Alle inzendingen, jaar 2015, week 31

Bij een boom stond ik stil om mijn negativiteit met zuurstof te filteren de boom zei niets terug ik had geen vragen waarvan ik het antwoord al wist, ik somberde uit de diepte van mijn ziel borrelde een wanhoop niet te beschrijven ik probeerde de zomer in te lijven, maar mijn lichaam sputterde tegen de boom die onveranderlijk bleef…

Wiens leven zich Grotendeels in het Verborgene afspeelt, En kans ziet verse Blaadjes te snoepen Die zorgvuldig waren Opgekweekt Laat balorig een Zilverspoor achter Op de begane grond: Ze zullen potdorie Weten dat ik hier Geweest ben…

Geen melk in huis, bromt eega, denk da'k morgen maar ff naar de winkel ga. Weet je wat zeg ik: 'k ga met je mee, gezellig toch eventjes met zijn twee? Gaat dat wel vraagt hij bezorgd, wetend dat ik herstellende ben. Tuurlijk gaat dat, we zijn zo terug nemen niet teveel, sjouwen is ook voor hem teveel. Eenmaal thuis, melk opgeborgen…

Zijn jeugd is gestolen Door 't oorlogsgeweld Misbruikt en gemarteld Wordt hem dan verteld Dat als hij wil leven Hij eerst doden moet Gedwongen te schieten Te wennen aan 't bloed Zijn vriend die is dood nu Gedood door zijn hand De drugs en de drank Verdoofden 't verstand Als dit leven is dan Wil hij liever dood Die wens komt snel uit Daar…

adem de wolkenhemel vatbaar voor langer verblijf hangende het verleden is er nog een rimpel in volkomenheid, een ader met vloeibare twijfel of we niet in herhaling vallen weer opstaan en verpozen ons van geen kwaad weten kunnen we nog eenmaal onze gangen herroepen de rivier verleggen en de stoflaag herlezen zonder blijk van wijken…

Wanneer ik me verloren voel van zekerheid verlaten dan ga ik naar het restaurantje bij me op de hoek. Marie maakt daar haar kipragout gerold in pannenkoek en tapt er pullen schuimend bier die losjes laten praten. Zij schuifelt in haar keukentje rondom de hete platen en veegt er met een vette vale draadversleten doek de resten van de borden door…

in een wereld die veel te groot lijkt brengen zevenmijlslaarzen jou, door een bos grote takken vermijdend ookal lijken ze nog zo groen de plassen eronder zijn niet minder diep noch de gevaren die erin schuil gaan…

Alleen de schittering drijft nog op het water en zo af en toe dan gaat er in de verte nog een schip voorbij dit voortvarend leven is het beeld voor mij gisteren scheen zo fel de zon dat zelfs mijn tuin het niet meer harden kon nu valt de regen mij niet tegen zie ik de grond al ademend bewegen hier leer ik in alle overgave heel bewust mijn…

Woorden dansen op een slap koord, in de nok van een circusoord, uitgespuwd en verguist door publiek belust op kijkgenot in rampgebied. Waarom nog zoveel vragen als paarden snuivend de dagen “ver-dragen”, hijgend en schuimend in de piste lopen: verkrotte wijken door tijd verzopen? Zal ik rusten gaan in nooit of blijf ik dralen in ooit?…

Wat is het toch onbedoeld heerlijk, wanneer ik nog niet kan slapen. Ik hoor mijn angst uit snurken gaan. Ik voel mijn levensmoed ontwaken. Ik zie gedachten uit het niets ontstaan. Woorden gaan naar woorden zoeken. Wat is het toch onverwacht heerlijk, wanneer je in je ziel kunt kijken. Totdat de slaap je vreedzaam overmant.…

Respectloos Nederland Wie zijn die jongens die op komen draven als er stront aan de knikker is Wie zijn zij die op komen met sirene als er nood aan de man is En juist deze mensen worden onderbetaald krijgen rotzooi naar hun kop Mensen met ballen in mijn ogen En geld is er genoeg heb ik gezien je hoeft het nieuws maar te kijken De schrapers…

ik heb het bos achter me gelaten nog groenen drogende bomen of ik terug wil komen leg net de laatste hand aan de bosrand in zijn overgang naar hei met herten spiedend op een rij oplichtend wit met paarse streken geven lucht zijn horizon in weidsheid en vrij perspectief ik zoek het zand de kaalheid van de droogte waar de scheve…

De één vliegt voor een week naar Griekenland, De ander huurt een huis in de Ardennen, Een derde gaat Amerika verkennen, De vierde ligt het liefste op het strand. Voor sommigen is het een zware baan; Ze hebben vaak nog nooit zo veel gedaan.…

Ik dacht, dat het niet goed was Maar ik voelde mij er min of meer toe gedwongen Ik droomde, dat het slecht was Maar ik hoorde engelen die mij toezongen In een taal die ik niet verstond onbegrijpelijk, doch zo doorgrond Onhoorbaar in rusteloze gedachten Maar zo voelbaar in slapeloze nachten Het gezang verzacht mijn dromen…

Je bent koud ijskoud ben je geworden, je hart is bevroren Door al je verdriet en pijn uit je leven, heb je een hart van ijs gekregen Je bent mishandeld lichamelijk, je bent mishandeld mentaal Je bent voorgelogen, in de maling genomen en verraden Ze hebben je aan je lot overgelaten, ze hebben je in de steek gelaten Ze hebben je pijn gedaan,…

Het was zwoel Als u weet wat ik bedoel. Het was broeierig benauwd En dan gaat het makkelijk fout, Ik had zo’n voorgevoel. Die zwoele avond in de zomer, Was de start van een nieuwkomer.…

Toen ik haar zag komen dacht ik ontroerd dat je terug was. Toen volgde een oeverloze golf verdriet. Zo kwam je naar me toe in die andere meimaand toen we voor het laatst samen waren op de rand reeds van de breuklijn.…

Dit gastengebouw staat fier, maar bescheiden aan Drachtens levendige, boomrijke rand. Zijn eetzaal heeft met elke stemming band. Gesprekken mogen samengaan of strijden, hier zal men steeds fijne spijs bereiden voor vreugde, door sprookjesluister omrand, én geldvragen van nuchter koel verstand. Schappelijke geest wil alles leiden. Binnen…

Piet Fransen, voetbalheld en voetbalclown Die ieder met zijn fratsen kon vermaken, Kon daarnaast ook de bal uitstekend raken. Maar Piet is dood en nu ben ik wat down. Zijn hart stond stil en dat van mij ook even, Ook helden hebben niet het eeuwig leven.…

Mijn voorgevoel zei me: ga door je " oude" straat, en zo toog ik richting mijn geboorteplaats. Moest even zoeken, er stonden flats, het parkje van voorheen was weg. De kerk in het midden houdend met mijn rug er naar toe, dacht ik nu moet ik vooruit, maar weet niet hoe? Om de toren heen die was gebouwd dan maar, liep vooruit op goed…

u lust nog een groen blaadje? dat is niet aan mijn dovemansoren gericht doch enige rijpheid van het groeiend zaadje verhoogt de smaak wellicht niet dat ik zou weigeren bij het naderen van mijn aangezicht toch zal ik het wassen niet laten het is niet iets waar ik vaak over zal praten maar ik maak me zorgen over de onbevlektheid…

het weer logenstraft de vele toeristische gedachten dat de zon zich hier altijd dagelijks laat zien ‘een pokken dag vandaag,’ roept een verbolgen tante Mien terwijl 't land toch om wat water zit te smachten tussen de vochtnevel welke optrekt over het Zuid Franse land zien we op de grond kleine stroompjes door regenwater ontstaan blauw gele…

dat jij de waarheid spreekt of wil je alleen de uitleg horen die het beste bij jou past omdat wie zegt mij dat het geschreven woord dat werd aangenomen als de waarheid dat ook zou zijn al is deze door anderen weerlegd wie zegt mij welke waarheid waar is daar deze knaagt en steekt tot in het diepst van mijn ziel mijn waarheid…

Hoe ik roer in koud zweet en weet dat ik geen druppels weg veeg als mijn hoofd hangt ik buig beschrijf het witte vel dat dagen wacht op onvoltooide woorden buitenzinnen lees ik wat er staat ...…

Taal bezigen is in wezen liefde bedrijven.. Lichaam en geest overstijgen om meer te leven! Het over en weer aanvoelen en begrip tonen. Elkander in de ogen kijken, genieten van het schone. Om dichter bij elkaar te komen. Opdat de ziel luistert aandachtig. En alles wordt gezien als waarachtig.…

Achter je ogen kan ik niet lezen ik wil achter jouw ogen de wijde wereld inkijken alleen jij bent daartoe in staat wil ik in je gedachten kruipen ben ik te laat ik wil achter jouw ogen kijken zien hoe het nu echt met je gaat maar zoals altijd ben ik te laat.…

uit een gedachte pluk ik een stem het is zo stil dat ik het niet kan verstaan heimwee overvalt het eelt op mijn ziel een kind ademt onderhuids…

De binnenstad ligt nog in slaap alleen geritsel van papier weerkaatst klikkend licht metaal van leeg door drukte blikjes regenbogen overbruggen doordrenkte vlaggen zonder stijve kleuren de Gay pride moet eens met de billen bloot rotzooimakers hebben er een puinhoop van gemaakt en ervan genoten een opgeroepen vuilnisman vervloekt zijn vak…

Hartstocht die vonkt, Onblusbaar de vlammen Van lust - Razende storm Die met tegenzin Slechts gaat liggen, Gedeelde hartstocht Die liefde is gaat heten Waarin jij mij Levenslang omarmt en Die blijvend onze lendenen Verwarmt…

Het is bijna alsof je de zomerse zon achter de horizon hoorde dalen nu je met de blauwe verf van jouw stille liefde jouw geweten kleurt om te overleven onder het maanlicht van de nacht ben jij de mens die jij voor ogen ziet en ook de druppels van de nachtelijke regen blijven dalen in jouw gehoor door het vertrouwde van de regennacht…