn en niet wegkwijnen in pijn Het kind in haar wil rennen ver weg van haar zorgen het kind in haar wil leven in vandaag maar ook naar morgen Nu wil het kind in haar graag spelen maar zij kan enkel spelen met de wind het kind in haar wil rennen maar Gestorven is haar…

Laat de nacht de nacht zijn Laat de dag de dag zijn Laat mij verlichten uw pijn O laten wij lachen zou dat niet ontzettend fijn zijn…

Ook mijn misleide schaduw - al werd hij door mij gestenigd -, geef ik een nieuwe kans, in twee gelijke sterren verenigd tot een decagram waar hij naar nijgt eenzijdigheid waarover hij zich buigt maar minzaam zwijgt, onderwerp hem aan de mij voorbestemde tijd, stap uit de meervoudige spiegel van mezelf en mijn schaduwzijde.…

het uitzicht dat we dromend wachtten vanuit een rozentuin met kruidig zomers blauw van het lavendelbed, herken je nog de vurige gedachten? je keek vanuit je stoel naar verderop de groene bomen die ons niet veel verder deden kijken dan 't grenzeloze leven en je stoutste dromen nu laten zij in glimmend zwart hun kaalheid en de keerzij zien…

Ik zoek je voetstap in de leegte, roep je naam tegen de wind. Ik ga naar plaatsen waar jij was wetend dat ik je er niet vind. Ik graaf herinneringen op, reis terug in het verleden om jouw grootsheid weer te zien in allerhande kleinigheden. Toch ontwaar ik stille troost, ondanks pijn en diepe smart daar ik je niet ver moet zoeken want…

Je bent een droom van lang geleden. Die ik stuurde over de bergen. En blies over de oevers van de rivier. Hoe kan men mij ooit begrijpen ? Mensen, ze hebben mij nooit uitgelegd waarom ik zag wat ik heb gezien. Dáár, achter de bergen daar weet ik de warmte En ver weg , nog voorbij de horizon Daar ligt de vrijheid die ik zó liefhad. Mijn…

Zondag 26 september 2004 Een zware aardbeving In de Indische Oceaan Veroorzaakte een vloedgolf Die vele landen trof 300. 000 doden Waren het gevolg Een catastrofe Die wordt gezien Als één van de ergste natuurrampen In onze geschiedenis Een vreselijke tsunami…

Wanneer je houden van verkeerd interpreteert ben je duidelijk nog niet uitgeleerd…

Vind ik in ritselende bladeren Antwoorden op de vragen Die spoken in mijn hoofd Hoor ik in 't bulderen van de wind Die raast rond mijn huis Jouw stem Zie ik tussen de takken van De bomen silhouetten Van weleer Er is geen antwoord Voor de wind lijk ik doof Blindgeslagen door de tijd Ontglipt mij het beeld dat ik van je had…

ze zijn me dierbaar zowel de doden als de levenden waar ik nu aan denk de bomen hebben even stilgestaan een rij gevormd als een erehaag maar gaan nu weer hun eigen weg ’t is goed geweest ritselen ze zachtjes voor een laatste keer eren koning winter in een naaktheid die geen mens bezitten kan…

Aambeien worden nooit echt groot. Dat snapt het kleinste kind. Ze krijgen nooit een sprankje zon. En staan altijd in de wind.…

Vanuit de Grote Beer en de Pleiaden Wordt de mens gevormd door zeven stralen Door in het stoffelijke af te dalen Worden plus en min goeden en kwaden Wij zijn de vruchten van kosmische zaden Meetbaar op louter dichterlijke schalen Langs de lat gelegd door het vertalen Van een begrip als helen en als schaden Het midden houdend tussen droom…

De torens moesten tot de hemel reiken In Dubai kon 't allemaal niet op Nu zit de halve wereld met de strop En laat er eens zo'n 1000 jaar verstrijken Dan vindt daar 'n toevallige passant De resten van een stad onder het zand. ---- DUBAI - De financiële wereld heeft donderdag geschokt gereageerd op de aankondiging van…

Eenvoud is het kenmerk van het ware Eerlijk, zuiver en oprecht. Dat is van onschatbare waarde En is niet aan grootsheid gehecht. Eenvoudig was Jezus, onze Heer, Voor Hem geen rijkdom en pracht. Eens kwam Hij op deze aarde neer in een stille, donkere, heilige nacht. Een kribbe was Zijn “huis”, maar toch was Hij God gelijk, was bij de eenvoudigen…

Arm geboren uit de warme schoot, geen gordijnen en geen verwarming. Broer en zus in het tehuis geplaatst, niemand droomt er van om arm te zijn. Kansarm elke echte kans ontnomen droge waarde zonder dagelijks brood, in een vicieuze cirkel terecht gekomen. Kijk gelaten naar de andere sparteling.. gewoon ellendig worden 'blootgesteld'. Moedig…

Als je de kunst van het loslaten beheerst ontdek je de schoonheid van de eenvoud.…

Goten gutsen gulpend het water in de grond. Regen ratelt de luiken los met roerige klaterklanken. Binnen zoemt het zacht door buizen die verwarmen. Lampen schitteren stilte in de laat verlaten laan. Bomen druilen druppels langs de bladerloze stammen. Water moddert verder tot de rand de lippen raakt. Vogels schuilen verder tot…

Onze liefde- een verkleedpartijtje met ranja en wat nootjes Telkens weer vroeg jij: Herken je me nog? Ik knikte maar hoopte dat jij de koffer met vermommingen eens aan de weg zou zetten.…

Te zwaar, te licht, het leven een slecht script, op het randje net nog tevreden en alleen maar broekzakken vol weg te geven met de kinderhand en echt klef het is hier een tijdelijke doos gegeven een paar koperen schellen die de hand vult met een paar vingers ingehouden spanning, woede of flauwte het teveel aan zweet onder zwarte nagels de…

Verschuilen in het donker het heeft voor mij geen zin ik wil je niet verraden maar ook niet laten gaan. Verschuilen achter dikke tranen het is niet aan mij besteed je kan mijn zakdoek lenen voor als het toch te veel mocht zijn. Verschuilen in de liefde ik hou het liever vast stevig met twee armen maar waar moet ik gaan staan?…

wees niet boos als mijn lippen verzwijgen dat ik jou mis het komt wellicht door verzwegen jaren van afgebroken twijgen in een vergetelheid die nog immer is vraag niet waarom ik geen weet heb van een diep verlangen mijn stem stokt immers als ik de begraven pijn in mijn gevoel tracht op te vangen…