Alle inzendingen over gewaar

zij bladert weg. pas dan wordt het zichzelf gewaar.…

Bomen bij een sloot. Een reiger die staat doodstil. De kikker kwaakt luid.…

Onbewaakt moment. Iets dat men niet weet, niet kent. Wordt dan bewaarheid.…

Je sprak over leegte, mishandeling en kou en toch heb je volgehouden niet wetend of je op een dag nog iets als zin gewaar zou kunnen worden…

soms gebeurt er iets waarvan je de gevolgen pas heel veel later gewaar wordt... met pasen bijvoorbeeld…

logeslagen rond als een stuurloos kind liet me gaan zonder houvast verbaasd door de kracht die mijn geest op het lichaam had keek met ogen die mij zittend zagen verdwaasd op de bank met een chaotisch hart vol vragen de verte lokte door het vrije glas ik voelde hoe tocht mij steeds dichter bij de ramen bracht werd diepte gewaar…

Mijn leven als robot is saai en uitzichtloos De dagen lijken op elkaar Maar toch is het raar Ik word een soort van warmte gewaar een soort van vuur diep in mij. Het lijkt wel liefde maar dat kan niet zijn.…

achter het frêle vlies herkent een voelend oog de geladen diepte in vibrerende stemmen het is blindelings gewaar van een gescheiden epiloog…

een vlucht zwarte zwanen in formatie beleving van beweging die ik gewaar word vleugelslag verplaatsend door de lucht niet te peilen indrukwekkende sensatie…

aan de overkant tussen het riet staat een ooievaar wie wordt hem gewaar? tussen de molen en de sloot staande op één rechter poot…

Op mijn pad ligt een bemoste steen Hij ligt daar vast, al duizend jaar, Met bos en bomen is hij één, Ik word hem nauwelijks gewaar, Maar kan er niet omheen.…

Ik leef in de wetenschap dat alles maar tijdelijk is Ik leef in de overtuiging: Het leven heeft een betekenis Of dit Wetenschap is weet ik niet, maar het is meer een belijdenis van dingen die ik gewaar word maar misschien kijk ik met andere ogen...…

Pff, mijn leeftijd word ik nu gewaar, alweer ouder... nu 35 jaar!…

zie daar een vis met grote vijverangst zijn ogen nemen droog het nat gewaar benauwd en glazig vangt hij grauwe staar uit blik van pseudo-reiger allerwrangst…

reikt de hemel nog ver als mijn ziel even wordt gekend door de glans van reflectie of zie ik slechts mijn ego in vermeende perfectie ik word gewaar van mijn gevoel daar vertelt de stilte wat ik bedoel…

Twee paar bruine ogen en wat stekkerhaar Ik kijk je aan maar je wordt het niet gewaar 'Dromen zijn bedrog' maar op dit moment Sta ik te dromen dat je me kent En heel even, heel even denk ik ook dat het zo is Want, die knipoog, die was voor mij of heb ik het mis?…

Door je tijd, zo spaarzaam, voel ik me in no time op het spoor hoe kort 't moment van huid en haar en stem, om mij gewaar van het blijvende in alles wat verandert, gaat en komt, gewaar hoe onze bron dezelfde is eender als die van dier, insect, het blad, zwart vastgeplakt op straat, dan oplost in de regen en ook de as, maar ons huis in het…

ontwakend word ik gewaar van de aanwezige naast mijn bed mij troostend toesprekend met enkel het daar zijn dan langzaam in de verte verdwijnend alsof de kamer eindeloosheid kent ik weet nu wat ik moet weten rust voert me mee.…

laat me toch niet zo dwalen tussen dag en tussen nacht slinger mezelf van links naar rechts in de hoop gevonden te worden door put ik me uit met boeken tot het duizelt voor mijn ogen maar toch dient dromenland zich niet aan, uren dolend door gedachten ben het verband niet meer gewaar…

het is schilderachtig regenachtig vandaag stappen bekende gezichten in maar ook wat meer ik meen een streptokok te zien met aan de lijn een rode hond en word ik ook morbili gewaar of betreft het scarlatina? in ieder geval kijkt een meisje donker naar me omdat ik zit. Ik bof.…

ik leef door haar en is mijn adem, ik ben er, dankzij haar de schaar die men deed knippen die neem ik nu gewaar... ik wil niet losgekoppeld worden daarvoor ben ik niet klaar maar eens moet het gebeuren maar 'k maak ernstig bezwaar...…

ze had haar mooiste burka aangedaan naar de markt groenten en vlees zou ze kopen en een lap stof voor dochterlief ze was gelukkig niet gewaar van het gevaar droeg het cadeau van haar man over haar bloedrode string een prachtige riem, weliswaar een beetje zwaar ik bel je had hij nog gezegd…

Carice piepjong, Cees Geel met vrij veel haar Halina zei ook ergens 'n paar zinnen Er stond iets heel bijzonders te beginnen Al werd je dat pas achteraf gewaar Oud nieuws? Oh ja, een achterhaald gegeven Maar hoe uniek om dat te herbeleven…

Wij worden het gewaar. Wetend. Straks kruip je, Straks kruip je, steeds verder vooruit de hemel uit.…

Hotel plus duif anachronistisch denkraam neverland is hier bewustzijnsveranderend wat ik doe is vreemde stemgeluiden echoën ijlend na zijn de oude wilgen ware monsterbomen sarcastisch redeneren sneeuw op mijn lippen tijd van de nacht en elke duizend keer het gewaar worden doet :)…

Dit gewaar zijn komt en gaat. Zoals de wind. Zoals ook de wind bestaat.…

krom en leeg zij vormen en misleiden steeds verder van de onzegbare werkelijkheid zij verstikken en maken onzichtbaar als een sluier van dikke mist boven de nevel is de leegte: klaar en helder er is geen zicht en niets is er te beluisteren geuren zijn er nooit geweest, en ook de smaak voelt weldadig afwezig hier wordt de werkelijkheid gewaar…

Hij schetste het reisplan en zij keerde zich zwijgend naar de wand en werd gewaar hoe schaduwen verspringen kunnen. ----------------------------------------------------- Zonneleen 76 14 februari 2002…

Het volk acht onze kroonprins rijp voor kroning Liefst binnen nu en ongeveer drie jaar Als ik dat lees word ik pas goed gewaar Hoe snel het tijdperk nadert van de koning Wat word ik oud, wat gaat de tijd weer vlug: Ik ben al bijna Van Twee Vorsten Terug…

In mijn rode jurkje met de witte stippen Wandelend aan moeders hand Voorbij duinen paarse heide 't zout op lippen Sloffend sporen achterlatend door 't mulle zand Eensklaps een lied uit de wolken gewaar Getoonzet door honger dichtbij 't strand Nergens de kinderboerderij waarop ik staar Zachtjes streelt moeder mijn hand Met waterlanders…