Alle inzendingen over verwerkt

Als je herdenkt vergeet je niet juist niet Alles wordt herinnerd alles wordt opgehaald veel wordt er verwerkt In die 2 minuten stilte Zowel warmte als kilte zowel woede als hartstocht zowel man als vrouw zowel jongen als meisje zowel rijk als arm zowel oud als jong Maar allemaal in rouw Ieder z'n gedachten ieder z’n idee ieder…

liefdes, verwerkt leed religie of evolutie, niets of iets je eigen verlijden je overlijden je dood je herinnering je laatste wil En het geschiedde DE VRAAG ACHTER DE VRAAG waarom, waarom, waarom?…

Leg het me maar uit Net voor ik naar bed ga In mijn dromen wordt alles weer verwerkt Als ik morgen fris en monter opsta Jou wakker kus Heb jij niets aan mij gemerkt Er moet toch een manier zijn Om het te vertellen Alles wat je bezig houdt Angsten, twijfels, vrees Hoe pijnlijk ook Je moet het me wel zeggen Omdat ik geen gedachten lees…

het groene blad de begeleiding kwaken je bruist muziek in elke beweging danst het kabbelende water als een volleerd ballerina moeiteloos tot een spetterend ballet druppels swingen in het rond kleine parelende blikvangers die je vrolijkheid terugkaatsen je echoot je schater in de lucht vangt de klanken weer op in je lachende mond en verwerkt…

Je bent m’n vriend help mij zoals ik jou help als je me ‘t vraagt Ik respecteer je reactie op m’n bedelbrief ook als ’t shockeert- denk er over na kom je tot botte weigering lig dan niet wakker- voel je niet schuldig eens zal ik de teleurstelling verwerkt hebben Na je begrog door je escapade met m’n vrouw bleven we vrienden-…

De ruimte van geluid vullen met gedichten, de stilte niet bruskeren aards moraal gevangen, in de mens verwerkt, de verwarring versterkt de beelden, om die mee te voeren in “dood tij “om me argeloos de mond te snoeren met onbekende woorden, om de sterfelijkheid met zijn handlangers te bedwingen, zwervend voor de poorten van de onmacht…

door haar vloeiende vrouwelijke lijnen en de opvallende roodgelakte tenen doch vooral door de expressie van haar gelaat raakt menig mannenhart overstuur haar geprononceerde heupen en die fraaie billen, strak en rond voorwaar een scheppings meesterwerk van een sexy vrouwelijke kont duurt even voor ik haar uitdagende aanblik heb verwerkt…

ze nooit te vergeten om me blijvend te vergezellen op mijn levenspad van toen tot ik het zeker voelde te weten aan die persoon kan ik ze stellen en geen enkele vraag werd vergeten geschreven onderaan mijn schoen helaas zijn de schoenen versleten en de vragen ongemerkt beantwoord of vergeten de antwoorden onbewust opgelopen stilletjes verwerkt…

Niet verwerkt, het verlies van dierbaren. Afgewezen door het zijn, de persoonlijkheid. Open vlees bedekken afgebeten nagels. Diepe snijwonden kerven beide armen. Frustraties gevangen, bedekt in een net van grenzen, op het bleke, tere lichaam. Ervaart iedere dag, het leven uitzichtloos.…

Zijn tweede zoon, als schrijver ook begaafd al bleef dat heel beperkt tot poëzie-albums en ander speels vermaak, heeft toch maar mooi zijn liefde in een vers verwerkt. Hij had gedicht: ik was zijn klein prinsesje fijn en dat ik dat voor altijd maar mocht blijven.…

Het was in de Kuip en niet een wedstrijd van Feyenoord maar een concert van Madonna Blond Ambition Tour waarbij ze minutenlang een orgasme simuleerde en zichzelf als Christus Jezus liet kruisigen terwijl ik met open mond op de voorste rij stond en ik nog amper 'Like a Virgin' had verwerkt Nog even en Madonna is een oude oma die…

het was moeilijk om het leven uit je hand te kunnen lezen hoofdletters maakten hun eigen diep liggende lijnen in die ruimte kon verwerkt verdriet zonder pijn langzaam verdwijnen toch overlapten zij elkaar en werden er grenzen gesteld want juist voor emoties waar je maar amper de vinger op kon leggen was uiterste subtiliteit…

De dichter verwekt de tekst in stilte, verwerkt de kilte in z’n dicht, verbindt zich met het vrouwelijke, verdekt in alle muzen, hij zingt het voort, belooft haar trouw, verkent de verrukking van haar schoot en lendenen, verdubbelt de hartslag, de uitputting nabij, door kansen die ze hem bood, zonder berouw en altijd vrij.…

strijken wind en regen kalm over gemaaide akkers, in verlangen naar een verborgen dorst, verloren tranen drijven op de vijver, wolken jagen op elkaar in zachte onuitgesproken woorden en zullen gezamenlijk de kim bereiken, geschoren aren los verspreid, gouden graan in meel vermorst en tot nieuwe dromen vermalen in oud zeer, de dag verwerkt…

De nacht verzwaart wat de dag niet verwerkte verdronken in de grote zee der alledaagse dingen terwijl de boot langzaam verder vaart blijft de drenkeling navelstarend achter geheel omringd door bovendrijvende gedachten zwemt hij richtingloos rond klemt zich dan vast aan zijn levenstaak lijkt niet te beseffen dat ook dit een gril…

De dichter verwekt tekst in stilte, verwerkt de kilte in z’n dicht, verbindt zich met het vrouwelijke, verdekt in alle muzen, hij zingt het voort, belooft haar trouw, verkent verrukking van haar schoot en lichaam, verdubbelt de hartslag, de uitputting nabij, door kansen die ze hem bood, zonder berouw en ogenschijnlijk vrij.…

De kantwerkster kantklost haar kantwerk gespeld op kussens verwerkt in kragen. Het kostbare kantwerk dat historie torst en ooit alleen door de rijken der aarde werd gedragen. Kant dat keizerlijk sierde aan Gentse adellijke boorden. Dat ooit de keizerin Maria Theresa bekoorde. Hobby klossend vlecht de kantwerkster in patronen voort.…

valer schraler kom ik duister in zijn macht alleen wat licht weerkaatst nog leven stil of snel bewegend knipoogt weg van mij de bocht om en voorbij donker laat gedachten stelen vertaalt herinnering in beelden flitsen pijn en zwart gekrijs ogenwit stil schreeuwend meer dan minder zijn zwartangstig ademend draai ik naar licht de nacht verwerkt…

Vanuit mijn ivoren bed heb ik elke nacht, een variant verwerkt en als de uitkomst mij niet zint, wil het retourneren en ruilen in het prilste leven in het kind dat zich in de geest verschuilt, een ongeschreven taal, non- verbaal, spreekt passie uit de verbeelding om erkenning huilt, het contour wordt langzaam helder, moeilijk…

postbode gezocht zwaar tillen en glibberen pinguïns ontwijkend…

met haar beiden ogen dicht staat zij zich te wegen en onder haar lichaamsgewicht voelt zij de schaal bewegen langzaam telt zij dan tot tien kijkt schichtig naar omlaag wat haar ogen daar dan zien verwerkt haar hoofd maar traag tot tweemaal toe opnieuw gewogen haar geest vraagt om die zekerheid doch de cijfers hebben niet gelogen zij voelt…

verliezen of erger nog, ruzie krijgen Dat zijn van die gevaren die bij een relatie dreigen We doen het gewoon rustig aan "we zien wel" zeiden we steevast En waren door onze ontdekking evengoed nog allebei verrast We ontdekten tegelijkertijd, daardoor bleef de schade beperkt, dat we allebei onze ex-relaties nog niet helemaal hadden verwerkt…

Stil verwerkten ze samen hun verdriet Het gemis was groot en deed pijn. Met één kind zouden ze al blij zijn geweest Ze hadden er heel vaak om gebeden En tegen hun onvervulde wens gestreden Maar de onmacht voelden ze het meest.…

zolang ik je lees blijven wij bestaan * bewerkt gedicht uit 2006 verwerkt in kunstwerk door Joske Vranken…

..Als de doodse stilte Want zitten alle goede woorden niet al verwerkt in een blik? en zijn alle juiste zinnen niet gewoon een beweging? Complexiteit ingewikkeld in de eenvoud Gekoesterd verzorgd en weer gebracht tot de rust Geniet Van de stilte...…

De herboren, onnozele dichter drinkt fris kelkvocht uit bloeiende berenklauwen, waar vrije wind huist, tot bloemengeur verwerkt.…

“Wij moeten in dit diep verdeelde land Toch met elkander kunnen samenleven. Vandaar dat wij het goede voorbeeld geven Door middel van een oproep in de krant,” Zo zei de pinda tegen de rozijn, “Wij zitten in één zak bij Albert Heijn!”…

Mijn gevoel schreeuwt Niet gehoord op de open vlakte Niets dat het opvangt en verwerkt Alleen die stilte die het erger maakt dan het al is Het enige is dat ik jou mis Maar zie je mij wel staan, Wat weet je nou van mij, Voornaam en misschien achternaam. Je lijkt wel zo stug als klei Geen gevoel voor mij.…

In de daarop volgende dagen 4 en 5 mei verwerkte ik als vader die boodschap, die tijding als volgt..…

In je verzen verwerkte je de gemene kwetsingen. Je dikte de boel aan als een literaire sjamaan. Ik had ooit een vriend die je werk met eerbied in zijn boekenkast had staan, niet zomaar jij, want hij sloeg altijd eerst een kruis wanneer we een nieuwe fles wijn openden keek hij begerig naar jou.…