Alle inzendingen over sloot

Meerkoets, vermijd dat woord toch coûte que coûte ! Koet – koeten, dus méér koeten zijn meerkoeten en ik herhaal, dat zal nog een keer moeten: meerkoets als meervoud is meer fout dan goed. Nee, meer nog (ook al brengt dat weinig goeds): meerkoeten leiden vaak tot mínder koets.…

In het slot gegooid werd Openen kan…

Brussel zit op slot morgen, dat zal voor een hoop ellende zorgen, vluchten worden omgeleid, mensen komen zeker en geheid later of helemaal niet op het werk. Brussel zit op slot morgen, de bezuinigingen komen de Belgen de strot uit, maar dat slot morgen, dat kost ook een forse duit, das echt geen Brussels Lof morgen!…

In zijn witte kamer zit hij zwart te wezen geest op slot gordijnen dicht Zonnebril spiegelend in eenzame kaarsvlam de sleutel is zoek zoek het slot of vind het einde…

“Hebt u geloof aan mijn verhaal gehecht? Wat dom van u! Er was geen woord van waar. U kent me toch: ik ben een leugenaar Die van zijn leven nooit de waarheid zegt. Geloof me daarom op mijn blauwe ogen Dat ik echt alles eerlijk heb gelogen.”…

Emoties trillen in verre bomen. Angsten zie ik als wolken, die verdamping zoeken. Zie ik drijven naar een horizon, waar mensen moedig worden. Waar nieuwe wouden zijn. Waar vrije vogels zingen, als violen in een bos. Waar leven opnieuw begint. Ooit begon.…

hart Weer achter slot en grendel Terug in de schatkist Waar jij het eens vond…

Ik sloot mijn ogen en was in een donker bos, zodat ik ze weer kon openen; de rechte stammen stonden ordelijk en los, het loof was zwaar en hing tot op gelijke hoogte, de kruinen grepen op gesloten wijze in elkaar en het was er vochtig en verademend; een ruimte waar ik mijn ziel bevrijden kon uit het on-eigene en wat haar inspon en verstikte…

ik voel mij in de rust van je schoot droom daar tijdloos genieten uitdijend als kringen in de sloot waar ik over schrijf zijn de koesterende blikken en strelende vingers, over mijn vragend lijf ik spreid mijn letters over stille gedachten waan mij even in jouw paradijs wat mag ik meer verwachten op deze herscheppende reis…

Jij verdween zwart voor mij ik leef verder in de wereld vol kleur vouwen mijn vingers dromen vogels stijgen onbewolkt dagen knippen lentegaten zomers zoenen het licht zo groot ik vraag niet meer tussen rijen bomen je blik versmalt bedroeft mijn longen in lavendelvelden leef ik verder een zacht herinneren…

een grindpad slingert langs het lang niet gemaaide gras naar de saillante poorten van het uitgestorven kasteel waarvan de vertrekken verlaten lijken maar slechts wachten op nieuwe stervelingen om weer historie te kunnen schrijven met kaarsen verlichte gangen openbaren gehavende deuren zelfs gesloten reveleren ze de vervlogen geschiedenis…

De sleutel naar de waarheid is hij niet Het slot is gesloten door verdachte zaken Zouden anderen verdachten de deur naar de waarheid open kunnen maken? Ik grijp in het duister als ik spreek over deze jonge man Er is iets gaande iets wat ik niet vatten kan…

Geschrokken en gebroken, Vernield, totaal kapot, Vedriet, woede, een grote angst Zijn leven zit op slot.…

Een povere rover uit Schagen stal plotseling grote bedragen. Hij wist door z'n kraken promotie te maken: tot roofridder werd-ie geslagen. Het was heel voorspoedig verlopen: een dievenslot maakte hij open en later een safe. Hij kwam prima op dreef. Wat-ie wou, kon-ie allemaal kopen. De dief kocht behuizing - een schone! - teneinde z'n…

levensgroot gevaar, een potige schaduw met schepnet is wat ik in mijn ooghoek ontwaar driftig roert mijn staartje waarmee ik watervlug verdwijn ik duik als de donder kopje onder, wacht maar tot ik in vol ornaat verschijn dan kom ik je wakker maken in koor met mijn groene gabbers zal ik oorverdovend kwaken…

het is nog vroeg in het seizoen, de wintersneeuw al ver, maar nog in zicht voor gretige vakantiegangers staalblauw de lucht, verrassend hartverwarmend stilt de zon zacht als de beek mijn zenuwen de buitenlucht maakt vrij ik ga languit mijn oren staan nu helemaal open laat de muziek via de MP3 als puur geluk naar binnen komen…

ik zag een zonnestraal de kiezels raken die ik plette op mijn pad het stof leek iets te hebben van goud stil geluk wikkelde zich rond mijn hart ik vond in de regenwolkenhemel de boog die de hoop voorspelt er ontstond weer de verknochtheid het ongekende levenslustige verlangen naar de leeuwerik, haar verenkuifje het vertrouwde riedeltje…

ik slinger langs sloten sloten van verdriet want al ik wil begrijpen begrijp m'n eigen lichaam niet ik vergeet allerlei dingen dingen van alle dag kijk naar mensen mensen die ik niet eerder zag ik kan maar niet komen komen op jouw naam huist in mij het stille verdriet verdriet tekent eenzaam…

Joran van der Sloot wil dat zijn proces wordt herzien. Er zouden hem valse toezeggingen zijn gedaan. ------------------------------------------- Het viel hem al met al behoorlijk tegen, Een fair proces had hij best wel verdiend, Vond Joran, onze Nederlandse “vriend”, En zo’n proces heeft hij daar nooit gekregen.…

Om de rechter om te kopen heeft Joran van der Sloot zijn advocaat geld gegeven, waarna deze er met het geld vandoor zou zijn gegaan. Hier is geen plaats voor enig mededogen, Waar Joran over alles loog of zweeg, Krijgt hij een koekje nu van eigen deeg, En is hij als bedrieger zelf bedrogen.…

CRITICUS Mijn vriend, uw versjes zijn niet goed. DICHTER Dat kan mij weinig schelen. Die maak ik niet om goed te doen, Die maak ik om wat spelen. Zó, als je een kind een zakdoek geeft, Dan knoopt het er een kop aan; Als de slippers dan lange kleren zijn, Heeft 't kindje d'r een pop aan. Dat kind doet best, al wou jij wel, Dat…

strekte mijn armen reikte met handen maar voelde leven langs vingers glijden met nagels striemen getrokken over je rug het tijdelijke sloot maar gaf je ziel nog niet bloot er is geen begin door een schat aan herinnering achter te laten de gaten zijn veel te groot deze breken met weemoed en respect wat je liefhebt is klaar…

En leven geeft aan Zo veel nieuw leven En nu droog staat, Geen druppel vocht Meer te bekennen, Alleen spinnen nog En mieren wonen er En vormen samen De plek waar de Chauffeur een Zachte landing Maakt nadat hij In dronken toestand Uit koers is geraakt Het geluk heeft ie aan zijn zij: Verdrinken in deze droogstaande Sloot…

ik kreeg de gelegenheid om nog eens in de toekomst te gluren Moeder was een teleurstelling gebleken hoe zou mijn Vader zijn? weer stond ik verborgen in het gele licht van een lantaarn daar zag ik mijn toekomstige ouders samen naar Moeders harde gezicht keek ik liever niet Vader zou mijn redding kunnen zijn…dus richtte ik me op…

Duizelend van wijn en wals dansten ze de rest van de nacht dronken bij korte rustpauzes keken naar hun evenbeelden in het rimpelloze water -Was ik maar mijn spiegelbeeld dat ik mezelf kon volgen zonder altijd als eerste een stap te moeten zetten- -Ik begrijp het, zei hij troostend, maar je kunt niet zonder elkaar als eb en vloed of…

De reactie van Kerima onder mijn sonnetje ~In plaats van, vervolg~ noopte mij tot het schrijven van dit versje. ~Maar tante wat u hier vertelt, is dat nu echt wel waar; per week toch wel een keer of zes, dat kreeg u voorelkaar? De melkboer en de kruidenier, de bakker, groenteman, en dat dag in dag uit, nou zeg, u kon er wel wat van. Hoe…

Ineens valt m'n oog op een wit geval in de sloot, ik schrik, zeg tegen eega:wel sapperloot,er staat of hangt daar: een koe in de sloot! Hij rijdt naar beneden en ik pak meteen, mijn mobiel want dat moet je wel vanzelf. Na het kiekje blijf ik kijken of alles wel goed gaat met het dier.…

op de berg verbrandde ik de winter aan de andere kant van de wereld klom een ezel over de verweerde krater Aeolos god van de wind gunde hij me een zak met tegenwinden gevuld zodat ik met alle winden in de rugzak vrijelijk reizen kon ik de dag zou plukken om de zon te vangen? het ging zo anders de zonnewind stak…

Ik liep nooit in zeven sloten tegelijk Ik nam nooit de wijk naar verre oorden Ik kreeg nooit woorden met m'n buur Ook in mijn leven schonk men zoet en zuur in kannen en kruiken onttrokken aan 't oog De boog nu niet langer gespannen.…

de blinde bluesmuzikanten die vanuit hun ziel en inzicht zoveel gevoel brachten dat zij anderen de ogen openden voor hun muziek…