99 resultaten.
Bevrijdende juli
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 343 Juli schenkt geen vergiffenis
Juli is bedorven
door het gemis
van twee hemelse meiden in die helmaand gestorven
Juli is niet het begin van de zomer
Juli is koud en barbaars
Weg in mij de dromer
Vertrapt door de zwartste laars
van zelfhaat en schuld
Maar juli gaf jouw bevrijdende schoonheid
die aan mij onthult
gelukzalige vervullende vrijheid…
de tijd trekt kruisen krom
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 767 voor de zekerheid
heb ik het touw met
lussen meegenomen
ik zie de graven
langs de weg
geblakerd door de zon
de tijd trekt kruisen krom
vergeten zijn de
woorden uit het hart
ontbonden is het vlees
gedachten zijn ontward
hang ik de leegte op
die komen gaat
als ik dit warme
lichaam nu verlaat
of strop ik
in een laatste snik
vergiffenis…
Mijn schuld, mijn schuld, mijn grote schuld
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Het dendert maar door mijn hoofd
mijn schuld, mijn schuld, mijn grote schuld
ik ben niet rooms, niet katholiek
ik was gereformeerd protestant
de schuldbelijdenis in de kerk
was een hele grote opgave
en nooit na de vergiffenis
voelde ik mij echt bevrijd
en dan denderde het ook door mijn hoofd
dat is ook mijn schuld, mijn grote schuld
daar zal…
twijfels
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 851 dolen
op zoek naar ziel en zaligheid
in mijn twijfels ligt vergeten
een herinnering aan hoe het was
sust mijn hart mijn eer, geweten
ligt mijn gemoed niet waterpas
in mijn twijfels ligt verborgen
een gevoel van haat en nijd
maakt van iedere nieuwe morgen
een dag vol zekere onzekerheid
in mijn twijfels ligt verzonken
een gebaar van vergiffenis…
Stenen Gevangenis
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 643 Slepende voetstappen op het plein
doen vermoeidheid vermoeden,
soelaas alleen voor de goeden
in vergiffenis verworven door pijn.
Mannen in zware bruine gewaden
leven in stilte en eenvoud,
hun boete met offers beladen.
Hierbinnen is het leven hard
geen zilverstukken noch goud,
Gods' liefde spaart geen gard.…
twijfels
gedicht
3.0 met 112 stemmen 21.219 dolen
op zoek naar ziel en zaligheid
in mijn twijfels ligt vergeten
een herinnering aan hoe het was
sust mijn hart mijn eer, geweten
ligt mijn gemoed niet waterpas
in mijn twijfels ligt verborgen
een gevoel van haat en nijd
maakt van iedere nieuwe morgen
een dag vol zekere onzekerheid
in mijn twijfels ligt verzonken
een gebaar van vergiffenis…
Eindelijk vrij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 752 Vergiffenis is thans geschied.…
Geboorteziel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 260 Mijn ziel was niet aan zee geboren
zwaaide met mijn armen als een kind
speelde verstoppertje tussen wilgen
en vroeg de fantasie om vergiffenis
ik dacht ook niet aan een God
omdat mijn ouders nooit geboren waren
was bidden verstoppertje spelen
vergif voor de fantasiedagdromen
kind was ik, tussen de wilgen
vond ik wind, maar op een dag…
JE BENT ER NIET UIT
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.699 Je bent er niet uit
je komt er niet uit
nooit zal je er uitkomen
jouw leven is een opeenhoping
van lief en leed
van vertrouwen en inzicht
verbijstering en wanhoop
tederheid en vergiffenis
ingeving en uiting
uitstraling en ingetogenheid
hartstocht en veiligheid
denken en nadenken
ontmoeting en nooit meer zien
afstand en dichtbij…
KNAGEND GEWETEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 736 Zwijg nu eindelijk eens, geweten
ik heb reeds lang je stem gehoord
Ik wil wat mij gebeurde, vergeten
doch je verwijt komt ongestoord
Zwijg nu toch eens naar geweten
waarom verwijt je bestendig door
Mag ik dan niet de daad vergeten
is ‘t daarom dat ik je almaar hoor
Zwijg nu tenslotte toch, geweten
ik heb haar vergiffenis gevraagd
Mijn…
Vitale kwast
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 77 en een sober palet
hij denkt aan haar en hoe zij is heengegaan
eeuwig onaantastbaar in haar woordenschoonheid
hij denkt aan haar poëzie en aan zijn kwast
iedere beweging doorbreekt de kalme stilte
zijn humeur hangt onder de blauwe lucht
de vitale kwast schildert de zomerse duinen
over de grote oceaan naar een verre horizon
herrezen in vergiffenis…
Een stem
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 657 Een stem
Een stem spreekt
Met een inhoud van waarheid
Doorweekt van frustratie
Niets kunnen wijzigen aan het feit
Een stem spreekt
Schreeuwend om hulp
Geen grip hebbend op een wens
Van angst doorweekt
Een stem spreekt
Smekend om vergiffenis
Spijt hebbend met bloedend hart
Verdragend het zware leed
Een stem spreekt
Vol pijn en verdriet…
Xestobium Rufovillosum
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 203 nagenoeg gemeen
buiten schot baant hij zijn weg
doch kan veel stof doen opwaaien
knaagt blindelings vaak aan edele kunst
weet zichzelf in de leegte om te draaien
voor voedselsplinters ten eigen gunst'
hij huist al lang in ons bezit
een haast niet te vermijden erfenis,
het ongewenste familielid
zonder waarde of norm,
voor hem is er nimmer vergiffenis…
Is vergeving óók vergeten?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 144 Wat heeft vergiffenis voor waarde
zolang men de daad niet vergeet
en zich herinnert tot in kille aarde
wat men ooit elkander deed.
Nee, ons vergeven is gebrekkig
en vergeten kunnen wij nooit
ook al lijkt het zo eenvoudig
het werkelijk vergeven én vergeten
wordt alleen door God voltooid.…
Waar eens een huis stond
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 40 Waar eens een huis stond
schreeuwt de onmacht
om vergiffenis
Kraters gevuld
met bloed van …
Wegwuiven
met een witte vlag
uit het riool opgedoken
Waar eens een huis stond
zwijgen ze in dezelfde taal
verboden
Zonder wapens
de ander aanvaarden
Schoppen, schieten we vol
Vanuit ons comfort
Een thuis, heel
Waar nachtlampjes doven…
verdwijning in een schim
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 649 In gesloten kamers vol met haat
vlogen de jaren als bladeren door de wind
waarin hij zich realiseerde dat de schaduwzijde
de relatie met familie verduisterde in een donker geschilderde nacht
Waar vergiffenis de weg naar het licht verschalkte
tot een blokkade waarin hoop vervlogen was
als een molecuul deeltje stof waarin emotionele
tranen vervormd…
Graankracht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 672 Geenerzijde, geen enkele vergiffenis mij wacht.
In alle volledige helderheid verwacht, ik was verwacht.
Ik was verwacht.
Graankracht het geen ik werd,
zomaar ondoordacht maar toch.
Ik was Graankracht, een doos onheropend.
En allen die voorgingen, deze ondergingen
mijn ondergang zoals gedaan gij zijd.
herboren en herschreven, verledentijd.…
vaders zoon bis
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 440 het was een jaar, vader
gebroken door ziekte
geteisterd door stilte
met luide brokken protest
tegenover de luwe vreugde
van oef, het is nog niet gedaan
vandaag en hier, vader
vraag ik om vergiffenis
voor moeders enkele tranen
om treurnis die ik haar bracht
die nacht, toen ik jouw naam
spontaan vergeten was
mijn geheugen is niet meer
dan…
Morgenroos
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 679 verstikkend in de opgehoeste woorden
die vol venijn je eigen adem smoorden
als onbeheerst ontplofte staven dynamiet
hoe vaak heb jij gewenst me te vermoorden
en vond je me een gore slet of parasiet
waarvan je kotste om vervolgens hypocriet
luid schat te hijgen wat de buren hoorden
nu kniel je als een zondaar aan mijn voeten neer
jankend om vergiffenis…
Ik ben verdrietig
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.245 Het verdriet stroomt door mijn aderen
Ik kan niet meer scherp zien
Mijn ogen vallen dicht
En ik vraag om vergiffenis
Ik vraag aan de mist
Of hij op wil trekken
Ik vraag warmte aan de zon
Ik vraag aan de regen of hij me schoon wil spoelen
Ik vraag aan de haat of hij weg wil gaan
Ik vraag om de waarheid
Ik vraag om liefde
Maar ik krijg de…
donderwolk
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 82 schilder
onder streepwolken
als klein geel vierkant
naast boerderijen
twee keer neergezet
ik voel me thuis
ik proef de sfeer
ik ruik de geur van
de natte graanakker
hevige regenbui
verstoord oogstwerk
ruige rukwinden
brachten ons binnen
de weg was leeg
je scheet zeven
kleuren stront
voor de donder
en de hagel
vader bad dan
om vergiffenis…
Ondersteboven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Dit soort regendagen
is niet snel
tot vergiffenis bereid.
Zwetende voeten,
dansende druppels
van kruis tot appelkruin
en kruimels in de schoot verloren.
Want voor mensen die graag
ondersteboven
top en dal verhaspelen
is een berg
een plas
die als emmer
een prima pak
verpesten kan.
Daar hangt de man.…
- Mijn ogen zochten glimlach -
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 156 dat jij mij zou kunnen vergeven,
gedachten van beperking en angst,
zo ik verzwegen was in verborgenheid
in aller namen voelde ik je zucht,
gevolgen van de verkeerde daad,
voelden schuldig zonder schuld
in aller blikken van je gedachtelichaam,
zag ik schaamte, ja schuchterheid
vergiffenis van schuld
diende alleen maar het eigenbelang…
Laat het met Kerstmis tenminste vrede zijn.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 334 Laat Kerstmis
zijn die periode van vergiffenis; die na
de droefenis een liefdesmaaltijd delen
wil aan een voor iedereen toegankelijke
welvoorziene dis.…
Petra 546
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 174 Haat werd vergiffenis;
woede werd omgezet in
idealen tot vrede en veiligheid.
De diepste liefde van Petra 546
schreeuwt, brult en snijdt
met ogen, hart en ziel...
opdat elk pogen tot verraad
in stille traan verviel.
Ik huil met de aarde mee en de mensen,
dieren en planten,
zij wenen gelijk ik.…
Een zachte dood
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 133 harde muren
op de drempel van het ochtendgloren
door mijn verrijzenis uit de prehistorie
heb ik een gedachtefossiel in steen gevangen
deze tussen tengere vingers
met zelfverkozen tederheid omhangen
de nacht heb ik met tijdlijnen verward
zodat ten halve keren niet mogelijk is
de vroege ochtend is al aan de late kant
toch vraag ik om broze vergiffenis…
Steeds die twijfel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 91 aard
Blijven hier met al onze klachten
Heer, is dat het wachten waard
U vraagt ons op Uw woord te vertrouwen
Maar voor ons is ’t zo ongewis
Of wij daar echt op kunnen bouwen
Of Uw belofte betrouwbaar is
Maar wat zou ons aardse leven wezen
Als dat voor ons ‘t eind van alles is
Als niet na de dood onze ziel gerezen
In het bloed van Uw vergiffenis…
AAN HET KRUIS
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 368 gevoel van binnen
dat de voortgang aankondigt
links en rechts de schaduw
was de drieeenheid
uitgebeeld door de driedeling
leven, beleven en overleven
wij danken een man aan het kruis
de zoon van God
die stierf voor onze zonden
maar de wederopstanding in zich droeg
het voortbestaan is gewaarborgd
de liefde is verankerd in de mens
Vergiffenis…
tot gruis geleefd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 79 Innemend ontluisterend vergiffenis verdervend
zoekt zijn gedachten af langs hoofdpijn
om puzzelcontracten die nooit komen
eeuwig vragende stukken
die passen zoals een steen het gladde water ontmaagd
het toch weer zonder rimpel laat
de tijd als was het soms de zijne
slaat in stukken op de muur
waar de klok nog steeds de dienst uitmaakt
tot…
moeder aan kind
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.623 Ik vraag je om vergiffenis.
Kom nu in mijn armen mijn kind
en weet dat je er mijn liefde vindt
dag kind, míjn kind, met je liefde en trouw,
uiteindelijk hou ik van jou....…