Alle inzendingen, jaar 2011, week 33

Wanneer Ging je eens lekker tekeer. Ging je ook over de rooie, Dat is juist het mooie, Elke keer weer. Maar ga altijd weer Als een dame/heer tekeer!…

Ik voel de kriebels in mijn buik het borrelt nu naar boven en dat het niet besmettelijk is kan ik je niet beloven Een eerste hi borrelt in mij op en ook de ha komt er al aan maar ook een ho, een he, een hu zitten nu al bovenaan En daar komt de eerste ha ha ha en alles schudt nu mee Het is niet meer te stoppen deze eindeloze schaterzee…

jouw tuin is schitterend aangelegd bij ranke stelen nog een extra steun gezet borders tonen vol de laatste trendy klonen van laag naar hoog hangers in exquise kleur en bij het eind een groene coniferenrij daarachter is de composthoop onttrokken aan een speurend oog een blije speelse woestenij waar wilde bloemen bloeien van groene…

De nacht brengt weer wat je niet verwacht De dag weer laten passeren en aan veel dingen gedacht Alles gaat als een flits aan je voorbij Maar dat geldt niet voor jou en mij Door 's nachts alles nog een keer te beleven Geniet je dubbel van het leven Dus niet slapen is niet erg hoor Ik heb weer m'n doppen in m'n oor Nog 4 uurtjes voor dat ik…

Er is geen getuigenis zonder waarnemer. Leven, ofwel de kunst van het scherp zien bij tanend licht van een wankele schemer, wachtend op een verruimde blik misschien. Wanneer ben ik tot acceptatie bereid? Als ik hoor, voel, proef, ruik of zie? Of is er nog een verborgen waarheid, als echo van een onbekende dimensie? Is alles om mij heen vluchtig…

een hulpje voor de domme medemens: een chip die net als jij kan redeneren maar slimmer, dus je kunt er wat van leren die komt snel op de markt, zo is mijn wens nu heb ik zelf voldoende aan mijn brein maar Rutte niet, voor hem is het wel fijn…

In het zwembad Waar kinderen Vanwege hun leeftijd Nog worden vergezeld Door een generatie ouders Waar je de degeneratie Helaas letterlijk in volle omvang Op het gras ziet zitten, liggen, staan Plonzen plumpuddingen bommetjes En pogen nu al bomvolle kinderen Water te verplaatsen in te grote hoeveelheden Langs vrijwel alle zichtlijnen zijn …

Vaarwel!- dat woord ligt op de lippen, Vaarwel!- dat is zo licht gezeid. Dat kan in stille treurigheid, Bij kus en handdruk ons ontglippen. Dat ligt in 't hart en op de lippen, Wanneer men van elkander scheidt. De tijd vervliegt, de jaren snellen, 't Verandert alles om ons heen, Wat eenmaal eeuwigdurend scheen; Maar wie toch kan de dromen…

Is het een uitgelopen vlek, een godvergeten blad, van inkt de opvlucht in een pennentrek, een vlezig prevelen dat geen betekenis ontbloot zijn woorden plots weer struikelblokken in de stem, strompelt de taal waar zij van vliegen droomt ----------------------------------- uit: tijdschrift Yang, 2002-2003.…

De dotterbloemen vallen droog in de spiralen van het slib eens stond het water huizenhoog tot aan de rand van ieders lip baggerschuiten zijn vertrokken door verse geul in de rivier de natuur zit met de brokken en zucht onder een kwaaie pier de rechte weg leidt naar het geld en verdraagt geen puur gekronkel spaarbekkens worden niet…

Al ging mijn leven niet altijd over rozen, ik heb voor mij het juiste pad gekozen. De keuzes die ik maakte waren niet altijd even slim maar ik zag dat gelukkig zelf snel in. Nu geniet ik weer van het leven en heb nog zoveel meer te geven. Met lieve vrienden en mijn man om me heen ben ik nooit meer alleen. Zij zorgen voor het goede in mijn bestaan…

rust vinden daar gaat nogal wat aan vooraf een moeizaam leerproces van vallen en opstaan of beter nog van woede uitbarstingen en wroeging... doch eens is het er de rust als een soort van verlamming die je belet om op te staan…

de vele regen bracht iets moois we zagen het in Dwingeloo dwalend door bossen en heide zagen wij de paarse pracht kochten ook nog een potje honing…

als je eindelijk weet wat je wil maar je liefde van nu staat stil weet dan dat ik van je hou en fluister zacht ik weet dat jij ook op mij wacht net als de ochtend op weer een nieuwe dauw als dan door de zon die toch weer schijnen gaat de dauw het blad verlaat zal ik de aarde zijn waarop die druppel vallen gaat…

's Nachts volgt het reekalfje vol ondekkingslust moeders zachte hoefklop. Haar achterlichaam glimt melkwit in het duister, spant zich waakzaam bij elke klank in 't bos, dat luidruchtig rust, stelt het jong tijdens moeizaam stappen gerust, wijst de verborgen weg tussen vlier en braam, draait om boven kruiden, nietig maar heilzaam, die de zwarte…

Nergens stilte nergens rust jachten zonder tijd te nemen voortgedreven door één doel steeds meer en meer in ’t leven hogere status rijker aanzien en van niets ooit genoeg ik heb mijn eigen stek gevonden voor mij hoeft het niet meer zo wil leven in velden en bossen in natuur waar echte rijkdom is genieten van de rust en stilte ergens in…

In de werveling van gedachten en gevoelens komt niets meer tot rust, enkel het zoeken vervolgt met nog meer dwaasheid en ijdelheid, met het zonnelicht spelend tot de avond komt. Deze zomermorgen vult zich met het kolken van het water in het meer dat oeverloos lijkt. De zee verhaalt deze geheimen aan wie maar wil luisteren en kijken hoe eb en…

De keeper zei na zijn ontslag: “Erg, dat ik niet meer keepen mag, maar erger straf kon men niet geven dan dat ik doelloos voort moet leven.”…

hij overzag het slagveld het fort verscholen achter de heuvel hij overzag het eigen leger vermoeid nog na de laatste slag besloot het er maar even bij te laten…

De haute-lingerie van Marie-Jo komt op een nec-plus-ultra-niveau. Zij wordt met veel zwier hofleverancier. Onze "natte dweil" pusht 't Brits libido...…

Ben vaak te snel boos. Soms te verlegen of te dominant Ik heb me zelf soms gewoon te weinig in de hand Zo eet ik weer eens te ongezond, of drink ik wat te veel Of ben ik weer eens te driftig, en roep ik dingen die ik niet wil. Gewoon te vaak nog die jonge hond Te vaak nog altijd die rebel Te veel niet eerst denken, En was mijn mond weer te…

De zon staat laag het is nog fris maar aan de kleuren zie je dat het bijna zomer is ik ga uit bed en doe zowaar mijn best je bij het opstaan niet te storen de zon staat laag het is nog fris er is zover ik zie nog niets verloren.…

laat je haren wapperen in de wind geef jouw tranen aan de golven waarin ze veilig kunnen schuilen rek je uit tot in de wolken om door de zon te worden gekust, tekent 'n regenboog een omgekeerde glimlach nemen vogels jouw zorgen mee om je voor altijd te verlossen…

Laten we lachen en met een glimlach sterven en eeuwig leven. Het leed vergeten, alle geluk genieten, ieder genezen. Ieder bevrijden uit hel van waanzinwereld en stil glimlachen.…

in jouw tuin rond de zwijgende bomen die aarde vol rust het zicht op vele bloemenharten een schepping vol ruimte waar de vogels nog zoeken, warmte vinden in de eenvoud de glans op het groen het lover door de zon wordt bespeeld daar kleurt het leven een overeenstemming van vele gedachten is er het voelen het durven hopen…

Tergend langzaam wordt de horizon begaanbaar, verbleekt de zwaluw van de tijd, zwemmen deeltjes van de regenbogen in een kortstondige toevalligheid, zo die bestaat en smeekt boven de graven van de herbezinning. Kwinkslagen schieten flarden in sluw geschapen luchtkastelen, woorden ontlokken herinneringen zomaar uit het niets, het…

jouw lied klonk majestueus in de wind jij was de reus van het bos reikte hoger dan wie naar de hemel maar in de bodem begon het gevecht onzichtbaar vrat een schimmel je wortels weg jij bent gevallen langzaam vergaan toch zingt de wind op de open plek is jouw stek als reus opgestaan…

(Voor Lisa, Mara en Ivora) Prachtige huizen in een Glooiend landschap Oneindig Heuvels. Dom. 't Gewelf strakblauw Zonnebloemen Bootjes Vrolijk vliegende vlinders Zoals dat hoort Levendig De dagen prijzen jullie Nieuwelingen Deze eeuw Verwachtingsvol in jaren Gedijde tijd In toekomst...! Verona/Florence - Toscane; 2011…

Ik heb nog brandhout voor vele strenge winters en in mijn brein sprokkelde ik ideeën voor een eeuw maar mijn leven is een kluwen , een spinrag met te strak gespannen draden de ragebol kijkt lijdzaam toe het is nu wachten op bevrijding hoe kom ik los uit dit bizarre labyrint van onvervulde dromen zal ik stiekem over het muurtje kijken…

gedicht of geopend op het netvlies of uit het oog plaats mij maar met uitgerukt hart want dit gedicht is het helemaal net niet…