36 resultaten.
Tafelblad
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 134 Je scheefgetrokken smoel,
De uitgezakte kin die
Met slappe lijnen als
Vanzelf in het vooronder
Van de tijd verdwijnen,
Hoog opgetrokken wenkbrauwen
Die louter onbenul uitstralen,
Noesten die je scheve ogen
Zo levend verbeelden
Kijken mij spottend aan
Als je ziet dat ik,
Met de rug van mijn
Rechterhand het schuim
Van mijn…
happy afternoon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143 ik kleur
de kruimels
op het tafelblad
in koffie
melk
en suiker…
stilleven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 121 een glas valt
water vloeit
reddeloos
over tafel
de onhoorbare
zucht van de
waterdrager: leeg
voor even onbelast
de ultrakorte
vrijheid van het
beduusde water
op het tafelblad
een waterig
stilleven kleeft aan
onze ogen:
meer in mini formaat…
KUNST....
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 215 Het is een kunst
het oog
te verrassen
De mens
te doen
verwonderen
Deze keer:
eenvoudigweg
een tafelblad
Daarop een bloem
noem
het kunst
Het zonlicht
doet
haar bloeien
Valt
daarop 'n silhouet
mijn schaduw
Kunst....
blijft me boeien
telkens weer.…
Als een tafelblad glanzend
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.723 Op bed kijken we elkaar
uit de kleren op de vloer
een jurk een hemd, meer valt niet
uit te trekken; hoe we ook op handen en knieën
bijenwas in de vloer wrijven
tot het hout was opgeeft
terwijl we elkaar op bed liggen te bekijken
op de vloer, glad as een tafelblad waarover dingen
uit eigen beweging beginnen te schuiven
tegen elkaar aan…
Vlak na de ministerraad
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 476 Vlak na de ministerraad
deden twee excellenties
het met elkaar op het
tafelblad van het kabinet
Dwars tegen alle conventies
in hadden zij de grootste pret
Het duurde al met al best lang
’t was tenslotte lente
en ook in ’t landsbelang
want het leidde tot een fusie
van twee departementen…
Rede
gedicht
3.0 met 19 stemmen 9.736 Een vlieg loopt van de rand
naar het midden van het tafelblad
en weer terug, volgt enkele centimeters
van de zijde, steekt de leegheid
van het vaalwit weer in, probeert opnieuw
wat ik niet weet en vliegt dan op.
---------------------------------
uit: 'Tramontane', 1996.…
Milo
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.770 Met zoveel veerkracht komt zij
naderbij de aarde moet haar dragen
lege glazen tinkelen op tafelbladen
het grint knerst met elke schrede
Zij gaat niet eens zitten
blijft staan onthutsend naakt
een Venus zonder armen
witkoel als marmer van Delos
in haar ogen smeult de zon…
Licht en donker
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 370 In het keukenlicht
dwaalt een losgeweekte herinnering
binnen
twee lachende gezichtjes boven het tafelblad
twee kleintjes op schoot
ruziënd
mama, die knie was van mij
In het slapend donker
sneeuwt een onverhoeds verlangen
onder
Eén man, kindertjes: twee
een dag met schuimend rijm
van wee
naar heim…
Verdwaalde boterhammen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 103 onzekerheid waart door de gangen
waar geen één hetzelfde lijkt, verdwaalde
boterhammen vinden de weg
naar onze magen, blauwjassen
wijzen de weg, naar daar waar
wij nog nimmer zijn geweest
ogen kijken steevast naar het tafelblad
waar het leven uit sijpelt, ongemerkt
evenals onze mooiste glimlach
die gestolen werd in de nacht…
VADER ROEPT WINTER IN ME OP
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 209 Zijn aardse huis
heeft hij in zwijgen verlaten
De Ander had
het laatste woord
Zijn bed vreemd leeg
't tafelblad vol medicijnen
De laatste uren
kon hij niet meer praten
Ik las z'n gebaren
in z'n hand te korte levenslijnen
Hij wuifde en
wees naar raam en muren
Het kon beslist
niet lang meer duren:
Deze reis naar
't onbekendste…
tafelhoogte
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 831 wat zal blijven
is de diepte wanneer het avondlicht
zich verzamelt in opengesneden gedichten
want daar zal ik slapen
in naakte kleuren, dichter bij het raam
en de vrouw die ik ben
misschien stuur ik wel een ansichtkaart
als ik weer verder moet
of te lang aarzel
aan het tafelblad waarop de lucht
drijft
en schaduwen
laat…
Tegendraads
gedicht
3.0 met 94 stemmen 14.516 Ik slink tot een woedende kring op het tafelblad.
------------------------------
uit: 'Na de vlakte', 2008.…
huis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 nu staat hij bij het huis dat
prijsgegeven werd aan wind
striemende regenvlagen
en een op hol geslagen zon
niets anders dan de
drukkende stilte
het snerpen van cicaden
de trage vleugelslag van een roofvogel
het verweerde tafelblad
een atlas met kringen
krabbels en datums van
de voltooide verleden tijd
in deze uithoek van
het menselijk…
Op de tafel stond geschreven
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 2.249 Met lippenstift had jij geschreven
in paars violet dat jij moest gaan
Onze verhouding hield jou klein
Begon te huilen met mijn armen
op het tafelblad, mijn hoofd erop
Juist op dat moment vroeg ik me af
wat voor hout er was gebruikt
welke boom er was omgezaagd, en
als de boom er niet geweest was
Van diep binnenin begon gelach
botten versplinterend…
Roodbont (Haute Loire)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 112 Terwijl mijn blik zich verplaatste
van mijn witte boek
naar de witte kalveren
- wit, met hier en daar een rode vlek –
en van daar naar de witte tuinstoelen
en de lichte berk en het lichte tafelblad
had ik opeens het gevoel
dat achter mij een kalf stond,
een beetje dreigend,
omdat het niet met zijn staart sloeg
en niet met zijn oren knipperde…
scrip'ta manent', ver'ba volant'.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 89 Mijn schrijven is niet deugdzaam
verheelde woorden
Anders beleefd dan een boek aanschaffen
Met vingers voelbaar gelezen door de bladeren glijden
bronwater zonder droogrest
Tafelbladen zonder kruimels
Ontlichamen
zonder ritselen
Het woord dat eerder was
dan het schrijven
In stopakkoorden
beschrijven
Stille krachten
zwijgen
Gesproken woorden…
Diagnose
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 560 Dat binnenstappen in het klinisch wit
niet wetend of het mee of tegen zit
de dokter legt met een groots gebaar
de röntgenfoto’s op het tafelblad
vreemd, in ieder geval een beetje raar
pak ik mijn gedichten, een stuk of wat
leg ze schuchter vlak ernaast
hij blikt, bloost en is verbaasd
Al dit werk bedekt als zand
hypertensie, hernia en heupartrose…
rantsoen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 551 weduwlijk beweegt ze
richting marktkraam
bestelt er kaas, een halve portie
dat is voldoende nu
zoals het tafelkleed net past
op de hoek van het tafelblad
en groot genoeg is om één bestek te dragen
ze oefent in haar monologen
waar vergissen nog menselijk is
als ze zich omdraait en vraagt
-vind jij die blouse ook mooi-
en ze weer…
het aangeschoven woord
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 327 vermoeiden
in de luwte neergestreken
krijgt het zitten zijn beslag
we schuiven aan met z'n allen
aan tafels van vertier
hier wordt straks wellicht
een drankje gedronken
en luchtig geconverseerd
over het één en ander
morgen wanneer tafels en stoelen
zijn verlaten getuigen ledigheid
van het kortstondig samenzijn
liggen er op het tafelblad…
In rook opgegaan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 de pijp rust nog op het eiken tafelblad
en kent de studeerkamer als de beste
dat ik bij het notuleren soms kletste
vond ze niet erg ik was leuk en gevat
uit haar ontsnapte het hoofdelijk denken
een mijmering voor een onbepaalde tijd
ook al raakte ik soms mijn inspiratie kwijt
ze hield van mij en zou mij niet krenken
bij haar vond ik genot…
Het spel boeide
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 90 zij speelden
met de vingers
van mijn hand
ik had ze
neergelegd en
uitgespreid op tafel
alle ogen
waren gefocust
op het gebeuren
geboeid door
het tafereel in
samen delen
hun vingers liepen
mee een voor een
de eerste ronde
steeds zonder
het tafelblad een
seconde alleen te laten
het was een
drukte van belang ieder
maakte…
HERFSTBLAD
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.483 gouden blad met bruine randen
ruikend naar oud en nattig mos
‘k ving het op met beide handen
boomvriend liet je node en aarzelend los
het is gedaan, je zware taak zit erop,
de boom heeft van je werk genoten
je begon als nieuw en kleine knop
nu als oud en overbodig afgestoten
daar lig je in al je glorie en pracht
op mijn houten tafelblad…
Plastic doorschijnend
netgedicht
4.0 met 52 stemmen 56 ik heb op
een stil moment
even met je
vingers gesproken
zij lagen lichtelijk
gebogen op het
tafelblad omdat
dit voor nu de
vrije houding van
handen in de
zorg is gebleken
rust en bewegen
zo wordt de dag
gegeven en in
vrije tijd de hobby
verstolen nagelbijt
om alles rustig
te verwerken
monden te moe
om alert te reageren
in onrust…
open graf
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 634 ze zijn machtig
zij die de lucht versnellen
omdat ze de dood beheersen
en meester zijn
over het leven wanneer ze woorden
aan tongen hangen, vorstelijk getooid
ze zijn ongenaakbaar
zij die in onbegrensde stappen
langs reusachtige huizen gaan
alsof mijn sterven geen enkele mond zal vullen
ook niet op het tafelblad dat, tot zwijgen…
Venus met spiegel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 902 Freud haalde Venus in huis
Romeins en in brons gegoten
Ze rust op zijn tafelblad
Met de rechterhand een haarlok schikkend
In de linker houdt ze een spiegel
Waarin ze glundert
Vol van haar zelfvoldane, enige ik
Onder de heupen vastgeknoopt
Valt een doek geplooid over haar benen
Het licht haakt zich aan haar schouders vast
Haar gerekt lijf…
Gestorven lelie van een oude dame
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Hoorbaar voor het luisterend oor
Die dagelijks van haar zachte levenslied genoot
Viel haar wit bekroonde bloemenhoofd
Zachtjes op het spiegelende tafelblad
Zichtbaar voor het oude oog
Die uur na uur haar pracht doorzag
Was de dood gestaag in haar bladeren omhoog gekropen
Om haar sprankelende schoonheid langzaam te doen uitvagen
Voelbaar…
Prik
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 575 Ontkennen is verkwisten
Nu het tomeloos oog dwaalt
Over het tafelblad
Langs nepmarmer, kopjes, smeltend roomijs.
De verweerde hand van moeder
Prikt het netvlies
Ze mikt melk in de koffie
-Een hoge geut-
Wuift gejaagd naar de kalme kelner
Ik vergelijk de huid
Schat het verschil...de jaarringen.…
Inspiratieloos verloren aan de poëzie.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 626 een passioneel samenspel van klanken;
wind en emotie zullen mij meedragen
-en hoewel ik al halverwege ben pas ik-
want vier kwartslagen bleken niet genoeg
om te omschrijven wat mijn hart sprak;
en ook al zal ik immer blijven zoeken
naar manieren om perfect te gaan schrijven,
te openen en te dichten, leg ik mij neer
bij de krassen in het tafelblad…
Misbruik
gedicht
3.0 met 15 stemmen 3.395 Met de pen roer ik mijn koffie
met de schaar krab ik mijn kop
met een mouw veeg ik mijn snot weg
dweil met mijn sok een melkvlek op
Mijn nagel drukt in ’t tafelblad
een diepe kloof groeit daar gestaag
woorden weeg ik met het vreten
dat retour komt uit mijn maag
Met mijn tanden bijt ik splinters
uit de poten van mijn stoel
uit mijn tenen…