Verzoening met m’n muze

Het kan zo maar wezen
Dat je muze je aanspreekt
Omdat ze lang niets van je heeft gelezen
En haar teleurstelling je steekt

Verwijtend ziet ze naar jou
En jij staat met een mond vol tanden
Die schoonheid bleef je altijd trouw
Begeleidde je tot op de mooiste stranden

Voor geen geld, goud of mooie woorden
Wil je haar beschaamd laten staan
Zonder haar geen dicht of lofakkoorden
En gaat je status als dichter naar de maan

Maar als je haar belooft je best te doen
En je wat meer in zult spannen
Geeft ze je pardoes een dikke zoen
En ben je als dichter weer een week onder de pannen

attenderen goede belofte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 39