Alle inzendingen over beklimmen

een berg is gestolde wijsheid van een millennium en meer inspiratie van eeuwen de berg draagt de kunstenaar in zich met onverzettelijke kracht rijst hij waardig boven ons uit met al wat wij nastreven en zouden willen bezitten daarom beklimmen wij hem trachten wij hem te bedwingen daagt hij ons uit om zijn top te bereiken om daar te…

Dat hij zo trots kan stalen en glimmen Zeggen hoeft ie het dan niet Hij is de hemel aan t beklimmen Bijna is hij jarig bijna is het feest Ik hou van mijn opa Ook al ben ik er niet geweest..…

Met de Spaanse zon in jouw hart konden we hoge bergen beklimmen maar misschien zijn we nu te oud voor in een tent in de kou om de oude boeken te herlezen en hou ik je slechts bij me in een door God vergeten vriendschap om te kunnen dromen over bergen met de taal die we spraken konden we verhalen formuleren maar misschien was het slechts…

www.inspire2live.org Wieken van een molen Pedalen van een fiets Gedraaide wind met Vereende kracht en Elke spier bestrijden De één na de and're Beklimming; strijdend mét Vóór en tégen angst Gevecht voor 't leven en niet te vermijden Massief monster kanker Als Alpe d'Hu(Z)es niet hol Strijdend fietsen en Al fietsend strijden Minder…

Het gebeurt nu slechts in de sfeer van stille brieven dat heuvels beklimmen en aan lianen hangen dat woeste drinken uit de oneindige woordenrivier: In deze geschreven liefdesaffaire ben jij de onovertroffen held de bevrijdende jungle Tarzan van het benepen land der armoedzaaiers waar de stilte van de avond de gedachten eenzaam maakt…

Is liefde een grote oceaan met huizenhoge golven of die niet te beklimmen berg door sneeuw en ijs bedolven Is liefde die prachtige oase midden in een eindeloze woestijn of dat niet te bestrijden virus waar allang een pil voor moest zijn Is liefde een stralend blauwe hemel waarin plots een regenwolk hangt of is het een hele drukke stad…

Met valse hoop als leuning de regenboog beklimmen kleur bekennen halverwege achter je slechts branderijen het klamme novembergrijs hangt zwijgend om je heen een vogel probeert z'n zang maar verzandt in fluisterijen twijfel belaagt het evenwicht dat al vervaarlijk wankelt daar donkert het grijs alweer de dag vervolgt in somberijen…

spelende kinderen laten me denken waar is die tijd, waar is mijn jeugd kan ik nog een bloemetje schenken zo voel ik liefde, zo voel ik deugd de jaren vliegen en staan soms stil ik denk dan aan plezier en pijn mijn hart voelt oud, mijn woorden kil waar is het leven vol zonneschijn mijn groot verlangen is nooit vertrokken bergen beklimmen…

Uitdagingen, als de hoogste berg beklimmen. Geven alsof je de rijkste op aarde bent. Ontvangen alsof je erop gewacht hebt. Vergeven als God doet. Haten als de duivel is. Tussen de droom en de realiteit, tussen de beweging en de handeling, valt de schaduw. Wat voor nut heeft mijn bestaan? Ons bestaan.…

soms is een berg te hoog om te beklimmen rollen stenen van de top en zeggen de beginner stop maar in omkijken wist ik weer de juiste paden te bereiken zag de overhang die moest worden genomen voor het planten van de vlag jij gaf mij richels aan als voetensteun opende je rots voor grepen ik pickelde en hamerde luste dubbel en…

Het huis van de Vader heeft vele woningen Een synagoge, een moskee en een kerk Vele en verschillende vertoningen Alle een ander kenmerk En denk alleen al aan de naam: In het christendom is het God en in de islam Allah Gelijk als mensen een berg, Een mountain en een mont beklimmen De één gaat links, een ander rechts Zo slim als ze zich vinden…

vals plat Hoe ongelooflijk hoog lijkt de berg die vóór me ligt en die ik moet beklimmen tot aan de allerhoogste top die in de wolkenschimmen verborgen ligt zodat ik niet eens zeker weet kom ik er wel bovenop?…

Rotsen vormen bergen Bergen om te beklimmen Bergen om van af te valllen, vleugels uit te slaan en de wereld te bekijken. Maar boven op die rots, midden in het meer, zal de basis zijn. De haven ver van gevaren. De weg ver van de branden. Buiten het zicht van Lucifer. Deze plaats heet Moeder.... Daar gekomen, rust gevonden.…

ik kocht vrij handen leeg ogen mogen alles voor even gebogen op eigen benen staan huis ingericht sociaal verplicht verzekerd als een burgertrut apart kamertje design auto mijn keuken simatic waterbed klotst vrienden zit op rozen onschuld te blozen haat dat slome droom liever het ongewone mezelf verliezen overgaaf kiezen bergen beklimmen…

We beklimmen samen in een droombestaan dode bomen geworteld in een oneindig bos waar klatergoud lokt voor de verloren kinderen je laat mijn hand niet los peutert handig uit jouw neus roept wat vlinders om versterking en in het bij je zijn klinkt een lied over hoe jij jezelf bent gebleven onder het maanlicht van de nacht ben jij…

de berg die ik moet beklimmen kijkt mij dreigend aan op schoenen van beton en met een hoofd vol veren een luid bonkend hart dat bijkans bezwijkt ga ik het toch proberen ik spreek mijzelf moed in maar ja, die schoenen ze wegen me zo zwaar toch kom ik worstelend boven en zie daar klip en klaar mijn woorden als schichten aan de wolken hangen…

de berg die ik moet beklimmen kijkt mij dreigend aan op schoenen van beton en met een hoofd vol veren een luid bonkend hart dat bijkans bezwijkt ga ik het toch proberen ik spreek mijzelf moed in maar ja, die schoenen ze wegen me zo zwaar toch kom ik worstelend boven en zie daar klip en klaar mijn woorden als schichten aan de wolken hangen…

langs de gekleurde zomernachten ze draagt het enig woord wat zij kent laat het beminnen door de fluisterende wind van haar dansende molentjes om tijd en ontroering te beklimmen de kunst om lief en leed in een blik als parels van haar eerste zinnen te vlechten tot een mondiaal medicijn herkenning van onszelf in haar droomgebied, modelleert…

Ook wij Hebben geprobeerd de maatschappelijke ladder te beklimmen Waar ieder treetje zijn plaats in de samenleving had met respect voor boven en onder waar ook leeftijd In was gevat komend uit een nog warme gezinsstructuur die deel was Van de sociale constellatie waartoe ook onderwijs politieke richting en religieuze keuze veelal…

heden, ben ik genood de toren van uitzicht te beklimmen reis met koffers vol vragen en gedachten naar de Vlakte van Inzicht teneinde de wijsheid te zien, te beminnen ik bestijg duizend treden elk bekleed met een zinderende spreuk doch boven, geheel buiten adem aangekomen stel ik de fundamentele vraag is zoeken naar de Heilige…

Een nacht onder narcose, en snedige messen waken in een woud vol huilende wolven geblinddoekt de Mont Blanc beklimmen trein reizen naar een onbereikbaar oord. Buitenboord.…

de karavaan die op pedalen trekt een col, een plat, dit alles schiet voorbij om vijf uur is een doel in zicht daarna de mannen: schouderklop-en-al een sponsorshirt, een -pet en dan de kus een groot publiek bekijkt de show het racend circus dat met man en macht dit land doorkruist waarin de Mont Ventoux geduldig wacht tot men hem weer beklimmen…

mijn voeten beklimmen de trap door de dijkenbouwer ontworpen om te schouwen mijn neus vangt zilte geuren boven ontrolt zich het landschap 360 graden wijd. vóór mij laat de teruggetrokken Oosterschelde zijn zilveren plasjes oplichten in de zon met glibberig groen wier bekleed beton ligt er eeuwenoud te worden.…

het ontgaat mij immer minder dat de horizon vertraagt en het land van morgen verse bloemen draagt maar ook van de tafel waaraan ik eet telkens een stoel wordt verborgen het is een berg beklimmen die weliswaar het uitzicht vergroot maar waar ik aan de top, geheel alleen, mijn laatste liefde ontmoet; ik noem haar de dood hoe het ademen…

de dromer wil veel bereiken en reizen pakt z’n koffer en diploma’s maar met vliegangst gaat het niet wil bergen beklimmen de wereld vanaf de top toe zingen heeft de gevreesde hoogtevrees dus dat wordt hem niet wil wildwatervaren op de meest woeste rivieren zijn probleem hij beheerst de zwemkunst niet wil verdriet vermijden hoopt…

Zijn we in staat de bergen te beklimmen wij dwergen, van het hogere verstand wij minusculen vol van hersenschimmen op eigen kracht omhoog de steile wand? Wie kan de pieken van de Geest trotseren wie temt de toppen van z'n Everest en wie weet ongeschonden terug te keren met glimmend zilver uit het Drakennest?…

Normen en Waarden beklimmen de molshopen in het weidegebied houden zich met moeite staande vallen voor Pampus schuilen in ’t riet langs de uiterwaarden zien kraaien niet noch eksters en Vlaamse gaaien die integriteit belagen driftig pikkend angst verspreiden onrust zaaien Hoofd-Norm probeert een toespraak te houden vanaf een mestvaalt zet…

verhullen nemen we de kinderen mee want die vinden dieren zo leuk nee, wijzelf zoeken bevestiging dat is toch precies mijn collega moet je dat verwaande smoel zien kijk tante Mien op haar best je lacht je rot, lijkt wel een imitatie in de speeltuin vergeten we de kinderen zijn lekker bezig en leven ons uit met gevaar voor eigen leven beklimmen…

Laat het je edele wil zijn om mij onverschillig om schone doorzichtige tuinen te leiden door brandende zeeën van storm, van vuur om de hoogste bergen te beklimmen hoog boven de wolken..…

nog even wennen dat jij er bent spontaan pak je mijn hand verlegen kijk ik naar je voel me ook wat verloren je woont hier zo mooi in de Vlaamse Ardennen we lopen verder door een fijne dag in mijn leven ontroeren elkaar daar op het pad bij de burcht waar de schelpen kraken kijken naar de plek waar jij was geboren beklimmen…