52 resultaten.
Prestatie Drang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 443 Ik wring, ik pers,
ik duw, ik zing,
ik vecht, ik druk,
ik stuw, ik dwing,
prestatie aan de darm
voorafgaande het billennat,
de dreiging van een spetter
kleeft verticaal,
een poepje,
van de binnenvetter…
Draag mij in tederheid
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 737 Stuw mij voort,
leer mij los te laten,
voer mij naar binnen.
Zend mij,
raak mij,
ontvlam mij.
Ontwapen mij,
til mij op,
leid me verder.
Heilige,
Geest,
Liefde.…
Verscheurd
hartenkreet
4.0 met 41 stemmen 1.843 Toon mij ongerepte steppen
waar wilde wolven huilen
laat ons daar de wonden deppen
die onze ziel bevuilen
vergrendel gordels van smaragd
om onze kwetsbaarheden
stuw de zee die pijn verzacht
door ons verscheurd verleden.…
Neptunus' kind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 381 Vlugge voetjes stuwen
als een vissenstaart
het kind nu in volle vaart
naar open zee.
Vaarwel mijn kind,
Neptunus neemt je mee.…
Het moet, het mag
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 478 het mag zoet, het mag zacht
het mag alles of niets
het mag neigen naar nonsens
en stuwen en stotteren
het mag lopen naar nergens
als een gedicht dat sluit
op vederlichte voetjes,
zo aldus,
zo mag het.…
Beroering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 278 Lentepassie laat een bries ontsteken,
rimpels stuwen water voort tot
voedingbrengende beken, waarvan
de roerselen ontbreken, blijven we
in een verloren kilte steken, en
gruwen we de februariwind.…
Mest je burcht eens uit
netgedicht
0.0 met 5 stemmen 205 je bevert
damt vrijheid
van de beken af
het speelse kabbelen
is verstild tot veel
en gretig knabbelen
aan struik en jonge bomen
die voor de burcht
in groei worden gevild
jij bevert
in het stuwen van talent
dat zijn rechten nog niet kent
kom mest je burcht eens uit
doorbreek die egodam
laat gaan dat jong geluid…
Een jongeman
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 75 Was zij de wind
Zouden haar vlagen
Flirtend langs de flanken
Van een zwaluw strelen
Zouden haar roze vlinders
Fluisterend naar dansen
Zingen in de wolken
Warm omgeven
Zou ze de zee
Doen deinen, ritmisch
Getijden stuwen en tot
Stormen golven blazen
Zijn adem willen zijn
En in vleugen van
Verlangen met hem
In golven verdwijnen.…
antimaterie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 310 Herinneringen
het voorbije leven
en daarvoor
ijl als hoge lucht
azuur en de vlucht
het stuwen
en het dragen
flinterdun
denkbeeld van bijna niets
sierlijke zwaan
boven
alle verdenking
van de wolken
en de bakstenen mens
de nek krommen
om de vergissing
het zware trekken
van verheven verzuchtingen
de mens is wel degelijk daar…
Tussen drommen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 52 Tussen drommen mensen
Baan ik mij een pad
Onbekend, onbetekenend
Onderweg naar een doel
Een doel dat ik zelf nog niet ken
Maar de drommen stuwen
En het enige
Waar ik mij zorgen om maak
Is dat ik niet onder de voet wordt gelopen
Zo stroom ik mee
Met die drommen
En denk dat ik toch
Mijn eigen weegs ga
Misschien bereik ik toch ooit
Mijn…
Levensreizigers
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 202 Opgehouden door een stuw,
of kolkend door een sluis.
Steeds vaker stel ik me voor,
dat ik een golf ben die doelloos deint.
Dat we wolken zijn die komen en weer gaan.
Het is nacht en ik staar in mijn vuur.
Ik denk dat we dansende vlammen zijn,
die zonder vuur niet bestaan.…
De schilder
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 358 de vlinders die de gek benoemt
in een woordgeschilderd omlijsten
van stille, wakkere nachten
snijden het weefnet van
gevangen dromen die
onder het tweehoofdig lijf
tollen als waren zij verkrampt
door de weeën van het baren
de dwaas laat zijn vleugels los
in het stuwen van het bloed
en zegeviert om wat hij achterlaat
onder het presse-papier…
Zij, liefdesinstrument
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 4.207 Gelijk een glanzend erotisch instrument
zo wordt het voluptueuze lichaam bespeeld
vingers beroeren de roze verharde knoppen
zij spannen de onderhuids gevoelige snaren
stuwen haar trillend tot ongekende hoogte
Om dan over te gaan in een passionele paringsdans
en ritmisch golvend ineen te smelten
omringd door exotische vrijgekomen geuren
welke…
Zacht branden
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.565 Zacht branden van de teedre lenden:
een wiegeling, een wit satijn
aan mijne handen, de gewenden,
die met haar leest verzameld zijn
tot éne slag en in het stuwen
des bloeds niet laten van hun wit.
Die stem, die stameling bij 't huwen:
wie zijt gij?…
Was ik wind
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 312 Was ik wind
zouden mijn vlagen
flirtend langs de flanken
van een ranke zwaluw strelen
zou ik blauwe vlinders
fluisterend naar dansen zingen
wolken warm omgeven
tot ze nevelen voor mijn zucht
ik zou de zee doen deinen
ritmisch haar getijden
plagend stuwen
en tot stormend golven blazen
was ik de wind
dan legde ik mijn vleugen
verlangend…
wild water
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 748 bergbeek in godzalige natuur
het water van het allereerste uur
belaagt de oude wortels, speelt met rotsen
je bent nog onbezonnen en nog puur
een wild verlangen laat je telkens botsen
te jong nog voor een overwogen klotsen
tegen de tirannieke kademuur
maar achter verre bochten wacht het dal
eens zul je onontkoombaar moeten kiezen:
een stuw…
Massaal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 130 te vroeg voor naweeën
mengen stemmen met de wind
te verstaanbaar voor ijlen
gekleed in afzondering
smoort een zucht
in het strooisel van verlatenheid
doch niemand vraagt hem de weg
aan de zoekende
in tastbare ommekeer
enige monden stuwen woorden
leunen langs gevels
naar ver, weg uit haperend zicht
waarom ook omarmen, beklemmen
als…
Dreigende wolken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 135 heb de wind
niet gevraagd golven
zo hoog op te stuwen
dat de zee tot de duinen staat
een front van
dreigende wolken
in buienlijn langs te sturen
dat zich met onweer ontlaadt
vroeg zomerse dwarrels
vol stuifmeel en licht
geuren van bloemen
zon op mijn gezicht
dansende vlagen
van warmte en lucht
trillende einders met
vogels loom…
Tijdserosie ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 225 Tijdschokken van voorbijgaande aard,
stuwen beken bloed door de beddingen,
slagaders in hun strijd, we plaatsen
merktekens die zullen eroderen door de
jaren om die om te zetten in woestijnen
van zand, gerangschikt in de archieven
van het hart, mijlpalen hebben woorden
nodig, hoe vaak zeer ontluisterend om de
ontstane leegte in te vullen…
aan één bepaalde kritikaster
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 835 zet jij jezelf
in volle zon
door anderen
doel bewust
de schaduw in te stuwen?
als jij
voor anderen
de zon niet in 't water
kunt laten schijnen,
zit je dan zelf niet
in de hoogste nood?
staat het water
nu echt al tot aan je kin?
kruip uit je kast!
out je, niet langer naamloos,
maar doe dat
met werkelijkheidszin!…
geen poëzie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 236 ik draag wervels
van een beest
op een eiland dat zichzelf
wil verdrinken
korte en lange verhalen
kraken uit kaken van vloed
stuwen beenderen en karkassen
uit de zeebuik
*
zij baart het verleden
met dode vleugels terwijl oude eieren
openbarsten door regenvlagen
de stank, nog gruwelijker dan ik wist
schuift voor de wolkenhemel…
IJskappen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Groepen mensen trekken leiders aan
geven hen macht, en die macht
trekt mensen aan
In nieuwe tijden smelt de macht
Aanhangers haken af
Het peil daalt weer
Zo stuwen en duwen de massa's
de wateren der welvaart op en neer
alsof het hen overkomt
Ver weg beweegt de zee mee
brengt daar droogte of vloed
en kwelt de mensen tot ze zich verenigen…
Wij zijn vrij
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 voeten
vertelde van de
talloze gevaren
jij zo machtig
en groots
terwijl de golfjes
vriendelijk krulden
het schuim zijn
eigen hoofdstuk
en tekening koos
hoe kan het
dat stormvloed
dijken bruggen
en kades breekt
alles verwoestend
zijn weg naar
de laagte neemt
het spel van de
wind die stroming
te langzaam vindt
met duwen en stuwen…
Merkstenen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 309 Ongeëvenaard in aard, stuwen
beken bloed door beddingen,
slagaders zonder remming,
merkstenen van tijd, geërodeerd
tot stof, gedragen tekens vloeien
door de dagen.…
Grave aan de Maas
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 Schippers, schepelingen
weten er
van varen
van afmeren
In dichte mist
kan 't verkeren
de sluis gemist
op stuwen....
gestoten en gestuit
staalhard op hard staal
vaartuig, dat wil vallen
vallen, ruwweg vallen
drie meters diep
-aan de lat-
van niets...weten
't roer op rechtdoor
Grave...…
KRETA
poëzie
3.0 met 31 stemmen 7.528 't Zware schip kon zich niet verder stuwen
In het weerstandloze, ijle klare,
En het eiland kwam voorbijgevaren.…
De Zwerver
poëzie
3.0 met 4 stemmen 972 De raven gieren krassend rond,
loom zwoegend door de locht,
en stuwen traag ten horizont
haar hongerige tocht.
Waar ligt nu ’t doel? Waarheen de gang
al door die woeste heiden?…
Vond mezelf in gebed
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 306 ik vlaag met romantiek
en stuw gedachten op
die ik niet waar kan maken
droom je erotiek zo dat
jij in de knoop zal raken
en ontwar je niet
maak je nachten heet
laat je in gedachten dwalen
tot je niets meer weet
ik voelde me weer slecht
heel even was ik terug bij af
en vond mezelf in gebed
maar kan geen kwaad zien
in je naakte…
Van slag
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 93 Ons land is in rep, alsook in roer,
hoge waterstanden komen eraan
stuwen worden rap gesloten,
zodat 't water niet de foute kant op zal gaan.
Dijken worden gecheckt, en nog eens nagekeken
een zakje hier, wat scheppen daar,
want stel dat de dijk nu zou bezwijken
tja dan zijn de rapen gaar.…
Voorjaar
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.376 O de verrukkelijke, de gele en de bruine landen
De bruidgetooide landen van het voorjaar,
Daar zij de lichtgod wachten, die het zaad
Dat in hun schoot rumoert, zal stuwen naar de hemel.…