Alle inzendingen over panne

Nee, het is niet Het onophoudelijk ruisen Van regen Niet het grijs Dat zijn deken Over de huizen legt En in stilte Mijn oren verdooft Niet het ontbreken Van vogelgeritsel Onder de pannen Ook niet de geur van stamppot Wat me weemoedig maakt: Het ontbreken Van uitbundig zonlicht Kinderstemmetjes Laat op straat Geuren…

De polsen gebonden aan pannen en emmers, de mond aan een mond, het hart aan twee poppen. In de verte de pen. Splinter in het lampgeel van de kamer. Tussen haar en daar een web van stemmen dat haar stopt. Als een dolle bal. ------------------------------------- uit: 'Pritt.stift.lippe', 2004…

. _________________________________ Het falderappes grijpt naar pot en pannen Zo ook de netevreter en duinvoet Maar het geteisem bakt ze bruin en zoet Gemengd met sesamolie uit de kannen De lorejas weet niks van fijne kruiden Zijn smaak is als zuurdeeg voor kleine luyden…

zwaluwen ritselen zacht onder de pannen maar er klinkt onnoembaar meer in vloeren kraakt het warm en koud sleept onverwacht een steelse tred scharnieren piepen deuren tochten slaan stilte brekend dicht het vaag geluid van ander leven is herkenbaar ver uit zicht nog is er geen contact maar de vroegere bewoners worden binnenkort…

Geraspte kaas ligt naast de pannen en borden, hoe moet dat in Godsnaam ooit opgeruimd worden?! Sausvlekken zitten op handen en mouwen, die hadden we misschien beter om kunnen vouwen. Gesmijt met bestek Heeft de aarde doen beven, ik wou dat het stil was, al was het maar even.…

mag het een onsje meer zijn een glas water bij het avondmaal een dorpsplein in nog ruwe stilstand pasgeboren, evenredig aan toekomst lukraak, lik op stuk, zoals verzilveren van late middaguren, niet te vergeten een gedicht, zodat flarden ziel zich laten nalezen, een vrachtwagen met panne, op de meest ondenkbare plek, verre reizen die…

In werveling stuiven duinen het helm golft over land en in de diepe pannen staan fier de kleine struiken waar zelfs geen blad van kreukt terwijl uit hoge bomen de kruin zelfs breekt.…

't is steeds 't zelfde liedje in de schemer van dit stukje leven : 't regent, 't zegent de pannen worden nat van mij mogen ze als ik maar droog blijf nu even geen droge draad meer aan m'n lijf want wind en regen hebben een verbond zo draait 't wiel van jaargetijden rond en zal na regen wel zonneschijn komen laat…

piepklein uiltje, de maan scheen als zilver, je kroop even warm weg in de holte van mijn hand natuurlijk, jouw teer silhouet met de mooie ronde ogen, als symbool van Athene, mijn dierbare godin ik heb je gezocht, steenuiltje, in elk verrommeld hoekje, langs het gescheurde riet of onder wijkende pannen je ontglipt me, telkens weer…

De maan tipt hoge lichten op de pannen van de schuur, in bad van licht beeft natte rododendron, door kale takken van de klimroos aan de muur zoekt nevelsluier weg naar verre lichtbron.…

Het kind in de keuken eet niet uit mijn hand, zelfs de blikken pannen heeft ze roerloos laten staan, zeldzaam telt ze haar uren op een houten raam, daarop is het echte leven pas begonnen, zij kan het niet helpen want ik ben het enige dagboek wat ze ziet, waaruit bladzijden zijn verdwenen en dat van mij erbij wat ze leest om te…

Een kist vol munten, ontelbaar teveel om er iets mee te doen We gooien ze netjes weg door ze voor later te bewaren op een veilige plek, begraven onder de es midden in onze stad We hebben genoeg aan het vee de pannen en de vrouwen die we buitmaken over de grens De mannen ruilen we voor sieraden en zilver dan zijn we van hen af zonder…

Geen betere plek om het getier van een oproerig geheugen te smoren dan de keuken waar het licht neutraal naar binnen valt en ieder ding zich door een jarenlange dagelijkse sleur hanteren laat zonder oud zeer te wekken zolang ik me maar niet herinner hoe jij hier na die eerste nacht gestaan hebt als een tussen potten en pannen verdwaalde boom…

profiel jij was het waar de keizer toen voor viel en troepen stuurde uit omringde muren je romeinde in de macht van glans was exotisch zijn commotie gaf jou alle kans maar in decadentie verloor hij zijn pretentie jou te evenaren was teveel je blonde haren roken naar de zee waren woester dan zijn mannen zij hokten in de duinse pannen…

1 een gebruinde spreeuw rustte met pootjes omhoog op een veldsla-bed 2 gebraden spreeuwtje nooit meer onder de pannen geen gemurmel meer 3 een beladen bord in restaurant du Soleil geen ander viel stil 5 de vogel-eter at de gevederde dood het veldbed bleef over 6 ‘s nachts neuriede iets binnenin zijn dikke buik zo onheilspellend…

Ook vannacht zal ik je dragen wiegen tot je slaapt je vertellen over rijst die moet geslagen zwarte vrouwenschouders sterker dan je vader Ik vertel je over overvloed in regentijd over schaarste en de droge tijd De rivier als levensader waar ook jij zal baden jagen waar vrouwen pannen schuren zand als zeep totdat ze glanzen…

je tot op de mooiste stranden Voor geen geld, goud of mooie woorden Wil je haar beschaamd laten staan Zonder haar geen dicht of lofakkoorden En gaat je status als dichter naar de maan Maar als je haar belooft je best te doen En je wat meer in zult spannen Geeft ze je pardoes een dikke zoen En ben je als dichter weer een week onder de pannen…

Een huis moet rafelranden kunnen krijgen, uit zijn hang- en sluitwerk slaan, donker mompelen, siberisch jammeren, moet zijn pannen kunnen losgooien als haar, zich laten kastijden door de twijgen van een berk. Zou daaraan dood moeten mogen gaan. Hoe zacht zouden steden dan, een droom van huizenspinsels.…

de dooi zet langzaam in ik glij van wak naar wak ik volg mijn ijle adem die als een etherische gids mij voorgaat op mijn pad de natte sneeuw trekt zoutkringen op mijn laarzen de witberijmde daken geven mondjesmaat hun laatste pannen vrij straks dartel ik kalverblij in een klavergroene weide trap wild gaten in de voorjaarslucht ‘k…

't Zit al in onze eieren Ook in die van onze kippen Amai, daar kan je van flippen PFAS-alarmklokken beieren Ook alom in veel potten en pannen In plakband en kledij: een industrie Een model van oude economie Maak winst en 't is in kruiken en kannen Dat model van naar nutsdenken De mens als baas van de natuur maakt straks de factuur mega…

Ook aan de pannen van de daken kan ik dan sterren zien flonkeren. Fietssporen, op modderige paden, lijken stralende kerstslingers, slordig te kronkelen, op druilerige dagen. En er stralen ook sterren op 't IJsselmeer bij vlagen. En wij? Uit heel veel vocht bestaan we, hoe straalt het binnen in ons? Als je dat eens mocht zien!…

De kok roert wat in zijn pannen. Hij werkt onder hoge druk. Het verwennen van zijn klanten is zijn passie. Zijn gerechtigheid werkt voor ons geluk. Het eten dient ons te smaken. Smaakpapillen proeven over grenzen heen. De haute cuisine in kleine porties. Een echte liefhebber dineert nooit alleen. De kok koestert al zijn spijzen.…

Waarom mogen Vrouwen slechts leven, maar beperkt Opgeslo- ten met geurige kruiden, boodschappen, pannen en vuur Tussen vaak vier Lemen muren Onbemiddeld, arm Of rijker worstelen zij zich door dagen Die geenszins vrolijk stemmen, daar De zon figuurlijk zelden Licht geeft Licht geeft Summier: te allen tijde Vrouw ondergeschikt De Iraanse…

Ging hij iedere middag de piepers schillen en was altijd in z'n sas Ondanks het feit dat ie de pannen soms kwijt was maakte hij de groente vast klaar Iedere avond weer zingend en altijd met liefde voor HAAR…

in het bomenland door groen gras omgeven ligt stil en haast verscholen mijn huis van houten planken met groei en bloei verweven de tijd heeft het beschuttend lijf en de stenen pannen gevormd het geheel is aan inzichten van seizoenen te danken midden in een verlatenheid, van mystieke aard, waar enkel natuur zorgt voor ongedwongen klanken…

midden in het bomenland door groen gras omgeven ligt stil en haast verscholen mijn houten thuis, een stulpje met groei en bloei verweven de tijd heeft het beschutte lijf van pannen op gelaagde planken gevormd, het heeft zijn pracht aan wisselende seizoenen te danken in een verlatenheid, haast van mystieke aard, waar enkel de natuur…

Zijn kennis drong dieper dan pijn van hete pannen en hij wist het. Ooit een van de stemmen zal zeggen "Die is oud geworden". Zoals een ieder die kennis draagt, te veel en te vaak kraakt. Daar ligt hij. Poten de stand van satellieten volgend.…

Tot in elke uithoek verbannen In de hoek onder een afdakje gedrukt Nog even en er is geen minuut over met de laatste plannen De uitstervende roker gaat onder onbegrip gebukt Gezond leven is het motto wat oprukt Niet roken, gezond eten, geen alcohol, alles in kruiken en kannen Niet meer genieten, alleen nog groenvoer in onze pannen Waar moet…

ik was gekraakt maar je hebt me bewoonbaar gemaakt muren behangen met kleurrijk verlangen in ieder patroon ik leef in een droom de deuren vervangen het piepen en kraken gestopt door ze strak af te hangen, gangen geschoond en gerecht pannen getrapt en in lijn op de daken gelegd ramen doorzichtig van buiten naar binnen voorzichtig…

De pannen staan op tafel, een orkest breekt los, bestek dat slaat op melaminebordjes, zo hard, dat ik mijzelf niet meer kan horen schreeuwen. Ik haat toetjes, kan me geen hapje zelfs herinneren, maar als de pakken vla op tafel komen breek ik, tot hun verbazing, een niet te stuiten stroom van tranen.…