Volle maan in oktober
De maan tipt hoge lichten op de pannen van de schuur,
in bad van licht beeft natte rododendron,
door kale takken van de klimroos aan de muur
zoekt nevelsluier weg naar verre lichtbron.
De lichtbaan reikt van mij naar ’t andre kussen,
glijdt naar die mond in ’t nu zo vreemd gezicht,
verlicht de donkre holten met de groef ertussen
van man die, ‘t wonder missend, vast te slapen ligt.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid