Alle inzendingen over verwoed

bij vloed anders dan de rest zich bedenken omkeren terug alleen ik doe tevergeefs tegen beter weten in verwoede…

Om de oppervlakte van de fjord te verbeelden arceert de wind verwoed het water. Hij gaat tekeer als een manische mistral met dikke donkere halen die onmiddellijk worden uitgevlakt, vervangen door een wirwar van fijne lijntjes, wervelingen van craquelé, ribbelende rillingen.…

dicht bij het raam probeert ze het licht te vangen door de verf te mengen schaduw van verlangen hoe helder ook haar oog ontvangt pigment tot de exacte tint verwoede poging tot vermengen natuur lacht zacht en wint nietige bloem, ragfijne tak haar kleur onvatbaar teer gaf haar een naam schildersverdriet van weleer…

Een mug zat al een poos of wat om de vrouw heen te zeuren 'Waarom', dacht zij al half in slaap, 'moet mij dit weer gebeuren' Ze deed verwoede pogingen het beestje snel te pakken Maar steeds als ze hem bijna had, liet hij zich pijlsnel zakken Hij beet haar in haar blote kont, dat kwam hem duur te staan Met een klap op haar billen was zijn…

De golven in mijn hoofd slaan tegen de kust in een verwoed trachten alles weg te spoelen Maar mijn hart laat niets gaan ondanks dat het beter zou zijn om even niets te zijn om te overstromen De golven in mijn hoofd overspoelen slechts de verlangens die ik niet wil vergeten die ik vast probeer te houden Maar alles wat ik kwijt wil…

welke naam de wind ook heeft hij is mannelijk in alle talen of liever jongensachtig overal blaast hij jurken bol rukt hij aan wasgoed en slaat verwoed en wispelturig de bladen om van boeken en van kranten waar het niet waait vallen geen bladeren en maakt niemand bewegingen zoals jij nu met je hand door je haar zo sierlijk en…

Het leven figureerde terwijl ik toen sliep Noodlot had toegeslagen bijna een begin van het eind De duivel sliep dit althans was mij eerder verteld Het tegendeel bleek echter in alle opzichten waar, daar toen de dood verwoede pogingen actief ondernam Uitgebreid werd gedanst en gefeest toen bleek dat mijn wil tot leven veel sterker was…

De avond steels gevallen Over het pokdalige pad van zand Ons reppend naar de lodge Spotten we plots aan de wegkant Iets wat zich sacrosanct voordoet In mijn afremmende lichtbanen Wij verwoed met gadgets tekeer gaan en Snapshots door de neergelaten ramen Van de lanterende panter maken Waarna we verrichterzake Weer stoffig oplossen In…

Driejarige kindjes wroeten dolgraag in 't zand scheppen kneden al verbeeldend maken gestalten uit het gewone leven eveneens monsters en paleizen om verwoede strijd dan sterke vrede te brengen op de kleine stuifwereld deze speelsheid is de oerdrang tot nodig zelfonderhoud bij ruwe zwerfstammen die de grond omkeren en uithollen voor vruchtbaarheid…

Een Amerikaanse arts geeft verwoede pokeraars voor 800 euro een behandeling van het voorhoofd met Botox. De gemoedstoestand is dan niet meer af te lezen. “Nadat hij van mij Botox heeft gekregen, Geef ik hem vriendelijk de nota mee.…

Haar benen gaan verwoed tekeer gestuwd door pulsen uit haar stuit haar gebogen rug verslapt na elke stuip. Mijn moeder fietst nu verder dan weleer. Zij is er nog maar ook al niet meer.…

Midden de nacht Wakker gemaakt Door de herfstwind kermend, kreunend beukend tegen het raam Gezwoegd had hij Om de bomen In hun naaktheid Rillend van kou Te laten staan de regen deed mee aan zijn verwoed spel met loodzware tranen liet zij de moede blaren neerdwarrelen in het rond ook ik voelde de pijn van mijn geliefd seizoen…

Stevig in het zadel van het heden Gaat het oude ik hoop tegemoet Denkbeelden waar Kairos nog op broedt Zorg om de planeet, met recht en reden Zelfinzicht, de horizon verbreden Plannen die de mens nog niet bevroedt Stevig in het zadel van het heden Wordt het gouden kalf verwoed aanbeden Nieuwe geestdrift wordt nog niet begroet Neem het voortouw…

Laat me rusten met een geschonden weemoed, 'k verberg mijn tranen, heel verwoed.…

Verwoed steek ik in de duisternis. Mijn zwaard dringt een lichaam binnen. Zijn ogen bloeden achter het masker. Het masker verwijder ik. Daar sta ik zelf.…

gesloten, je wipneusje die je iets grappigs geeft, je rode wangen die stralen als door zonbeschenen appels en verder al je fenomenale golvingen een landschap dat je naar adem doet snakken, en mij toch doet twijfelen of er niet niet tóch een schepper is die dit alles, naast je prachtige inborst, heeft vormgegeven, waarschijnlijk een verwoede…

De mens was woest op Hij die is, Had gesmeekt om een antwoord, verwoed had hij naar de hemel geroepen: Waar ligt onze verlossing? In de pen of in het zwaard?…

Monique zocht verwoed naar gemakken, omdat ze heel nodig moest kakken. In Hendriks café ging ze naar de wc, waar ze hoopvol d'r broekje liet zakken. Ze deed d'r gevoeg en besmeurde een tegel, zodat het er meurde: ontlasting kwam naast het closet door d'r haast. 't Was een drukfout die Hendrik betreurde.…

Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken de onmacht steeg me langzaam naar de strot de vloeren van mijn vesting bleken rot en gingen vaag, doch onheilspellend kraken Geloof me maar, van strijden was geen sprake het was berusten in een helder lot het lichaam spande stiekem een complot met cellen die verwoed de kop opstaken Vergeet de…

Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken de onmacht steeg me langzaam naar de strot de vloeren van mijn vesting bleken rot en gingen vaag, doch onheilspellend kraken Geloof me maar, van strijden was geen sprake het was berusten in een helder lot het lichaam spande stiekem een complot met cellen die verwoed de kop opstaken Vergeet de…

Ver weg begraven in noordelijk duister schopt 'n Inuït nukkig om zich heen en doolt depressief richting winterblues Ondertussen laait een brandend avondvuur hoog op en rinkelen de naalden van 'n gloeiende spar die verwoed schudt en bidt om ééntonige vrieskou Aan de overkant van 't dorpsplein glimlacht 'n klein meisje bij zo'n…

ik zag hoe mensen onbewust het luchtledige raakten door woorden te maken zonder modulatie en vibratie van lucht het was geen stikken dat verwoede pogen van het ikke om te landen zelfs met handen en voeten lukte het niet heel subtiel is er in contacten gesneden zijn verbindingen ontkoppeld werd het netwerk uitgekleed en…

hij heeft haar in het bos genomen gewoon omdat hij daar zin in had haar haar maagdelijkheid ontnomen ergens midden op een lang smal pad ze was echt in alle staten sloeg verwoed om zich heen haar schreeuwen mocht niet baten want ze was hier heel alleen hij ontdeed haar van haar kleren betastte heel haar mooie lijf penetreerde meerdere keren…

Het varken krijst verwoed in ‘t kot om kriel en Bertha rammelt nukkig op de deel. De gaskous suist gestaag haar helle wit en schallend gaat weer door zijn hoofd: gij zult uw enige zoals gij hebt beloofd ten offer brengen aan uw Heer.…

gelegen, stilte en rust die vredig welt in gedachten zie ik Franse troepen galopperend uit de horizon er wordt geschreeuwd, getierd, geroepen hun wapens glinsteren in de zon de heuvels zetten hoge ruggen hun cavalerie stormt met geweld kanonvuur moet 't front overbruggen Napoleon kookt, wordt nu verteld de opgejutte cavalcade dendert verwoed…

De mus en de pimpelmees Verwoeden hun gesprek De mees een beetje hees Aan luizen geen gebrek De mus een zadeneter Zeker van huis uit Wijkt voor geen meter De luis is voor de kleine spruit De vliegende rechter Zegt verbaasd echter Die pruimenboom is groot En is blij met hun dood Van luis en worm In elke vorm Dus vogels verdeel En…

De hond probeert verwoed om het stel te animeren met hem te spelen, maar ze zijn te moe van de maaltijd. Beide mannen, krijgen de rust die ze verdienen, omdat ze hun buiken vol hebben geduwd met de door mij geserveerde maaltijd. Ach ja, een pannenkoek of tien gaan er altijd wel in.…

Of blijft het nog een worsteling, verwoed, Wat nu ons dunkt een hoge vreê, begonnen? 12 Febr. 1910…

Je raakt iets of iemand kwijt, zoekt verwoed in stapels onwaarschijnlijkheid, haalt overhoop, kamt uit, weigert te slapen want in de slaap verschijnt steeds wat verloren werd zonder het aan te kunnen raken, de deur die door verstand is dichtgedaan gaat langzaam open: vermiste wordt te kijk gezet.…

Onze chauffeur, de kok en de reisleidster zwaaien verwoed met stokken. Allengs stokt elke hap in onze kelen. Een baviaan belaagt me onverschrokken, maar ik wil toch mijn brood niet met hem delen. Dat wil hij ook niet; liever alles stelen. De evolutie wordt opnieuw voltrokken. Dit keer verliest de mens.…