Alle inzendingen over akker

waarom zouden we aan een bloederige akker moeten denken of een haan vroeg wakker in de morgenstond…

We dwaalden langs akker en door veld door veld en langs akker Zon en wind hielden ons wakker we kenden tijd noch uur We maakten zo ons avontuur... uitgedaagd door 't landschap Jij zei: we hebben wind in de rug Ik zei: we blikken in een laagstaande zon Op de weg terug was het net andersom.…

De akker lijkt een spiegel door zon aangeraakt Ik wandel erlangs vertraag mijn pas ontdek in deze spiegel: verten.…

Niet alleen hierheen gekomen maar ook ingehaald was ik een akker naar dit hoofd gedragen om voor die akker te zijn geweest. Dit liep uit op zand en stenen en ik lag daar tot de regen kwam. Niemand die zich kan herinneren wat nog opgeraapt kan worden en met zorg gedroogd. ----------------------------- uit: Tirade 394, 2002.…

hierheen ben gekomen over wegen die ik niet plaveide om op andermans akker te werken en mee te eten van de vruchten van bomen die ik niet heb geplant…

een grijze mist dwaalt over de kapotgeschoten akker der herinneringen. eens beploegd, bezaaid, geoogst nu een vieze bruine plas tussen aardkluiten « En wanneer komt moeder nu ?…

het mistige gordijn Op mijn akker zal ik vertoeven nu ik voor je sta en zal je overdekken met wat door zaadjes is ontstaan…

haar hoge heldere stem breekt een grijze arend scheert zwijgend over de akkers…

Hij is de wilde haver op de akker, Van buiten glanzend en van binnen slecht.…

De landman heeft zijn dagelijks werk gedaan de akkers rusten tot de morgen ook deze dag werd plant en grond verzorgd gegeven noodzaak en volkomen.…

Open elke dag Met een glimlach Alle ingrediënten voor het leven Zijn al gegeven De zon, het land en nog meer Alles te zien, elke dag weer Gewoon werken op eigen akker Als schilder, slager of bakker De glimlach met passie, Inzet en wandelen als makker Als gereedschap op de akker Bewerk het land Het zal vanzelf gaan Met een glimlach…

akker en in die ene seconde volledig over de klif…

de kale akker ligt klaar om bezaaid te worden met witte kruizen ze reiken met hun schaduw elkaar de hand en tel meer doden dan ik kaarsen branden kan…

Tussen twee riviertjes liggen de beemden en aarden, akkers en gaarden. Veilig binnen de ligusterhagen, rijen zich de boerderijen op de rug der glooiing.…

Akker en Hondsviool zij zullen elkaar niet bijten op zand en kalkarme grond kunnen zij hun dagen slijten. Iets verderop de Driekleurige rakker vermaakt zich best op een kale akker. Zink dat voedt ze geel tevree Geuldal en zuidelijker voert de wind hen mee.…

Tot dan, de herinnering eenvoudig en dichtbij 'n kleine mens van God op 'n akker in 'n zachte najaarszon gebogen bijna biddend.…

ik zou mij willen bedrinken aan het licht als de boer in 't voorjaar zijn weidse akker egt zijn dromen in de aarde bergt als een spiegel als een grasmat alles effen legt…

een rivier brengt een leven tot leven en enkel een stam verstopt de waterweg het is geen verplichting je over te geven maar tranen die niet stoppen het is erger dan een overstroming van land en akker…

vanwaar ik zit, met uitzicht op klei zie ik een vergeeld dekbed uit het raam van de weduwe dan weiger ik te bewegen om slechts te kijken naar haar over de akkers vol spruiten nadert uit het westen, wind en regen zij haalt de waslijn leeg en ik zwijg voor eeuwig morgen zal mijn bezoek zijn mijn pak hangt klaar ik weet wat te zeggen over…

takken treuren kreunend onder zwaarrijpend ooft de vrijheid van de ladder werd door twijgen geroofd een distel schiet eenzelvig langs ’t koeienpad omhoog ten teken dat zich niemand nog naar d’hoeve bewoog waar dieren zijn verdwenen en d’akker in hooi schoot daar vond het wild t'rug leven en de oude boer de dood…

Het rood gezwollen gezicht, in het zweet des aanschijns de woeste gronden met de hoop waren zogenaamde kwelogen de handen ruw en afgewerkt op de natuurlijke noordelijke velden, een reliëf...van hoge zandgronden brak liggende volle akkers der natuur de akkervelden en weiden veranderd naar het groene idee heidevelden met schapen van…

Hij zit grijs in haren te staren over zijn akker. Achter zijn rug ligt de tuin recht in lijn rijen uien, tomaten en sla dahlia’s groeiend te zonnen. Staat hij op schoffelt wat rond praat met de aarde zijn liefde voor haar is rond. Zijn ogen onbewogen over zijn onkruid, ziet alleen een horizon in zijn woord.…

verlaten ruimte zien terug op het zwoegen van de dag Vlijtig en vol ijver stapten ze de bedauwde morgen in een zuidenwind bracht slepend de dagelijkse droogte aan In de verre verte lokt klokgelui -boven rieten daken en onder de dreigende hemel- ze terug naar de hofstee Ze dralend en talmen staan moeizaam op ze scheurden de schrale akkers…

volg de schone groene akkers met hier en daar de kromming van het zijn strakheid sluimert naar verschiet het zachte blauw rust windstil op de wimpers en de welving van de wolken alles schenkt mij rust en verdring ik even wat er in de verte gaande is…

Word wakker, word wakker, Voor Vlaandrens grote akker! Vergeet toch niet wat uw naam bediedt, O, wiedsterkens! O, wiedsterkens! Als ge wiedsterkens heet, Is ‘t uw plicht dat ge wiedt. O, wiedsterkens, o, wiedsterkens Van het Vlaamse veld.…

Hij stond tussen koren, zij in een veld met maïs. Nimmer zag hij zoiets fraais. Tot over zijn oren was hij verliefd op haar. Zij, in haar jurk van zakken kreeg het ook van hem te pakken. Een teder liefdespaar. Het bleef bij eenzaam lokken, op hun onderstel van stokken, tussen welig tierend graan. Latrelatie in de bloei gesmoord door…

Zijn geest nog zal het werk bestieren, Zijn adem over d' akker gaan; En dubbel zalig zal hij wezen Zo de aarde, met zijn zweet gedrenkt, Zijn kindren lief haar wondre schatten Met moederlijke mildheid schenkt. 1890…

Verloren gedacht werd het land waar graan groeide op de akker. De nacht gevallen, als een deken zo zwart. De ochtend brengt de kiem aan het licht. Kwetsbaar en teer, als mensen die leven van een droom…

't Graf is Gods akker: Jesus zal komen; Alles herleeft.…

Het leven valt me zwaar dag in, dag uit het bewerken van deze lap grond Met schop hark en riek de korrel en de kluit Het zaaien en het oogsten bij zonneschijn en regen Het zijn mensenhanden die de zwaarte wegen: van boer te zijn.…