voor Jan Palach Kale elzetakken flirten met grafzerken, eenzaam als verstokte vrijgezellen. Winter- licht valt op het plekje naakte aarde, niet ver van de kerkhofmuur. Ik ken zijn foto, de zachte jongenstrekken, eenentwintig jaar, zijn toekomst legde hij in de as (ofschoon geen zelfmoordenaar). Ik weet de plek op de Wenceslasplein, het…

Daar staan 'n man in die son langs die blou water van 'n dam. So eenvoudig het dit begin, net so skryf ek dit hier neer. Dit is in 'n suidelike land en voor die seisoen begin. Die man hou in die wind sy hoed vas met één hand. Die ander hand is gelig, miskien 'n gebaar om my te groet. Wie anders kan hy bedoel? Daar is…

Ik peuter maar wat en ik mier aan gindse wilgen hangt mijn lier onbereikbaar voor de hand in 't bekende polderland. Ik peuter wat en mier verder in de woestijn is geen herder de wolf in schaapskleren gehuld huilt, doch de jager brult Brult tegen de karavaan die verder trekt naar Ispahan brult vanwege de vette kamelen en de ruiters die…

Hoe verlicht is het bestaan om vijf uur in de morgen als slaap haar dieptepunt of hoogtevrees bereikt? De chemokuur slaat niet aan. Doe nog een keer wat je kunt. Beklim manmoedig het Ballumer punt dat je liefhebt: de Blinkert. Een standmuur van zand met wolkentoppen die het gemunt schijnen te hebben op de zee voor de duur van opeengestapelde…

met een broodkorst als corsage gaat de blijde zwerver door het wijde land hij wuift naar de koeien in de weiden naar het bloeiende koren hem terzijde terwijl leeuweriken eten uit zijn hand 's avonds stralend staan de boerenmaagden aan de dorpspomp en brengen hem hun groet zij kussen zijn bezwete konen zelfs bedaagde maagden vlijen warm hun…

tekens van verdwenen dieren verdorde bomen, bliksemschichten tekens in verkleurde inkt wie dekt de tafel voor een nieuwe smaak? een volle beker staat te wachten op de rand het lepelt door de buik van het voorgeslacht lepelt en roert honing en bier wat heeft de mond gedronken dat de mond niet proeft? -----------------------------------…

Als een wit laken opgetrokken tot aan de kin staan de Phloxen Paniculata naast de Salvia Superba, zuchtend. Hydrangea’s, dun als vliegerpapier ritselen zacht in de avondbries. Langs de vijver wegkwijnende Hosta’s, Door bleek maanlicht beschenen een enkele Rudbeckia Fulgida en een wilde Aquilegia Vulgaris. Zelfs de Delphinium Grandiflora…

Hoe moet zoiets, van hem houden? Zijn vader zegt dat het niet mag vanwege het geloof. Want tussen God en Allah is de liefde vreemd. Dat is nu eenmaal zo. Hij wil zijn pa niet grieven. Alle wegen leiden immers terug naar Ankara. Ik weet alvast: ik blijf alleen. Als Fatima in Appelscha. -------------------------------------------…

Een tor bewoonde al een poosje het hulsje van een lucifersdoosje. Totdat een koe een poot verzette en zo de torrenwoning plette. Het hele huisje uit het lood. De kleine tor, nog net niet dood, bewoont nu ietwat uit zijn hum een parallellepipedum. ---------------------------------------------- uit: 'Wis- en natuurkundelyriek', 2000.…

Bij het hervertellen herinnert niemand zich of hij een granaat droeg, of dat zijn ineengeklapt lichaam explodeerde bij contact met de verschrikking die zou komen Maakt het iets uit of je weet van 't detail dat waarheid heet? Aangezien, op fast forward, het einde hetzelfde is, namelijk over en uit. De vragen, hoe dan ook bedoeld, leiden…

Ik kwam gek uit de hoek. Ik struikelde over mijn woorden. Ik zei maar wat. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik zei niks. Ik sloot me aan bij de vorige spreker. Ik had kapsies. Ik was onzakelijk. Ik had geen geld. Ik had klamme handen. Ik schaamde me. Ik had geen geduld. Ik was naïef met wijven. Ik kon niet dansen. Ik was stug.…

Liggen we 's nachts met de doden die op ons gaan zitten ons strelen met handen van talk bergamot en citroen bij elke beweging levender: Han met de tanden Mentja met puilende ogen, iets in ons haalt ze over door te gaan, toe dan, aderen zwellen op vellen als gedroogd bloemblad, een schrift van verwarring verwijzing: nu wil ik mijn oma…

Als 's morgens het licht door de gordijnen dringt smelten je laatste dromen Er klinken geluiden uit de achtertuin een buurman stapelt stenen een rammelende kettingkast Het is vandaag de eerste dag om met iets te beginnen waar niemand aan begon. ------------------------------------- uit: 'Mijn pen krast al even dwaas'.…

Ik moet nu spoedig naar de Balearen De eilanden doorkruisen op een ezel De kleine baaien zoeken En de meisjes paaien De harde korrels voelen Aan mijn voeten Ik moet nu spoedig naar de Balearen Alles vergeten wat mij heeft verlaten De warme zon zal mij van al mijn pijn genezen Nog eenmaal kan ik dan gelukkig wezen Van mens en dier heb ik…

Vlinders en bijen wijlen bij de roze bloemen. De groene en paarse bramen zijn alleengelaten. Zijn zij zichzelf genoeg? Missen zij niet het diepe zoemen waarmee de bijen tot de bloesems praten? En 't sprakeloze, wankele evenwicht waarmee de vlinders op haar blind gezicht zich even nederlaten? ------------------------------------------------…

gelukwens op u aankop van de wonderW(tm) voor ingebruikneem steker in contact bevestigen met aardding (kopcontract garant voor hoogspan) wacht u voor stap 2 tot warschuwlam epifaneert dan zet (zie weergaaf) moederknoop in onstand tegen de klok verschakel pal met neerdruk (9) zinkrecht ops pel: u aankop is gered vals onhoorlijk borrel borrel…

Het kwaad is er zo banaal dat de moeders het lichaam van hun levenloze kind wiegen met een glimlach zonder herinnering De mannen zien hun huis verwoest tot niets gereduceerd slechts rokende as enkel wat puin Ze gaan naar de vlakte met gebroken rug zoeken ze andere vernederingen andere koortsen een andere oorlog Zoek de bestuurder van…

Remco Campert aan Cees Nooteboom Elke dag nog praat ze met zijn grafsteen op het kleine kerkhof aan de overkant uitzicht over het dal met het dunne riviertje glinsterend als een spinnedraad in het Noord-Franse licht sinds hij dood is doet ze minder aan de tuin eens haar trots kreeg er nog een prijs voor de sénateur kwam er nog voor…

Steeds minder wordt de fantasie fantastisch, steeds kleiner de wereld, korter de reisduur, de voetbalbroeken. Narcissen verdrogen en worden door tulpen vervangen, de kat werpt tussen ontsproten bintjes negen jongen waar geen blik voor is. Elke dag poets ik zorgvuldig mijn schoenen en gebit terwijl er verrekt, gecrepeerd en gemoord wordt…

Kleed je uit. Buig je hoofd. Kijk me aan als ik je met een natte dweil in het gezicht sla. Je denkt dat je een prinses bent een prins zal je komen halen maar alle prinsen op paarden die jou komen halen zullen zijn als ik. ---------------------------------------------------------- uit: 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003.…