Alle inzendingen, jaar 2015, week 24

Het zijn de Grieken die het zelf verzieken, Ze vroegen veel te veel van ons geduld. Belofte maakt zoals wij weten schuld, Nog duizend euro krijg ik van die Grieken. Na jaren van geploeter breekt de kruik, Die duizend euro schrijf ik op mijn buik.…

de wereld was onze adem een vlammende vogel onze vogel een eenzame ster de ster een kleine planeet een gouden schommel voor twee ---------------------------------------- uit: 'Orensnijder, tulpensnijder', 1975.…

Bourgogne In bloed gedrenkte rozen Tegen pokdalige muren Gedenktekens vol namen Belommerde tuinen Reflecterende meren Insecten die Weesgegroetjes Zoemen, vogels die flyers Zingen met n’oubliez pas Akkers zijn er vierkant tegen Willen cirkels doorbreken Geluidloos waken straaljagers Over de vrede, toch? Aan een boomtak hangt…

in bewegingloos evenwicht op de hoogste klip onbevreesd voor de afgrond overschouwt de steenbok de wereld zijn machtig hoofd torst kunstig gedraaide horens die naar de hemel priemen in de karbonkels van zijn ogen smeult het licht zijn machtige kloten bengelen wellustig, zonder schroom, gezwollen van lust en kiemen van leven triomfantelijk…

Bij het woordje zeeroven Komen bij mij bizarre beelden boven. Ik hoop dat u het ook al wist, Want de zee wordt leeggevist, Wij zijn onze oorsprong aan het beroven. Straks geen vis meer in de zee, Daar zitten dan volgende generaties mee!…

Elke rimpel in je gelaat zegt me wie je bent zelfs nu de grijze haren komen ben ik blij, je te hebben gekend. Je uitstraling, je doen en laten maken me zacht maar ook sterk, jou zal ik nooit willen verlaten omdat ik onze liefde nog steeds merk. Samen de dagen met elkander zo te leven de regen en stormen te willen doorstaan nee, niemand…

Mijn hart ging open van het uitzicht op mijn stad Rotterdam en haar hoogbouw op de open dakendagen Ik ging ook uit m'n dak op het allerhoogste dak toen mijn naam werd genoemd door en daar stond ze dan mijn memorie-meisje Marjan Mijn meisje uit de klas de mooiste en de stevigste na meer dan 50 jaar we keken elkaar aan we keken onze…

de ballast woog bleek pas toen je het ( ongevraagd ) in jouw maag kreeg gesplitst het was geen keuze maar werd voor een voldongen feit gesteld watertrappelen het devies zien hoe goed je zwemmen kunt of geef je je langzaam over alsnog…

De vlier met witte parachuut Staat prominent te zoeten Zij is op vrijersvoeten Haar geurende dispuut Bepleit bij vlieg en bijen Intiem met haar te vrijen En pertinent acuut Verschijnen zij in zwermen In antwoord op haar termen Haar wil is absoluut Een wet voor de insecten De kleine opgewekten…

Mijn oma in mijn hart. En ik doe opa niet tekort toch besluit ik met dezelfde woorden weer in mijn gedachten: Jij was mijn oma. En dat zul je altijd zijn.…

’t Is me af en toe gegeven van de wereld los te komen en voor even vrij te raken van het dagelijkse leven wat bestaat uit moeizaam kruipen over schijn beboomde dreven waar te vaak de tranen wellen van verdriet, in stille stromen. Lopend langs de polderwegen met aan beide zijden sloten vol met lelies, wit en rood en op de oevers gele lissen…

Toen alles en iedereen Dood was, en ook mijn Laatste hond Er niet meer was Bleef ik alleen achter, Alleen het omhulsel nog Van een dood lichaam Met een amper levende ziel - En was het de streling Van een vogel die mij opnieuw Ten leven riep, Die me maande vrede Te hebben met het leven En mezelf weer te aanvaarden Zoals zij…

mijn liefde is een gulzig beest gretig grommend op zoek naar malse brokken van wie je bent…

Er vliegt een kraai naar binnen zwart ik camoufleer mij achter handen gekrijs door merg en been een klauw uit een poot vingerkootjes, kijk ze hangen donkere schaduw glijdt langs de muur ik nagel mij een rouwrand…

Er was eens een melkboer te Lemmer die loosde zijn zaad in een emmer. Zijn enige koe keek verontwaardigd toe. Ze dacht: het lijkt wel een spammer!…

Jij hebt mijn stilte in jouw hart bewaard bij de zee, waar de wind waait door de bomenkruinen ik ken het zwijgen van jouw ziel omdat ik in jouw stilte een droom ontwaar die meer vertelt over eeuwigheid dan mijn lang bewaarde letterwoorden uit het Zuiden.…

Deze Hertog Jannen komen lekker hard aan en zijn net niet zo wreed als de kanonnen van Grolsch. Toverdrank voor echte mannen, ga daar maar eens aan staan!, met een bitterzoete beet en extra pittig met een scheutje Bols. Kopstoten zijn altijd goed voor het gewas en het nuttigen is op zich een grote prestatie, al kun je er ook je overwinningen…

Je zal mij altijd blijven volgen Ook al zie ik je nooit meer Je hebt iets bij mij losgemaakt Dat terugkomt, keer op keer Soms ben je heel lang weg Dan lijkt het echt voorbij En plotseling Daar ben je weer En kom je stil in mij Als herinnering, een foto Een plaats waar wij ooit waren Een geur die aan jou denken doet Een vrouw met jouw kleur…

rood staat voor gevaar zij ligt daar maar verleidelijk met ronding te kleuren hoe ik ook kijk ik kom haar steeds weer tegen een open uitnodiging om te bewegen ik haal uit stilte rinkelt een gebroken ruit…

‘Dans nu in de ronde ring, Ronde ring van rode bladeren, Dans nu in de ronde ring! Zomer werd herinnering’.... ‘Dans nu in de ronde ring’ Zingt de wind, ‘wanneer ik zing’ En de rode ronde bladeren Dansen in de wijde kring, Zingend: ‘winter zal nu naderen, Laat ons gaan waar zomer ging!’ 't Rode ronde beukenlover Van de tak en…

De Slag bij Waterloo! Bekend bij velen, Daar kreeg Napoleon een flink pak slaag, En leed toen zijn ultieme nederlaag, Nu willen ze die veldslag ná gaan spelen. Dat hoef ik niet; ik heb al enge dromen Van al die slagen die nog zullen komen.…

op eigen wijze deelt het kustlicht de nacht in zolang het opvalt bij opkomend tij werden tekens uitgewist indrukken bleven de vuurtoren schetst arabesken op de muur maar is zo haastig -------------------------- Leporello van Gerrit Westerveld…

het heeft wel wat die knots gekke autorace in Mans de herrie, de kermis, alsmede de enorme drommen publiek de mooie sexy meiden gestoken in vaak bijzondere tuniek het gehuil der motoren, lichtflitsen van de koplampen die 's nachts de hemel sieren het moeten overnachten in de buitenlucht, vaak in de regen op het zand gelegen…

Dit overmaatse huis draagt een stoppelbaard. Het leeft onwrikbaar tussen het openlopen van de morgen en het slapen van de avond. Bij het eerste licht klinkt een echo, kraakt de derde trede even als voorheen. De leegte geurt vol koffie. Stof in verre hoeken draagt de kleur van eer en leed. Het knarst in zijn gewrichten, ademt enkel op het trage…

Laatst ging ik in het woordenboek Naar het woord medium opzoek. Ik zag 24 betekenissen Die over dit woord beslissen Dus geen gesneden koek. Maar denk er eens over na, Waarom is het meervoud media ?…

er was geen plaats meer in mijn overvolle hoofd hoe was het toch om zorgeloos te zijn? na drie weken camping zee, bos, wind en zon is het leven teruggebracht tot een natuurlijk ritme dag Mobiel, Internet en Facebook ik fluit weer met de vogels…

wie zal het duister klaren als eenzaamheid opkruipt uit de grijze straten wie zal je vinden als je zand in ogen strooit het ijs ongebroken laat wie zal je blik scherpen als je de verbeelding aan de wilgen hangt en onleesbare poëzie liggen laat wie zal van je houden als de stilte in je woorden klinkt en je voorbij bent gegaan…

In de kille kale uren van zijn bestaan is het de tijd die als enige nog snel kan gaan hij zelf loopt krom gebogen kijkt niemand in de ogen bang om iets van geluk misschien in een ander te zien al was het maar de schijn terwijl dat nu juist dat de bron van vreugd kan zijn maar hij heeft gekozen voor dorens in plaats van de rozen.…

wat moet je er nou van maken, van de zoveelste snij- partij, wat valt er voor te betitelen weer een lidteken erbij? Geen titel dus. Ik weet: zielig mag ik niet wezen, triest mag ik niet zijn, maar ik moet je ff vertellen, da'k zit te verrekken van de pijn! Geen titel dus. Ze duwden mijn lijf vol dope en ander lekker spul, de…

We hadden ons buiten huis gewerkt dus tijd om te kamperen in eigen tuin, dat wel hij joeg wat stokken in de grond ik zette het doek op poten van een tafelzeil met lenteprint waar we nooit aan aten hij pufte waar ik zuchtte en op opgepompte lucht haalden we adem…