Alle inzendingen over lessen

Zal je nogeens aan me denken In de tijd die jou resteert Denken aan die wijze lessen Die wij toen hebben geleerd Zal je weten wie wij waren Wat we deden, hoe het was Jij was jong met wilde haren Het leukste meisje van de klas Maar ook kalverliefdes sterven Of in schoonheid of in tijd Ik wil nog weleens aan je denken Aan de allermooiste meid…

het voorbijgaan men negeert hem alles wat niet is gezegd zal nog worden besproken uiteindelijk zullen woorden roemloos sterven in de nacht geen zorgen want men heeft hem niet van binnen geraakt deze vijandige houding, geeft hem gek genoeg kracht zijn rug is recht als hij passeert hij is buitenlander en heeft al zoveel lessen…

Alles heeft twee zijden de grootste lessen zitten in de diepste dalen Jouw (over)lijden ga ik voor mezelf vertalen naar een boodschap waar ik mee verder kan ZOEK JE PASSIE EN VOLG DIE DAN Niet langer worden opgejaagd door wat anderen van me willen niet langer worden overvraagd door de maatschappij met haar grillen Stop, genoeg,…

is morgen nog te vatten door de vingers van vandaag honger blijft dorst is niet te lessen met een antwoord op die vraag straten vol met lege mensen huizen dromen weg na goedemorgen wensen zon verveelt de dag met schijnen laat uren in de schaduwen verdwijnen als de avond valt in wegen die verlaten kijken zal dan de wereld…

de chirurgijn betreedt in koelen bloede het anatomisch theater geruisloos gaat het beademde corpus onder zeil als zaag klem schaar tang het vege lijf invaderen met de precisie van een horlogemaker snijdt hij in de menselijke huid het bloed kruipt waar het gaan kan ontleedkundige lessen zijn geleerd het corpus door een andere…

is morgen nog te vatten door de vingers van vandaag honger blijft dorst is niet te lessen met een antwoord op die vraag straten vol met lege mensen huizen dromen weg na goedemorgen wensen zon verveelt de dag met schijnen laat uren in de schaduwen verdwijnen als de avond valt in wegen die verlaten kijken zal dan de wereld…

Dikke vriendelijke duif berooft me van mijn speculoosje De zo schattige diertjes horen niet in een eng klein doosje Bambi, mijn lekker flodderkontje spint en kronkelt lekker om mijn benen Ik mag haar warme genegenheid en charmes even lenen Een serene oude abdij helpt mijn hart haar flinke dorst te lessen Omarmende warme tederheid kus ik zacht…

Jouw achterwerk vergelijken met een chocoladen trilpuddinkje dat nagefloten wordt door de bouwvakkers vanaf hun hoge uitkijkpost van steigers doet nog veel te kort als ik jou zie bewegen over de kasseien van de straat tot jij je omdraait naar mij de buik golft met net dat randje vet gebaart dat het allemaal bestemd is voor het lessen van…

De eb en de vloed zijn het ritme van 't leven dat wentelt en keert, dat zo moeilijk de lessen hier leert... Er komt iets van vrede aangewaaid, al weet ik dat dit niet zal duren... Mijn hart toch, beleef deze uren vol vreugde en dank en geniet!…

wanneer een spiegel glijdt uit de nacht het doolhof vult tussen duin en dromen, de maan zich losschudt, minutenlang meer dan vol verandert de zee niets aan zomergrassen, te midden van de dag bloemen zullen opgroeien als sterren in een vijver, hun dorst lessen met golfjes dons geplukt uit het sierspoor van de eend die in…

Het was er weer, het diepste wezen Dat zij tijdens haar reis vergat Er kwam ook zoveel op haar pad Het wou haar vormen leren lezen Achter de dingen die verrezen Symbolen van een habitat In haar inmiddels postgevat Nadat uit haar Achillespezen De pijlen van de lessen staken Die de rabbijn haar had geleerd Het universum is een laken Waarop…

Voor degene met een onstilbare niet te lessen dorst, een onverzadigbare honger Niet zozeer naar het bezoedelen van dansende wu-li masters of de tenenkrommende gal van zwaardvechtende samoerai Als wel naar het zich op schizoïde wijze als een mysogynist verlustigen in het voyeren van zijn bloedeigen alma mater Als pringlevend…

Ik ga mijn weg alleen, door duisternis en sneeuw, stille wouden, diepe dalen en oer-oude verhalen; met als enigste bagage lusten, lasten en geleerde lessen. In onwrikbaar evenwicht draag ik mijn eigen licht.…

Ze was een goede relatie, daarom vroeg ik haar mee Om met mij te eten tijdens het zakendiner In de rij bij het buffet vroeg ik haar of ze ook melk dronk bij haar eten Onverwijld liet ze me weten Dat ze geen melk meer dronk voor het lessen van haar dorst Sinds ze los was van de borst Voor mijzelf koos ik melk in een kan En zei haar dat melk…

Ieder gaat in stilte al er is nog zoveel lawaai; ieder moet zijn eigen lessen leren en zijn eigen verhaal vertellen, niemand is zoals een ander, niemand is als jij. Toch wil ieder ergens bijhoren, niet alleen staan, niet alleen.…

Als toppunt van het burgermansfatsoen volg ik de Postbus 51 lessen, creëer met harde hand bij lege flessen apartheid tussen bruin en wit en groen Ook vul ik met een achteloos gemak de chemobox met lege batterijen en ledig ik na afloop van het vrijen condooms in de daarvoor bestemde bak Maar wie, o wie zal na mijn overlijden de ziel van…

op weg was naar het verpleeghuis als een pelgrim met een boodschap van opbeurende troost en liefde in een klankvolle symfonie gevat als een sprankelend lied dat ik zong alleen voor hem die ik zo liefhad de klanken klonken zoet en sereen hij proefde het als bitter water die zijn vergetelheid onderdompelde zijn dorst naar realiteit niet lessen…

Bedankt voor al jouw wijze lessen Bedankt jij bent een echte hartsvriendin.…

Heel diep van binnen klinkt een lied dat murmelt als een bron, verborgen wel, maar dorst wil lessen en klaar is als de zon. Heel diep van binnen zingt een zang zoals van vogels in de morgen die nauwelijks ontwaakt zijn maar al weten dat ze zijn geborgen.…

De horizon is geen dorst die ik zal kunnen lessen. Strooi alle krachten murw mok en mors scheutig energie laai dan de laatste vuren op. Ik zwem dit lijf aan flarden steeds dieper het leven in. De overkant is geen land dat ik zal willen voelen.…

Daar kan het jong zijn dorst mee lessen. Het jong blijft wachten met alleen maar voer in zijn gedachten! Het vraagt steeds meer en meer. Hij spert zijn snavel wijd open en blijft maar hopen.... Wat een liefde voor zo'n kleine! Ze denkt geheel niet: "Dat is het mijne! Moederliefde! Daar komt het op neer.…

Ontsproten uit wellust Organisch doch nog onbevangen Een blik, onbewust veracht door hen Zij, ooit bewust levenslustig Nu verdwaald in alle lessen Die tastbaar houvast boden Patronen vormden het labyrint Die velen cyclisch delen Bedachtzaam streven zij Ontwetend vergeten zijn Het voortschrijdend natuurlijk gift Dat nu zo onopvallend…

in de aula ontving ik je blik maar het was de glimlach die me deed blozen een warm gevoel gleed door me heen en voelde het meteen de vonken sloegen over maar doofden weer door de bel in de lessen waren mijn gedachten bij jou en wachtte de uren af zodat ik die blik weer mocht ontvangen meer zou ik wel willen maar durf het niet te vertellen de…

ingeving een lichtend baken tot gedachten verworden en meningen ontwaken uitingen van meningen bewaren de levende historie van wat altijd is ervaren lessen van het ervarene leven voort in de gedachten die als waarheid zijn gebleven wijsheid als waarheid genoten niets dan zelfreflectie in ijzeren moraal gegoten ijdelheid door…

vol vertrouwen nam ik in mij op de lessen van geschiedenis studeerde heel naïef op fouten waarvan de wereld leren zou maar ik miste de herhaling die keer op keer op keer en heilig hout vertoont het lijden met nadruk op het oude zeer dan kan de mens weer verder dromen van verbetering want de zatte adviseur in zijn luie rotanstoel…

broos me omarmde en die mij bevrijdde van het juk om steeds maar drenkeling te wezen het koor van zout zonder een duidelijke dirigent braken de golven en tilden het schuim ver boven mijn kunnen zodat ik balanceerde tussen de mimiek van het klassiek of de garderobe die het heden vertegenwoordigde in het masker van het moment doch de lessen…

wat plakt mijn klamme hemd aan rug en schouders vast wie laat mijn zilte vocht uit poriën verjagen wat slaat mijn lichaam loom tot rusteloos verkeren wie wekt mijn ontembare dorst met volle teugen niet te lessen het is de zomerse golf van zwoele verzengende hitte die beweging bevriest in warmte en het leven als koorts bedwelmt…

Een draai aan de dop… een slok… en de drank is op, snel naar m’n voorraad flessen, om de dagelijkse dorst te lessen. Geen vrienden om me heen, altijd maar alleen. En ook al die zorgen, over vroeger, vandaag en morgen… Even vergeten mijn verdriet: Het belangrijkste is dat ik door alcohol ''geniet''!…

Ik heb gezien waar geen spijze was geen water om de dorst te lessen kasten gevuld met laatste korsten brood de geest gevuld met muziek en dans eenheid in sober leven elkander delen van wat men over had.…

even een blik opvangend van hun moe kuikens worden gemest net uit het ei biggetjes nog niet op gewicht weten het niet maar ze worden opgelicht allen lachen het leven toe de slager slijpt z’n bijlen en messen en na z’n werk te hebben gedaan kan hij ze in het hakblok te rusten slaan hem wacht de meibock om z’’n dorst en z’n geweten te lessen…