inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.018):

Natuurlijke historie

Heel vroeger hadden de mensen niets anders
te doen dan naar de sterren te kijken.
Ze hingen wat rond bij een bron en leefden van
noten en vijgen.

In de vorige werelden was er of stront of niets dan
hel engelenzang uit zeer strenge engelenstrotten.
Er was ooit een wereld waar zwaluwen zwijnen
knipten en schoren, voor niets.

Er was eens een tuin, een lusthof met
onaanraakbare bomen,
een pad vervoerde een kar, geladen met boeren,
vervolgens een koets met dichters en denkers,
een koets met geleerden, techneuten en klerken,
daar achteraan een wagen vol tweedracht en
twijfel. En zaad.

-----------------------------------------
uit: 'Het verlangen te verdwalen', 2004.

Schrijver: Juliën Holtrigter
Inzender: kvh, 9 oktober 2006


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 9.950

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Yur
Datum:
11 oktober 2006
Verder vraag ik me af of je een dichter een plezier doet met een biografie die niet meer om hakken heeft dan zijn blote naam.
Naam:
Yur
Datum:
9 oktober 2006
De pest van historici vind ik altijd dat ook zij de geschiedenis zelf nooit hebben meegemaakt. Maar heimwee naar de vroegere wereld van de homo universalis is een universeel menselijk fenomeen, ook al werd in zijn tijd net zoveel (poëtisch) zaad vermorst als nu.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)