Netgedichten

netgedicht (nr. 14.100):

Letterlijk

Hij klieft het hout, hij schikt het op het vuur
en ziet hoe Ies de kost’bre tijd verspilt.
Het varken krijst verwoed in ‘t kot om kriel
en Bertha rammelt nukkig op de deel.

De gaskous suist gestaag haar helle wit
en schallend gaat weer door zijn hoofd:
gij zult uw enige zoals gij hebt
beloofd ten offer brengen aan uw Heer.

Hij strekt zijn hand uit neemt het mes
een siddering een flikkering de deur
gaat open tante zegt: wat doe je nou?