Alle inzendingen over schoonheid

plompverloren golfde ze voorbij in het koude water van de zee haar gebronsde huid glom als een veel te kort moment, een flits van onverklaarbare schoonheid het water week voor haar, verdween alsof een Mozes met zijn staf kon toveren, alsof een poel van verderf opeens een scheiding werd van goed en kwaad, een horizon van licht dook recht…

ik zag je wist meteen uit je ogen je lach te lezen die warmde in liefdes eerste lentewind we liepen hand in hand alsof wij dat zelf hadden uitgevonden in liefdes kleurige vonkenregen samen dollend door pure schoonheid die overrompeld in onze ogen geen grenzen kende wij hebben het woord verliefd weer een eigentijdse inhoud…

het meer van Galilea stoort zich aan geen tijd en krakeel weerspiegelt bergen en wolken in zijn klare diepte toont schoonheid en vrede als in de dagen dat Christus' gezag hier klonk het Woord van genade bracht.…

Laat het met rust er is geen gedicht nodig, de beelden komen vanzelf fluistert jouw eigenwijze stem in de stilte van jouw gekoesterde heimwee op het vorige maand gedolven graf waar jouw uitdijende schoonheid slaapt onder smeltende sneeuw is er een eenzame muziekdoos achtergelaten om je te vergezellen op jouw reis naar de eeuwige…

leven, terwijl ik op de cederhouten bank zit onder de bloeiende magnolia met kinderen spelend aan mijn voeten De zoete geuren van de lente bedwelmen mij En ik dagdroom nog eens van vroeger Van een ontmoeting met jou, heel onverwacht Sprakeloos, verward, in verrukking keek ik je aan, dronk de glimlach van je lippen, zag de eenvoud van je schoonheid…

het is waar, het bewandelen van het eigen pad is een gegeven waarop ook ik herhaaldelijk verdwaal en toch wel vaak de richting verlies al voelt het even als een zegen om tegendraads tegen de eigen natuur te handelen te genieten van een uitgetreden zegen en ik mijn hoed hoger zet dan normaal zou een pauw niet mogen pronken met de schoonheid…

Aan de bar zaten schoonheden (vier) en een ridder tracteerde op bier want hij wilde gaan zingen in bed, begeleid door het stukkenkwartet. Deze ridder was lekkergebekt. Z'n avances sorteerden effect. Hij bereikte 't ultieme geluk en ook zij kwamen klaar, stuk voor stuk.…

woont ene vrouwe In 't donkere woud Zij houdt niet van mensen Zij houdt niet van goud Zij leeft met de dieren Heel veilig vertrouwd Haar maan is van zilver Haar huisje van hout Op een dag kwam er een jager Zag haar baden in het meer Diep geraakt Knielde d' arme jongen neer Vrouwlief, oh vrouwlief Wat doe je me aan Jouw pure schoonheid…

Als de ochtenddauw de nieuwe dag omhelst, en een deken van parels de aarde kust, die het zonlicht in duizenden kleuren weerkaatsen, en de natuur in volle schoonheid ontwaakt.…

Getrouwd, soms samen gelukkig met elke dag met onze kleine Kaja tot vrijdag of zaterdag de week weer voorbij is en hij boos wordt Hij maakt haar bang ik wieg haar en pak de tas die klaarstaat ik heb een sleutel Mijn ouders kennen het schuren van tradities en verwachtingen ze lieten ons op vakantie gaan maar we liepen over strak gespannen…

mijn zicht is van buiten uit gekaderd in zes vlakken glas derhalve zie ik haar als afgebakend echter haar uitstraling suggereert over houten drempels heen een schoonheid die in haar verschijning mijn droom benadert daarin dansen wij rond de tafel die ons een vage ruimte toebedeelt zij schrijdt in geur "de parfum roze" bijna op tastbare…

Slurven, boeddha’s, priesteressen Wierook, batikstoffen, goud Kruiden, sambals, jong en oud Ieder kan zijn dorst hier lessen Heimwee, kooplust, droge kelen Handelsgeest, voor elk wat wils Cocosmelk, wijn, water, pils Ogen staan zowat op stelen Want Javaanse schoonheid danst Trommelt, glimlacht en behaagt En van Dort signeert muziek…

Muziek vol van liefde Klinkt als pijn en verdriet Weerkaatst in een lied Op zoek naar geduld De stilte die rust was Klinkt nu als een leegte Een oneindige leegte Met vragen vervuld De nachtelijke schoonheid Voelt duister en kil Somber, koud en stil De pracht lijkt verdwenen De wereld lijkt anders Zonder jou in mijn hart…

Soms komt, voor diepre schoonheid borg, me een water-roos heur blâre ontvouwen... o Knagen van mijn harde zorg: - maar 'k heb een kind, en 'k heb een vrouwe. ----------------------------------------------- uit: Verzamelde gedichten (1958)…

Daar sta je in de zoom van het park Je kleur is zo intens volmaakt Spierwit in glanzend transparant Je guitige ogen laten zich dwalen Langs de mensen die bij je stilstaan Wetend dat ze je bewonderen Daar sta je in de zoom van het park Het late zonlicht gloeit over je schoonheid Je laat je koesteren in beeldend wit Je handen zouden willen…

De hartverscheurende schoonheid van de bloementuil detoneert prachtig bij de knokige koning van de weg Zijn hoofddeksel steekt als een mijnwerkershelm boven zijn onherkenbaar gezicht van waaruit twee verbaasde ogen de zeldzaam grauwe wereld inblikken.…

In een woelige zee Dansen golven rollend Naar de kust Oesters schuifelend Op de bodem van die Enorme watermassa Schijnbaar oneindig veel Ondenkbaar intens Verweven met de groei Van de schoonheid van de Oceaan die rein de illusie van Het leven tilt boven de Waarheid van de liefde tussen Jou en mij.…

Ze is prachtiger dan Venus ze is een echte schoonheid. Haar golvend haar fonkelt in de zachte wind haar ogen twinkelen als geen andere haar volumineuze glimlach is schitterend uit haar tranen ontstaan de mooiste bloemen. Ze is beeldig gebouwd, ze is subliem ze straalt een hemels gevoel uit.…

Zie hoe fel de boterbloemen kleuren in het zonnelicht dat ze wakker kust zo zacht, dat het goudgeel stralend rust op de blad’ren die van knop nu scheuren aan de waterkant, in dromen gesust terwijl ze stil het spiegelzicht keuren hangen de wilgen twijgend te treuren zich van hun eigen schoonheid onbewust in ‘t groene boord van het weidemeer…

Je ziet niet vaak de combinatie van "Beauty" en van "Brains" Maar dat het wel degelijk bestaat ontdek ik bij jou nu ineens Schoonheid ontmoet intellect zo mooi, puur en intelligent Nooit eerder heb ik iemand zo compleet als jij gekend Alles wil ik met je delen en alles wil ik met je doen Jij bezit de ultieme combinatie van hartstocht…

heb mezelf bekeken in dit nieuwe jaar maar zag geen enkel teken van opbloeiende schoonheid daar een stukje ironie en valse treurigheid omdat ik ondanks alles deze leeftijd heb bereikt wees blij met mij want ook jullie zijn de echte overlevers van alle generaties genengevers wij zijn het surplus dat de mensheid heeft kunnen genereren…

kijk toch om je heen en zie mijn geest dralen en verdwalen hij gaat en komt en laat je verhalen van verborgen schoonheid van lucht en licht van lach van zucht en zicht hij neemt je mee naar hoge toppen geregeld naar onbekende floppen maar meestijds naar warmte en lief zo diep en graag in zuiver gerief zweef mee, mijn mens drijf mee…

In het licht van dit gedicht Zie ik de schoonheid van jouw ogen Die langzaam lezen hoe ik jou beschrijf Die zien hoe de letters je haren strelen De klanken je lippen kussen De pauzes jouw gedachten sussen Woord voor woord wordt jouw prachtige lijf Gekoesterd en aanbeden Zin voor zin je zinnen geprikkeld Alliteratie, adoratie De jambe…

De spiegel van mijn hart toont in een strakke lijst mijn liefde voor haar die 'k nog slechts ken door haar woorden en een beeld van een mooie foto; digitaal De spiegel van mijn ziel daarentegen, toont in een sierlijke lijst de gezamenlijke schoonheid van twee mensen met een getekend, deels geschonden, herstelbaar leven in een mooi verhaal…

De dorheid van de winterbodem verdwijnt weldra Het is elk jaar weer een moment van bewondering om deze metamorfose te mogen aanschouwen De bloemen laten hun weelderige kleuren op elk netvlies bloeien in deze lentetijd De geur van voorjaar vult de vruchtbare aarde Het kleurt de bodem met een bonte schakering In deze roes van verleidende schoonheid…

stevige kritiek waar blijft de echte voetbalheroïek de geur van gras, de lach of ergernis nu openbaart zich wat ik node mis en grijnst men om mijn stroeve motoriek de lucht van plastic sprieten maakt me ziek zo’n veld is altijd groen en lentefris de technicus kent geen ontsteltenis het godenspel wordt snel en artistiek hier triomferen schoonheid…

Adder gilde jij en kronkelde rond mijn arm En terwijl je het gif in mijn onderlip spoot Voelde ik vloeiend de warmte in mijn lendenen Mijn angel vulde zich klaar om toe te steken Het strekken van jouw slanke schoonheid Bevochtigde mijn hand en onderarm En rusteloos gleden mijn vingers in jou weg Je ontspande en gleed slijmerig onder mij in…

als de wind hen vangt zie naar het draaien van een cirkel met rubber omrand en weet dat ze voorwaarts rechtsom zullen draaien evenwel lijkt het onbegrijpelijk voor het verstand dat de steunende sprieten achterwaarts waaien zoals bekend ontbreekt nimmer het ventiel vroeger opgebouwd uit een staaf met slangetje het verstoort enigszins de schoonheid…

Kom, duik met me onder Duik met me mee Proef de blauwe schoonheid Luister naar de diepte Luister naar de liefde De liefde van de zee Lopen over het strand Loop met me mee De duinen stuiven, worden steiler Meeuwen aaien de morgenzon, Duikspelend met de wind Een schip met witte zeilen Scheefhangend in de ochtendstond Als een ongehoorzaam…

dwarrelend weggeblazen door een stoere noordenwind Elk jaar opnieuw weet ik dat dit moment komt, het moment dat de zon zijn kracht verliest, dat het noordelijk halfrond gaat verkillen en elke hartstocht koelt bij de eerste sneeuwval Wat is het toch, dat mij zo droevig maakt over dit afscheid, ieder jaar opnieuw, van alles wat warmte, kracht en schoonheid…