Alle inzendingen over opgewassen

Not to mention Het nieuws rond Sylvie's nieuwe hairextension Dat bracht ons van ons aller à propos Maar bij veroudering moet men pas passen Daar is geen was meer tegen opgewassen…

Ver van elkaar en toch zo heel dichtbij Ben jij mijn laatste dageraad in mij Bezweken voor de dag van morgen Moeizaam gericht dat schamel beetje licht Niet opgewassen en te zeer ontwricht Gevangen gevallen en in tijd geborgen…

Daar is óns land goed tegen opgewassen De aanpak zien we in d’Oostvaardersplassen…

Spinrag ligt als een dun geweven sjaal rond stakerige schouders van wat struiken in mijn tuin Geen kruid lijkt opgewassen tegen het verstrijken van de tijd en zelden lag een hof er zo verlaten bij Mijn lustoord blijkt vergankelijk te zijn en mij rest slechts het brakke paradijs…

de lente wil spreiden ze wil naar ons toe maar rinkelend door de bocht komt de winter nog met kwade blikken hoopvol dacht ze te komen maar sneeuw sluipt nog naar binnen het verlangen naar warmte onzichtbaar nog even stilgezet nog niet opgewassen voorjaar nog in de verte gestald in dromen nog ongeboren…

Te mooi Te gevoelig Te romantisch Te levend Te depressief Te talentvol Alles Wat in de mens Is te Gaat over Een onzichtbare grens Waarin Een hand Je duwt naar je plek Te is Een grens Het wil zeggen niet te gek Je bent enkel een onderdeel Van een groot instrument beton cement Uiteindelijk nietig Als mens verdrietig vechtend om opgewassen…

Ik volg de grondwet strikt Aanbid de tien geboden Vaak wel even wat gehikt Maar het is mij geboden Ik ben een gewone man Die tegen een stootje kan Maar niet is opgewassen Tegen zakkenvullers met grote tassen die mij maar leren dat ik maar moet ontberen wat zij glimmend met een lach voldaan incasseren een zelfvoldane natie zonder…

Zij fleuren het dagelijkse leven op als een geneeskrachtig kruid dat is opgewassen tegen de crisis, tegen de soberheid van dat geluid. En dat bloemetje krijgt telkens weer mondjesmaat wat water, het hart blijft zo lekker warm in dit kille Hollandse theater.…

in mijn plooibroek met scherpe vouwen sleur ik de woorden met mijn knuisten al wandelend door het raam terwijl de zon op mijn geheugen schijnt plooi ik met mijn tienvingere handen de lichtzinnen uit de stilte een gedicht in vergadering ik luisterde afwezig wat er aan de orde was niet opgewassen tegen traagheid peuterde…

zacht en vlagend grijs gordijnt de regen in somberbui waar zon de druppels altijd doet glinsteren speelt de koude wind met lichte onderkoeling het voorstadium van hagel hangt nog in de lucht die vriezend zucht wij zijn niet tegen dit plagen opgewassen ook niet tegen de smerige opspattende plassen die ons met vuil benatten…

verfrissend neerdalen laat de wind maar toenemen ik kan er wel tegen ik draag de zon ze verwarmt mijn hart laat de kou maar komen zoals onze lente begon zal het in zomer overgaan en elke winter doorstaan geen mens komt tussenbeide onze natuurlijke kracht ik dans in de plassen blijf staan in orkaan als alles is volbracht waren wij opgewassen…

Soms weet je niet meer wat te doen, wat zeggen, alle woorden zijn zo machteloos, zo helemaal niet opgewassen tegen al die regen, al die pijn, dat misverstand. Toch wil je dapper zijn, de moed niet opgeven, de kleine dingen blijven doen, al lijkt het allemaal maar niets, maar toch is er het leven, het grote kleine leven.…

In één hoogsspanningsspaal, rusten zeven nesten boven kruisingen van snelle wegen betekent veertien ooievaars, straks met zeven kleintjes een en twintig stuk of meer vlak boven druk verkeer Hoewel wij balen van die palen, denkend dat ze schaden, vluchten, voor hen is het geen verdwalen, 't gezins-en liefdesleven bruisend en opgewassen…

Ik kijk dagelijks over mijn schouder zoekend naar de dingen die ik herken de dagen worden echter steeds kouder ondanks de nieuwe wegen die ik verken eigenlijk heb ik geen zin vooruit te kijken om het vertrouwde achter mij te laten steeds maar weer de tijden vergelijken ik voel mij steeds verder verlaten niet tegen het leven opgewassen verloren…

legendarische ziel Excaliburs de originele replica's verloren hebben ze de schittering en glorie, hun waarde de officieren met hun trotse grote sabels geloven niet meer in sprookjes en poëzie stilte voor de storm, betrouwbaar de afstand die zo gevreesd tot nieuwe inzichten leidt om heel even bedachtzaam terug te kijken naar de sprookjesboom opgewassen…

De ster uit het Westen is dood Nooit tegen het kind opgewassen gepuberd, adolescent, volwassen te jong in één keer uit de goot Zingend gaf zijn ziel maar brood Dansend weg zijn eenzaam hart Voor nog meer kamers smart Geen kunst was voor de fans te hoog Gegrepen, gegijzeld door hun nood Gebrek aan god, liefde, werk Veranderde het gezicht…

tussen hoog gras en laag lover waait langzaam je huid binnen geurt als een rol verse geharde room waarin halfzure weke kaas versnipperd is een frisse kaarsvlam flauw schijnt strooit ruime lucht uit verre bergen door deze knusse heuvelplooi loom bezadigd ogenblik na een pijnlijk moeizaam leven moedig sluimerend uur tegen elke toekomst opgewassen…

De wijsheid komt met de jaren wellicht was Krol nog te jong te onbevangen, niet opgewassen tegen die vijfde macht de volksmedia: "volkskrant vloert volksvertegenwoordiger" Het zal niet bij Krol blijven! Op het kerkhof van onwetendheid liggen duizenden daders! Krol ruste in alle redelijkheid!…

Ik herinner me nog goed hoeveel beter ik me voelde opgewassen tegen de verliederlijking die zeker in een zanger of een dichter aan een half woord al genoeg heeft; het bederf dat ons in stand houdt Je wordt gauw te oud geacht om volwassen te worden, nu de geest al generaties plaatsmaakt voor zoveel gezond verstand, dat een mens, een wonder…

de dagen moeten trots zijn, levens passen als tandwielen, ze draaien om hun assen momenten dwingen, ongewild omwroeten de klokken vrijheid, nooit meer te verrassen het mozaïek, in woord gegoten spijlen verdraaid de regels, uitgevonden normen bevelen zinvol een geheiligd moeten het onbekende bloeit in feilen het dwaze harnas is niet opgewassen…

Het bezit is uit de arbeid opgewassen En de strijd om 't bezit, het goudene. De adel vocht tegen de koningen, De burgers tegen des adels woningen, De burgers wierpen koningen en adel Uit hun trotse en hoogverheven zadel. De slaven vochten tegen hunne heren, - O denk om Spartacus en geef hem ere!…

Ik scheur me los, besef dat ik mens blijf, opgewassen tegen verlokkingen. Voorlopig ontbeer jij dierlijke aandacht, zit ik dankbaar gevangen in je charme.…

Niet opgewassen tegen de stormvloed, de tsunami, behalve dan die ene koe, die meer dan 100 km. meedreef met de stroom, alsof ie niet beter wist gewoon. Voorbij de rommel, de inboedels van velen, wist dit mooie dier goddank te overleven, werd gered waar velen verliezen moesten incasseren, wist dit dier te overleven!…

Als leven gezien mag worden Als een sterke boom Tegen hevige stormen bestand Zul je ooit kunnen denken Dat deze eens niet meer Tegen deze hevigheid opgewassen is Dat deze op een tijd al zijn krachten Flexibiliteit moet overgeven Aan de heerszucht van het weer Mensen kijken in een opwelling Wel eens naar een boom Zien de schoonheid ervan…

De zee is prachtig maar zo sterk daar is geen mens tegen opgewassen. De zee heeft jou tot zich genomen, het is helaas waarheid geworden.... Ouders,familieleden vrienden moeten dit verlies een plekje gaan geven, dat kost tijd, het leven zal geheel anders zijn. Een zwaar verlies, maar gelukkig ben je gevonden.…

Het jaar is nog niet echt begonnen Want er is nog geen kabinet Het nieuwe kabinet Wordt een meesterzet Een zet Een duw vooruit Met een nieuw geluid Een samenspel Opgewassen tegen Elke rel in de Tweede Kamer Waarbinnen de minderheden blijven zoeken naar de mogelijkheden Om hun plannen In te voltooien In het midden wordt geïnvesteerd Die…

‘t Waait narcissen knakken niet opgewassen tegen zoveel geweld nog voor je ze goed en wel kon zien, zijn ze door de wind geveld!…

Daarnaast een oud-militair getrouwd met een alcoholiste: beiden zijn niet opgewassen tegen het burgerbestaan. Soms, in woede, ledigt hij haar flessen in de gootsteen. Tot slot, een jongen, alleen op zijn kamer, jazzplaten draaiend. ---------------------- uit: 'Toendra', 2006.…

zelden tegen vreemden omdat jij niet weggaat blijft schaduw naast zon bestaan op hoop van zegen misschien stimuleert het als ik voortaan zwijg over familie en vijand wanneer wolken voorbij drijven voor het geven van regen ik hecht me aan jouw wortels om de kracht waarmee je strijd tegen tijd en onrechtvaardigheid is jouw dikke stam opgewassen…

opgewassen tegen het trage luchtruim klimt het vliegtuig langs klauterpaden richting het afgeschoten raster, de hoogte eigenwijs oneindig, aan boord enkel vertrouwen en de dood was nog niet geschonken afgrijzen bedekt met brandend vlees, de geur van vernietiging en valse verklaringen, niemand wist en niemand deed, doch nu het schreien…