Netgedichten

netgedicht (nr. 55.973):

Klaproos.

Er bloeit een klaproos tussen de keien
van de oprit. Dit is een dag om te wachten

op wat niet komt : regen van november,
het graf dat openrolt, een oude moeder

die niet voorbijgaat. Wij kijken omhoog,
zien tekeningen in wolken verdwijnen.

Dit is levensecht. We dreigen te geloven
maar er is wat altijd blijft. Onder de grond

kiemt het zaad vol kracht. Wij zijn pioniers
langs spoordijken en over zandvlaktes.

Schrijver: Kris De Lameillieure, 18 juni 2015

kris.de.lameillieure

telenet.be

Geplaatst in de categorie: sterkte

Leven

3.0 met 6 stemmen

602

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:: K.Bladzij
Datum:: 26 juli 2015; Trek je niets aan van Alexander Peters.
Dat is de Popie-Jopie onder de rijmers.

Naam:: Kris De Lameillieure
Datum:: 19 juli 2015; Dank voor je bemoediging, Alexander. Ik laat iedereen vrij in zijn/haar mening (als je een gedicht publiek maakt), ben dankbaar voor kritische commentaren. In andere gevallen moet je echter reageren ...

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 18 juli 2015; Trek je niets aan Van K. Bladzij

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 18 juli 2015; Ik zei je toch al. Nu sta je hier in de top tien!

Naam:: Kris De Lameillieure
Datum:: 4 juli 2015; Dit zal wel inherent zijn aan poëzie : dit gedicht is gepubliceerd in Het Gezeefde Gedicht en krijgt goede kritiek. Behalve deze opmerking, K. Bladzij. Ik hoop nog veel van deze gedichten te kunnen schrijven.

Naam:: K.Bladzij
Datum:: 3 juli 2015; Een warrig geheel. De klaproos komt niet uit de verf en wat 'wij' denken blijkt los zand.
'Dit is levensecht' moet je wel waarmaken, Kris.

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 19 juni 2015; Echt mooi. Ik val in herhaling maar ik meen het echt.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 19 juni 2015; wat een mooi gedicht!

Geef je reactie op deze inzending: