Netgedichten

netgedicht (nr. 47.543):

Boomvriend

Ik bezit niet de natuurkracht
om jou van bladeren te voorzien
winterse koude heeft al mijn zondes
blootgelegd in stil verdriet

ik praat zelden tegen vreemden
omdat jij niet weggaat
blijft schaduw naast zon
bestaan op hoop van zegen

misschien stimuleert het
als ik voortaan zwijg
over familie en vijand
wanneer wolken voorbij drijven
voor het geven van regen

ik hecht me aan jouw wortels
om de kracht waarmee je strijd
tegen tijd en onrechtvaardigheid
is jouw dikke stam opgewassen

zolang je blijft volharden in jouw groei
hoef ik niet te snoeien in mijn bestaan
bespaar ik energie voor jouw stille kroon
die zwijgzaam naar de hemel schildert.