Alle inzendingen over verminkt

Aan morgen gedacht: rivieren overgestoken en zonnestralen gestolen van een in lakens verpakte verminkte halfgod. Onder wolken geld als zegeningen tellen, wachten op de regen. Ze had nog zo gezegd: ‘Blijf verre van’, maar in het licht van de maan lijkt alles verder weg dan dichtbij. Als sterren.…

tyne cot we crepeerden in grauwrode modder onder vlaanderens loodgrijze hemel en dodelijk krijsend staal blind en bang voor pijn ijzer hels vuur gruwzame dood door gas groene lijkwaden om stikkend jong leven kinderen hulpeloos schreeuwend om geliefden wegkwijnend van verdriet tot onsterflijke helden gemaakt liggen we verminkt onder keurig…

Amerika vindt het meer dan genoeg Geen grondtroepen in vreemde, verre landen Nadat het menigeen ten grave droeg Neemt het voortaan een ander heft in handen Hoewel het ooit aan het bevrijden sloeg Geeft het slechts luchtsteun nu en felle branden Het wil geen rouwportretten meer aan wanden Verminkte mannen in zijn ziekenboeg Mensen voor immer…

Artsen zonder vakantie, die hun verlof opofferen om ergens in een ziekenhuis operaties helpen uitvoeren op vrouwen die het slachtoffer zijn geweest van seksuele brutaliteiten en daarbij zwaar verminkt werden. Wij Belgen hebben daar goed ons deel in gedaan Wij zijn er voor hen, voor hun toekomstig bestaan.…

De Hel in de Hemel en al dat gewemel van brandende fakkels en rook aan de hemel Verminkte gezichten heeft die brand aan kunnen richten... Geen woorden voor... Alleen: Waardoor kon dit gebeuren... Ik zal het tot in lengte van tijd betreuren...WAARVOOR moest dit gebeuren...…

Ik lig zwaar en verminkt in een hoek van de nacht, weerloos en blind: ik wacht op de dood die nu eindelijk komen moet. het paradijs is verbrand: ik proef roet, dood, angst en bloed. ik ben bang, ik ben bang voor de dood. ik kan hem niet zien, ik kan hem niet zien, maar ik voel hem achter mij staan.…

het lijkt gegroeid van binnenuit en biedt een uitzicht voor degenen die haar als minnaar hebben buit- gemaakt en balanceren met hun tenen het prikkend ornament prijkt als een stempel op haar onderrug, bevlekt met inkt waar god haar beenderen met vlees bekleedde zij schudt dit kleed pas af wanneer haar tempel vol vouwen en door ouderdom verminkt…

Hemeltergend vuur mens en dier verjagend jankend in de as pijn in mijn hart Alweer een kermende moeder tussen de puinhopen van een oorlog gevoerd uit winstbejag pijn in mijn hart De medische misgreep die meer vernietigd dan heelt ongestraft weer een leven verminkt pijn in mijn hart de angstige ogen van het kind waar het smerige…

De schaamteloosheid van de onmacht, verminkte tijd verruil ik met een open plek verbannen naar deze rustplaats, waar een zonnestraal zich verveelt in mij herinneringen van geruis uit het heelal vervalt in de moedwil van gedachteloosheid.…

Maar als je in tweestrijd komt in je hoofd met jezelf en wat je me zojuist hebt beloofd Als je niet zeker bent van ruis en waarheid van keuze en spijt als je verdrinkt verminkt de wolken je overmannen in hun sluiers gevangen Zeg dan nog een keer "nee" dan mag je altijd met mij mee.…

achter alle broze woorden herken je letters van jezelf je draagt de stilte moeizaam in iedere zin bewaard jouw handen zijn zo moe beschrijven elk gemis berusten zinloos zwevend in kilte van betekenis de stilte draagt het lijden voegt zich bij de tijd schaduw breekt jouw glimlach verminkt doorheen de strijd och wacht niet tevergeefs…

als vers in de gletscher geconserveerde vleeswaar samen met wolven bruine beren zojuist ontdooid te consumeren in nog grijze taiga van alaska nog steeds groeit ons bereik een kariboe ten prooi gevallen diepe voren van wreed gebeten achter schuin toen open gereten vanaf zijn ruige hals en nek meteen voor eeuwig ingevroren dat stijve verminkte…

bij het bloed doorlopen zand, zodanig als bagger geworden, overzie ik, Julius, Ridder van de Vergulde Vingerhoed, het slagveld met lede ogen en ervaar in mijn gemoed zwaar mededogen met de verminkte krijgers, alom zwaar gehavend , door sabels en kogels beboet een geschrei van verre snijdt mij door het hart ik spoed mij naar de plek…

Ontredderd zoekt men zijn liefste op plaatsen, die onherkenbaar zijn verminkt. De zee schuimt en stapelt zich als een muur van water, rolt met verpletterende kracht als tsunami aan land, overspoelt met overmacht steden en dorpen nog in hetzelfde uur.…

Ik zit geboge' en schrijf, - muf-geel duft het papier en rins ruikt de inkt; de lamp zingt hoog en treurig ... klinkt dit kirrend schreien niet tot heel hoog gillen op, kreet van een veêl, schriel tot te fijn gekrijt verminkt?…

Al ben 'k verminkt en krom, Hij wist hoe onder 't mom Van dorheid 't hart versmachtte. Nu hij mij kwekend nam, Verlicht ik met mijn vlam De dagen en de nachten.…

van het verdroomde leven toen de trots van een vervlogen tijd de mens aan ’t hoofd, de kop zoals de beeldspraak luidt maar nietig toch naast jouw postuur maar ach, een brand gesticht door ’t lot in handen van een klein kind bracht boer en gade aan de rand van wat nog dragelijk in ’t leven is gehavend kwam je uit dat benauwde uur verminkt…

Met jachtige blik als gevolg van ongeremde lust Trek ik mijn hevig geteisterde bebloede lid terug Met gescheurde nagels aan verminkte klauwen Trek ik kwijlend jouw vlees krijsend ruw uiteen Lust naar onschuld is onstuitbaar nimmer gestild Mijn drang om te doden ingevreten en gewild Moordend en onderwerpend jagend profileer ik mij Duld geen…

Die woorden worden soms, me dunkt, verminkt, geblutst, vernepen, met dwaze moedwil uitgelegd en zeer verkeerd begrepen. 'n Mens is jong wanneer zijn geest, in weelde van gedachten, kan 't onkruid der bekrompenheid tot stikkens toe versmachten.…

Vrouwen en meisjes worden verminkt en verkracht. Kinderen gekruisigd en mannen onthoofd of levend verbrand. Er vinden openbare lijfstraffen en executies plaats. Wie zondigt wordt geslagen, totdat zijn bloed het lichaam bedekt. Wie steelt verliest een hand. Wie ontucht pleegt wordt gestenigd. De oude kunstschatten worden vernietigd.…

weer, is ook waar misschien is dat de eenzaamheid van de schrijver die maar schrijft en niemand die werkelijk iets terugzegt hij heeft vast over Francis Bacon geschreven de schilder van de monsters van het innerlijk en daar schreef hij dan interessant over nog niet wetend dat ze hem zouden vermoorden schreeuwend soort dinosaurussen verminkte…

De nieuwjaarsviering wordt dus niet vergald: er mag gesloopt verminkt gemold geknald want dát maakt de beleving zo totaal!…

Langzaam schept de herfst doorzichtige velden met bruinrode schaduwen lijken op slagvelden van verslagen ridders, verminkt onder verloren licht waar stormachtige bladeren knielen naast naakte winterbomen, huiverend zonder zomergewaden bidt de priester tussen stervenskoude en beroofde lichamen, ontdaan van al het bladergoud…

Moeders van Argentinië Als de stilte van de nacht Door een auto wordt verstoord Giert de angst door vele kelen Hoort men gehuil en rauwe kreten Voorbode van een nieuwe moord Blind weggevoerd naar waar geen waar is Vormloos gebonden in verstikt protest Verheven door wentelende wieken Blind verminkt gedropt de dood die rest En terwijl…

om een bronzen gong van een andere morgen te laten luiden, een afgewogen toon los van vooroordelen, een dwingende klank die om een waardige gerechtigheid schreeuwt en voortvloeit uit alle kelen, die dat willen delen, dat het schaduwen in het licht geketend blijven is iedereen slachtoffer en verminkt.…

uitgesleten zwart gelaat een vrouw met in ’t gezicht een gat te zaam een zware strijd gehad naast de rand van uitgeholde ogen lopen verslagen tranen vol en zwaar in de uitgesleten golven der natuur zal in de spleten een gewonnen lach hun ruwe rechtopstaande lijven drogen met de rand van schelp en schaal sneden zij zich in ’t verminkt…

De rat wilde niet van wijken weten, niet totdat de bloedende eend, totaal verminkt, het loodje zou leggen. Daar in de verdoemenis ligt de kans op heiligheid, de krans van vrede, waar kou een uitdaging vormt en leed een liefdesverklaring.…

schreef, waar ik even depressief in een toeristenkoets door die Meestraat reed, toen pas besefte ik dat je jezelf bedoelde, het vrouwelijke kind in jezelf, je kleine, weggemaakte kwetsbaarheid, verminkt door de keiharde realiteit, die je continu wilde vermijden, ze hebben nooit begrepen hoe teer je was.…

Een vechthond verminkt een kind Het baasje loopt vrij rond Het gezinnetje krijgt levenslang Is mijn landje nog gezond? Parasieten importeren, verwende rugzakken die niet leren Wil je even helpen? Fuck you !…

geschiedenis de route kent veel moderniteit autowegen en terreinen voor bedrijven niet zo heel nostalgisch maar dat mag de pret niet drukken mijn oordoppen temperen de vele diverse geluiden van trein, kinderfluit en gekakel zonder deze zou ik er niet kunnen verblijven als laatste met de boot terug op weg weer naar Enkhuizen mijn plu verminkt…