Het kastje met haar trouwservies, de sofa en de oorfauteuil zijn gisteravond van de wand geschoven. Kranten op de vloer. Een tafel, uitgerold behang, de witte achterkant naar boven, de lijm in waaiers uitgestreken. En staande op het keukentrapje reikt zij omhoog met nat en zwaar papier vol roze veldboeketten. Zij schuifelt naar de recreatie…

Hé bermtoerist langs uitvalswegen van je verlangens. Hé vaandelzwaaier op de afslag Wanhoop-Noord. Laat je toch niet verneuken man, je hoofd is echt geen voddenkraam vol halfvergane geestdrift. Wie heeft je dat ooit wijsgemaakt? Kom op, de vlegeljaren zijn nog altijd op de pof. Vannacht gaan we de kroegen af en maken zelfbedrog het…

Alles in mij blijft haken in zijn ogen vol schrik. Zo verschrikkelijk vol schrik. Hij praat alleen nog met zijn blik. Ik leg mijn hand op dat gezicht, bedek het voorhoofd, de ogen, bedek de beelden. Verplaats die wereld. Welke wereld? Is het de onze? Allesomvattend? Of een misselijke droom die zienderogen groeit en zich in hem heeft vastgehaakt…

Doodse achtermiddag, aalscholver op een tak waar de rivier het breedst is rimpelt het oppervlak. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

Op straat - onzichtbare edellieden drukten mij in hun mateloze zelfgenoegzaamheid, goedgekleed als haringen, die men nog moet vangen, zwarte medaljes in de vuist; daarnaast zwegen de uren polyfoon, stemmingen stonden lijkbleek en werkeloos als juwelen op 't trottoir verbeten na te denken over hun beurt die ze verwachtten - overzag ik '…

'K ben al met al een treurig mechaniekje dat alleen maar één dansje kent, één trieste melodie 'K draai zinloos in 't rond tot het muziekje stopt. Zak reut'lend door de knie. Waar is 't meisje dat mij opwond? Ach, de veer verroestte. En het meisje speelt niet meer.…

die avond dat mijn moeder me mee naar buiten nam me zacht van achteren bij de haren pakte me de sterren wees daartussen een onzichtbare vinger die met de nagel een vuurstreep door de hemel trok. dat ze in een kuil in de grond heel hard ging bidden en huilen en gillen en dat alles tegelijk de zomerbloemen van haar zachte rok trilden zand viel…

Daarnet, twee uur in de nacht alweer, floepte de TV aan en daar stond ik, in Madison Square Garden, tien jaar jonger en goochelend als geeneen. Door een onzichtbare massa opgezweept, cirkelzaagde ik mijn assistente rats in twee, de wekker die ik stuksloeg werd niet heel en de konijnen vluchtten naar de concurrentie. Het werd ze allemaal teveel…

Hij kwam thuis. Ze zei niets. Het was echter duidelijk dat hem iets naars was overkomen. Hij kroop met zijn kleren aan bed. Verborg zijn hoofd onder de deken. Trok zijn knieën op. Hij is rond de veertig, maar niet op dit ogenblik. Hij bestaat, maar niet meer dan in zijn moeders buik, vele huiden ver, in een beschuttend duister. Morgen moet hij…

De dood viel op een dinsdag en je was er niet. In bad zat ik, ik uitte onderwaterwensen tot ik happend naar jouw adem mijn bespiegeling te boven kwam. Piano's sloegen hun vlerken uit en wachtten op vingers, op de gedachte aan je lichaam die hem in de vingers zat. Aders marmerden mijn armen dieper en dieper dan een glas was de stem die jou plechtig…

Als ik nog lang naar dat blauw blijf kijken mis ik mijn trein, maar om zulk blauw zonder gelijke moet het zo zijn. Treinen kan ik nog vaak betreden, maar deze straling zal ik misschien in al zij innigheid na heden bij leven niet meer zien. ------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1976.…

De nacht is splinternieuw en met ons onervaren. De nacht is opstand binnenskamers draagt de geur van zoethout de koelte van kerkuilen de blauwdruk van een schreeuw. De nacht is geen gebrek. We zien onze schimmen gebaren in het raam alsof we naar elkaar seinen ons vast willen klampen als mistige drenkelingen. ----------------…

er moet een wereld van verloren dingen zijn waarin een handschoen, inderhaast vergeten, het aanlegt met een oude krant, een sjaal, een zakdoek of een kam. de handschoen mist de hand niet meer, de zakdoek hoeft geen jammernis, en zelfs de sjaal taalt niet naar warmte van kindermeiden en van moeders. - al wat verloren is, is samenhorig. maar…

Ik zie jou zo Ik zie jou zo zo moet jij zijn Jij moet zo zijn als ik jou zie Zo zie ik jou als jij moet zijn Zo moet jij zijn: dat ik jou zie ----------------- uit: 'Iets', 2007.…

Er zijn mensen die omzichtig, bijna onmerkbaar iemand willen kussen of alleen iets willen laten weten, iets teders. Er is daar geen verklaring voor. Anderen willen altijd net vertrekken, hebben een hand al aan de deur. Weer anderen liggen in elkaars armen en denken aan de vijand, houden soms even hun oor aan de grond. ----------------…

Het gaat niet over hebben, hooguit over krijgen. Alléén ben ik degene die nooit praat, maar met jou kan ik zwijgen. Over wat voorbij is en nooit overgaat. Over mijn vader. Over een vroegere vrouw. Over hoe verliezen kan verrijken. Neem een kind dat zijn eerste stappen zet. Het gaat niet over hen vasthouden, maar over -zou ik?- loslaten en…

in elkaar verward gebladerte in een lege studio riemt de man van het heftige handschrift zijn hond af toe mijn trots mijn plebejische bruid sla maar kadetjes in de zorgvuldig uitgekozen brokken barbecuehoutskool glansden inderdaad als zwarte juwelen allen grillig allen anders van vorm - ik gloei zo en ik hoor de wind… tengels thuis laat…

langs rode pannen glijden loden luchten in de dakgoot levensgroot springt doodsverlangen naar beneden…

Je bent meer dan mijn eigen schaduw. Je blijft, ook als ik niet beweeg, als maanlicht verspringen van de ene droom in de andere in het theater van het verleden. Daar trek jij aan de touwtjes, spartel ik als een marionet als je tot slot de tekst opzegt: "Dit is gebeurd. Herinner je dat het nog niet afgelopen is je uit een molen die verdriet…

Het geblaf van honden weerklinkt tussen houten huizen in het gebergte brieven slingeren in zwaarbeladen vrachtwagens over de wegen in de bittere geur van het lange lijden groeide je schoonheid we verwachten je vroeg in de middag de stilte in de nacht is een voortzetting van de dagelijkse muziek. --------------------…