140 resultaten.
Ludduvudduh 2
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 200 Ik zie de afkeer in je ogen
hoor de woede in je stem
als ’t klappen van de zweep
voel ik de striemen in mijn hart
de schaduw van gescheiden
zijn ontneemt me levenslust…
waar het licht gloeit
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 259 en als ik dan even met mijn hoofd
schud
de zee zie
die zoveel te dragen heeft
wanneer de zon met pompoenoranje ogen
haar schouders naar de nacht richt
vogels nog een laatste keer opstijgen
in de weemoed van mijn gedachten
om daarna spoorloos te verdwijnen
de hele nacht lang
dan weet ik
dat, hoe naamloos ook, ik op de donkere golven…
Exen
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 137 Bewust kwamen ze mij tegen
naar een zo gezegd nieuw leven
mijn zielsverwanten dacht ik
bewust op weg naar mijn heden
ik schudde hen genadeloos de hand
ze hadden mij in het verleden gekregen…
Sorry, maar
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 205 Sorry, maar mijn denkvermogen gaat achteruit,
ik zoek steeds vaker naar wat ik wilde doen,
ik heb mijn carrière vast en zeker verbruid
en alleen in mijn dromen barst ik van de poen.
Ik word steeds dommer en mijn hol kalft af,
ooit was ik geniaal, maar nu een irritante luis,
mijn vijanden eisen een levenslange gevangenisstraf,
maar ik voel me…
Mijn laatste zon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 ik schijn
in het verdwijnen
mijn laatste zon
heb nog
een aantal planeten
als zegen weg te geven
een universum
vol onbekend leven in
de theatrale afscheidsregen
heb te veel gereisd
om de man met
de zeis te ontlopen
zag hem in de ruit
hij lachte in verwelkomen
ook mijn dromen logde ik uit…
Mijne wensen.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 507 Vriendschap kwam mij zoetjes strelen
In mijn blijdschap, in mijn leed,
Toen ik bij de kinderspelen
's Levens lentedagen sleet.
Mocht wie in mijn vreugden deelde,
Met een traan mijn droefheid heelde;
Mocht die vriend en speelgenoot
Mij beminnen tot de dood!
Aan een meisje zacht van zinnen
Hechte ik mij met hart en oog.
't Was mijn…
Hufterproef
snelsonnet
4.0 met 11 stemmen 288 Tref je geen echte hufters voor de lens
Dan heb je nog het wapen van monteren
Zo kan je kijkers toch een lesje leren
Over de slechte inborst van de mens
God - zonder camera - ziet alle zonden
”EO: helaas niet hufterproof bevonden”…
Ochtend
gedicht
3.0 met 34 stemmen 16.436 Zo kalm als op een vlot van helderheid
en rust, gelegen op mijn rug
dreef ik de ochtend in, het ochtendlicht,
land, lucht en water waren één en zonder dat
er van hun eigenheid maar iets verloren ging.
-------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 2011.…
Over overgeven.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 139 Als je in je leven
Het op wil geven
En je hebt een sterk verlangen
Om je oren te laten hangen,
Ga je dan ergens bij opgeven.
Want het leven
Is vaak overgeven.…
Klaproos.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 603 Er bloeit een klaproos tussen de keien
van de oprit. Dit is een dag om te wachten
op wat niet komt : regen van november,
het graf dat openrolt, een oude moeder
die niet voorbijgaat. Wij kijken omhoog,
zien tekeningen in wolken verdwijnen.
Dit is levensecht. We dreigen te geloven
maar er is wat altijd blijft. Onder de grond
kiemt het…
Brug
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 133 Had ik je toe moeten dekken, vroeg ze?
Hij kwam van de bank af,
drukte haar tegen zich aan
en fluisterde: ja, met jou!
En toen verstrengelden zij zich
en dekte zij hem tenslotte toe met zichzelf
als een brug over een kolkende rivier
waarvan de sluis geopend moest.
Zo balanceerden zij het getij,
en kon alles geruisloos verder gaan,
lieten…
Toen waren er nog twee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 159 Er waren eens vijf hertjes,
stonden wankel maar gracieus
toen kwam daar de maaier,
jawel, 't is echt 't is heus.
Eentje zag te laat
dat de bladen driftig graasden,
het gewas moest kort,
opeens was het vort
een hertje moest het leven laten.
Er waren toen vier hertjes,
wankel maar gracieus
die hadden niet in de gaten,
echt waar…
Woordbegeerte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 Samen met boek
een schijnbaar geopend raam
en kamer met zicht
ben jij misschien wel in een echte
pageturner gestart
Op de rand van het bed
in een kamer vol leven
lijk jij, hoewel ontspannen, echt
alles te geven
lijk jij in negligé, zittend, boven
alles
puur verheven. Net begonnen, lees jij je in
zo relaxed en kalm als jij zit, is waarschijn…
laat me zien
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 292 heb me lief
in onze zee
van tijd
laat me zien
wat ik
ooit was
een wilde extase
gerijpt
in wezenlijke geborgenheid…
Dumpmaatschappij
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 234 Het hemelwater, stromend naar beneden
zwol langzaamaan van beekje tot rivier
waaruit gedronken werd door mens en dier
en zeeforellen sprongen, met een reden.
Dat water, bron van energie, van leven
is ondertussen door de mens vergeven.…
Mystiek landschap
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 130 Wat als het landschap openbreekt
door de ernst van mijn verlangen
wanneer rivieren wilder stromen
door de passie in mijn dromen
de mooiste bloemen mooier bloeien
door alle schoonheid van het groeien
wat als het landschap straks verstilt
en mijn naakte lichaam hevig rilt
aanschouwelijk in de mystieke nacht
door de liefde die jij naar mij…
Van wis naar wijs is maar één letter meer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 Het spel van wiskunde kan je raken
en zelfs tellen is meer dan een, twee, drie
en ontvouwt tenslotte een fraaie melodie
die je, als een 'kiekeboe'! kan vermaken.
Van een elastiekje, soepel en rekbaar
zijn de wikkelingen rondom een cilinder
talrijker en véél ruimer dan aftelbaar,
oneindig meer dan de zigzag van een vlinder
die portato vliegt…
VERBINTENISSEN-BRUG ROTTERDAM
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 132 Met vele verbintenissen
zitten de relaties op slot!…
Therapeut
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 139 Gesterkt door de kracht van jouw hand
ontvang ik onbewogen jouw bekwaamheid
de straling die gericht stuwt door mijn poriën.
Dromerig bij elke verbinding van jouw contact
zie ik mijn aura per seconde kleurrijker worden
met geuren van ontspannende verzachte oliën.…
Recreërend
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 288 Ontsnapt aan de rijmen van
smachtende heethoofden
(anekdoten die qua lolligheid
niet voor elkaar willen onderdoen)
sta ik recreërend
aan het perspectief van de leegte:
het Dwingelderveld
(daar waar het oog van Achterberg
je terzijde staat)
Hier moet het toch lukken
verbale vormen om te zetten
naar nieuwe sentimenten, Gerrit?
Hier…
brug
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 ontheemd belanden we
in een landschap van zwijgen
lamgeslagen woorden houden
de kaken op elkaar
we wachten op een verborgen
taal die de brug zal slaan
naar de maat der dingen
terwijl de tijd verstrijkt…
Vergetelheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 208 Vergetelheid rest voor weten,
Litteken in geweten,
In gedachtegang gesleten,
Tergend traag wordt vergeten.…
Neutrale Toeschouwer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 222 Einde Napoleon!
Veldslag bij Waterloo
Wellington hakte hem
Flink in de pan
Paarden, soldaten en
Artilleriegeschut
Maakten er samen
Een soepzootje van…
Gesaved
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 104 Ontelbare foto's heb ik
Opgeslagen op talloze sticks
In honderden bestanden,
Allemaal gesaved, ook
In back-up vanzelf,
Toch springt niet een
In al die duizenden er uit -
Het zijn de beelden in mijn ziel
Die zonder tussenkomst van
Virtuele machten zijn ingebrand,
Die eeuwig met me meegaan -
Niet een daarvan overbodig,
Daar…
Feest der herkenning
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 101 ~De Denker van Rodin~ een prachtig beeld.
Ik vind het al sinds jaar en dag ~De Top~
het roept dan ook iets eigens bij me op,
iets feestelijks dat boeit en nooit verveelt.
Alsof ik zit te broeden op een lied,
waarmee ik wijsheid aan de wereld geef
of uitdraag: ~Mensen, pluk de dag en leef!~
Ach nee, zo filosofisch ben ik niet.
Alsof ik filantropisch…
ludduvudduh
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 83 er is zoveel wat
ik je zeggen wil
maar woorden
vind ik niet
al heel lang ben
ik sprakeloos
van verlangen
en verdriet…
Eens
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 142 Eens liep hij als kind in optocht
met schoongewassen, strakke kledij
naar de roomse kerk in Charleville-Mézières.
Hij had er toen al flink de pest in.
Via de literatuur ontdekte hij het vrije leven
en de werking van hasj en alcoholische bocht
ontgon in hem een ware woestenij
en braakland voor talloze misères,
min het zichzelf kunnen vergeven…
Druppel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 393 Een stortvloed,
een waterplas in de woestijn,
een druppel, alléén maar één druppel.
Mijn naam strekt zich uit
en krimpt in
zoals gekneed brood.
De dood achtervolgt me,
het leven perst me
en vouwt me in elkaar,
en in elkaar
in elkaar.
Gewiegd in 360,
onder de zon en maan,
door 9 manen.
En aan het einde van de tunnel;
water, grond…
SHELLEY'S STERVEN
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.460 Voorover, in het boot-ruim, lang-uit lag
Shelley en las. De wilde golven sloegen
Luider en luider langs de zijden, droegen
Hoog-op het broze vaartuig, met geklag
Van schril zoevend gieren door want en stag,
Die knerpten. Hoorde-i niet, hoe de andren joegen
Hierheen en daarheen, zuchtten, riepen, kloegen?
Hij las maar, las, totdat hij niets…
Vol onbegrip
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 ik ken je lach
hooghartig
uit een adembenemend
zwart gat
waar warmte en liefde
verdwenen zijn
gesloten lichaamsfront
de strakke mond
afwijzend in geluid
het schrille
geen tegenspraak willen
punt uit
heb je gesmeekt
om clementie
je keek niet eens
vol onbegrip
soleer jij je macht
terwijl ik stik…