Alle inzendingen over gijs

Gijs ontmoet haar in 't café herkent haar als escort dame die avond dat Ajax de cup won zij herkent hèm niet ze ziet zich al als landvrouw op zijn statige boerderij geeft zich royaal maandenlang Gijs ploegt in de zevende hemel als ze over de toekomst begint komt 't keerpunt; hij veinst verdriet als haar geheim is onthuld schip strandt…

vechtend, weten wat je kan je zwakte niet toegeven mijn rivaal laten zweten verlies telt niet mee alleen winnen en overwinnen verstand op nul je volledig laten gaan winnen is voor mij leven…

De mens alleen ontsluierd uit de illusie van dagelijkse zingeving laat zijn gedachten zinken tot in de dieptes van zijn bestaan Deze plek kent slechts één waarheid één waarheid als eikpunt van de werkelijkheid De mens alleen Bang Voor de ultieme leegte die het met zich meebrengt. Het eigen bestaan als eikpunt voor de werkelijkheid Hier…

Gijs en ik zijn het dromen ontgroeid. Naar sterren springen ben ik al lang verleerd, door lege ramen kruip ik ook niet meer. Maar de maan, die hele mooie maan, daar word ik nog steeds door geboeid.…

Volgens de marathon-man Gijs Beentjes stapte hij in Amersfoort op de trein die hij had gemist in Baarn - door in ‘n fabelachtige ren die trein in te halen en op tijd op ‘t perron te staan.…

Gijsen, ja, gij Gijsen! je stond te boek als een oude rot binnen de roomse traditie, een handhaver van de roomse leer avant la lettre, we waren het niet met je eens, maar we respecteerden wel de behouden kant van je geloofsbeleving. Zelf waren we meer van de bevrij- dingstheologie en andere vooruitstrevendheid.…

voor Gijs Er komen dieren binnen, die blijven om wat eten en een warme plek ze hebben geen hobby's en hun leven is kort ze klagen nooit en sterven dicht tegen de aarde, die verzoent steeds omhelzen wil -…

Hij toonde in Afghanistan veel moed Nam risico door zwaargewonde maten Niet bij de Taliban achter te laten Een Willemsorde paste daarbij goed De Koning zag Gijs Tuinman in persoon Als vlekkeloze parel op de Kroon…

Ik denk nu er weer heilig wordt verklaard Aan jochies die bij Niënhaus of Jo Gijsen Na afloop zelf hun broek op moesten hijsen De beelden levenslang in hen bewaard Zou het vandaag dan niet geweldig kloppen Die twee postuum de kerk uit te schoppen.…

Lege glitter, lauwe glamour, Tweederangs nachtclubpief, Flinterdunne snor, fout pak, Onderuitgezakt op de enige stoel Die het etablissement rijk is, foute gozer Die ongeïnteresseerd zijn handelswaar aanprijst - Overjarige snol in te wijd Uitgesneden hals met royaal zicht Op het boezemgebied - Met twee eenzame gasten die ook al niet…

Toen noemde men de naam van Gijs de Vries, Waarop Bin Laden bang zichzelf opblies.…

Hier mag jij je stoel aanschuiven, een welkom met compassie voelen geven ook wij je hoekstenen om kamers in je hart en een thuis mee te bouwen. Hier zeggen wij laat het vuil op de mat de straat buiten en jouw talenten bloeien. Wij vragen aan je hoe is het nu echt vullen geen gedachten voor of over je in, we vragen: vertel je verhaal eindeloos…

het holle bolle gijs gevoel de grote zucht naar meer dat is wat ik zeggen wil zó geef ik het weer minder is een vaag begrip vrede is hem vreemd hij zal niet eerder rusten tot er volken zijn ontheemd wie stopt de bruut de rasPOETIN wie trekt er aan de bel of zijn we allen murw gebeukt en geloven wij het wel...…

moeder, mijn vader heette Klaas welnee, zijn naam was Jan maar die is er niet meer, helaas hij was een heer niet de gemakkelijkste, een echte ouderwetse baas moeder, ik ben uw zoon net als Gijs en Kees ja, jouw pa had de hond nog voor de aardappelenkar riep zij oprecht maar o zo in de war moeder, mijn vader heette…

Ik heb het tegen Gijs met vijftig tegen honderd afgelegd zijn oud-ivoren hoofdje, zoëven vlot geraakt uit het vertrouwde groene licht, hangt met een blij gezicht boven de bar zijn dorre handen vatten met een teer gebaar het borrelglas, hij zegt ik ben al bijna tachtig jaar u bent nog jong dat komt nog wel terecht. ---------------------…

Zet het licht op verzengend en open het gordijn Voor dit dodelijk dorre drama: éénakter in de woestijn. Uitzichtloos bedrijf, het publiek klapt zich tot zand Voel hoe de hete adem door de droge kelen brandt. Mijn tekst bestaat uit water, maar loopt op mijn lippen stuk De aasgieren boven mij vliegen cirkels van geluk Vormeloze bergen trillen…

Geef me een tuin, waarin poliepentrossen hun zaden zwellen, en woekeren over benige pergola's. Bemest met levensleed wordt driemaaldaags het onkruit uitgebuit. Het is niet bloeien maar bloeden zei mijn moeder, maar nu bloeit ze en bloedt niet meer. Met mijn hark hark ik de blaren bij elkaar die op elke beknelde gedachte groeien en…

De stilte is breekbaar, is voelbaar dichtbij Hij is nu echt rond me is nu in mij Geen woorden geen wind geen geluid Alleen de vraag die ik steeds stel Is het boek uit? De mist in het bos, maakt me eenzaam De stilte maakt me bang Het water staat stil, het donker is pril De mist in m’n hoofd trekt niet op Alleen op de wereld een bank onder…

Eerst komt de stilte die wordt overspoeld Door duizenden mensen in een stukje van tijd Dan komt het land, dat word overspoeld Elke dag opnieuw, door zout en voetstappen Elke zomer in een stukje van tijd. Het licht gaat aan, het licht gaat uit Jongens vonden hier hun bruid Door de branding van verlangen Wordt het mooi Zo mooi, het lot gevangen…

strand: een withete woestijn aan een walgelijk water een vijandige vlakte van te bruin en van baklucht van schreeuwende kinderen en zand in je zwembroek vol vadsige buiken en verlepte borsten van geroosterde rimpels en ranzig rood vel en het zout en de zon en het zand: alles brandt sinds gisteren weet ik kan het ook anders de zee geen…

Zet het licht op verzengend en open het gordijn Voor dit dodelijk dorre drama: éénakter in de woestijn. Uitzichtloos bedrijf, het publiek klapt zich tot zand Voel hoe de hete adem door de droge kelen brandt. Mijn tekst bestaat uit water, maar loopt op mijn lippen stuk De aasgieren boven mij vliegen cirkels van geluk Vormeloze bergen trillen…

Ik ben dichter bij de waarheid, nu ik dicht en zo mijn tijd slijt Ik ben vrijer dan ooit, nu ik vrij en alles dooit Ja, ik ben, als jij er bent. Ja, ik leef, zolang jij voor mij leeft Ik ben rustiger in mijn leven, nu ik rust al is het voor even Ik ben levendiger als jij er bent, nu ik leef en alles me verwent Ja, ik ben…

een hart gebroken een ziel verloren leven van dag tot dag zoeken naar een lach je hart zo zwart als de nacht leven in zulke onmacht een ziel die huilt iemand die zijn gevoel verschuilt leven is soms zo gemeen waardoor je hart verandert in steen soms heel gevoelloos maar niet het leven heeft wat ie koos zal het hart nog opleven…

Een klagende viool In de decembernacht Een stem in de verte bezingt de wanhoop zacht Waar is het licht dat nu zou komen Waar is de hoop die werd verwacht De stilte verstikt De silhouetten van de bomen Er is iets op komst Al weet niemand wat Een onweer, een kracht De tijd is hier Dat ons onheil wacht Dominus illuminatio mea Want het donker…

intussen woon ik al zo lang in de beweging het lopen neemt de vorm aan van mijn lichaam nestelt in mijn hoofd maar waarom ik loop je zoekt in je gedachten vrijheid, verdriet, heimwee en herkomst en de eenzaamheid om bij de bomen, de zee, het veld, de hemel te zijn en niet alleen moest je vertrekken en aankomen de tussenliggende…

De boerderij is mijn bestaan, al zit er weinig verf op de deuren. Ik hoef er niet weg en niemand komt. Ik werk op het land tot ik met uitgeput en bezweet lijf ga zitten. Daarna sluit ik de luiken. ’s Nachts luister ik naar het ronken van de schepen op de rivier. Als ik het bed niet warm krijg draai ik een fles open. Als de vlinders…

en alstublieft echt helpen kunnen ze je niet ik vecht maar door en door en vind geen gehoor alleen een foto aan de muur daar sta ik meer dan een uur je oogjes daar kijk in en je kuiltje in je kin in de nacht lig ik te wenen om je vingers en je tenen het verdriet is er pas uit als ik je in mijn armen sluit lieve gijs…

Verder dan hier kan ik niet terug: het prikkeldraad - geroest - waaraan Gijs B mijn haren vlocht en hard wegliep, en lachte zoals ik later heb zien lachen in de buurt van prikkeldraad; het desolate achterlaten waar vluchten wordt bekocht en schreeuwen als de regen voortaan naar binnen slaat. --------------------------------------…

Voor Truus en Gijs bij het plotse overlijden van hun zoon Johan.…

kippetje at ik hele dagen van jou je vruchtvlees sappig als een soeptomaat en ik maar smullen een pondje erbij zoals je was, om op te vreten je teentjes als paaseitjes bij het ontbijt en marsepeinen borstjes op een schoteltje ik als boter, echte boter met smaak naar meer nog een pondje erbij en toen ik eenmaal vierkant een holle bolle gijs…