Vannacht lag ik iedereen brieven te schrijven op luchtpostpapier. Het ging over rozen, trombones, de maan. Beter bewijs dat ik droomde bestaat niet: ze zweefden als vliegtuigjes weg door de kamer en kwamen in dromen van anderen aan. ----------------------------------------------- Uit: 'Het ging over rozen', 2002.…

Van een fluisterdwaas liggen verwarde gegevens grijpklaar maar geen mening. In een suikerweb weet hij raad over dingen zegt stildingen maar laat de paarse asters spelen door het herfstlicht van zijn woonwijksupplement. De tuinen met merels (als middeleeuwse valken) smeuïg en zoet blijken in zijn vensterbanklach aanwezig. Ja fluisterdwaas zweert…

De onderste tree van de trap een spatiebalk, spring erop en de hall verzuimt zichzelf tot open vlak, dimensieloos wordt glimlach spiertrekking van leegte. Leemans-Kuypers stemmen dwarrelend op de visgraat van gelijk vloers zwart/wit/zwart nadert dag met regelmaat van rood/wit/rood radijzen duizend in een bad en aan het oppervlak onvindbaar…

Gelukkig dat Het licht bestaat en dat het met me doet en praat en dat ik weet dat ik er vandaan kom, van het licht of hoe dat heet. ------------------------------ uit: 'Holte van licht', 1975.…

Beelden, beelden, zo helder en geheim dat ik op slag verstijfde - elke boom, het hele bos keek mee. Ik schrok niet eens, ik viel meteen twee dijen in toen ik het vond. Pas later kreeg het een verhaal. Zoals vandaag. Wie graaft mijn glimlach op? Wie engelt me het bed in? De meisjes onder mijn matras, die zijn zo snel, die bliksemen op mijn…

Ruïnes? Ik weet ze in mijn leven al. Een weids terrein vol brokken, zelf gemaakt, uit eigen grond gestampt. Maar avondgloed te Rome, zachtvurige zonsravage regenboogbekroond laat door geen glorieus verwoest bestaan zich evenaren. Ik aanzie die wondere ondergang, besef hoe mijne evenmin fataal en keer op keer als voor het eerst zal zijn…

Ik ben voornamelijk van geen belang. Ik ben een zachte wang, en ik ben mijn eigen lippen. Meestal zonder gezang, uitblinkend in knorgeluiden voor enk'le fijne luiden die mij ter harte gaan. Ik ben meer kuiken dan haan. En: ik ben mijn eigen lippen, waarmee ik uit eigenbelang…

Op zekere dag zag je een groenteboer, Een wondermooie Maniak, hij was gewoon Om alle vrouwen in zijn zaak een loer Te draaien: hij verkocht ze groente, schoon Van buiten, maar van binnen enkel schimmel. O, niet alleen die vrouwen gaf hij dat Maar ook de doetjes en de boerenpummels, Kortom, aan wie hij maar een hekel had. Je lachte. Hij bemerkte…

Don Quijote wenkt een windmolen, hij daagt hem uit in de strijd perk en paal te stellen aan de lichtende zee, d.i. het schuim en de schade aan zijn schaduw. Hij voelt hoe dit schiereiland zich langzaam losmaakt van het vasteland dat knarsetandt. Het laat zijn kathedralen jankend wegzinken. En Sancho houdt zijn christelijke adem in.…

In de nacht, duizenden slapen, maar duizenden liggen ook wakker, staren naar het plafond, draaien zich om, maken aanstalten, draaien zich nog eens om, maken nieuwe aanstalten, staan op, gluren tussen gordijnen door - het is donker, geen ster die valt of zelfs maar flonkert - gaan weer naar bed. gaan woelen, vallen tegen de ochtend in…

Zodat ik uitzie door het oog van mijn naald en sneeuwblind herken de zwerfsteen, sterfsteen onder mijn tong: splinter voor splinter slaagt hij erin niets te wegen, niets voor te stellen. ---------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1990', 2010.…

In vers gras vrijen om later veel later in de dood nog even na te geuren als hooi --------------------------------- uit: 'Kiskassend gedicht', 1996.…

Ik sla een hoek om. Zo bijt een beitel. Ik tref een hand aan. Zo verschrompelt een roos. Ik leer jagen op liefde. Zo hijgt een zaag en ik zie de zee. Zo word ik oud. Houd ik mijn hart vast? Denk ik aan wierook? Zo huivert een hamer, kantelt een…

Soms loopt er door een drukke straat ineens een oude kameraad of reisgenoot. Je weet zodra je hem begroet: het kan niet dat ik hem ontmoet, want hij is dood. Eerst ben je nog een tijd verbaasd omdat die levende toch haast die dode was. Heb je de zaak dan afgedaan, dan komt er weer zo'n dode aan, met flinke pas. Thuis van het…

Jan zeventien jaar dood schrijf ik in mijn nieuwe agenda bij tweeëntwintig april en ik weet weer hoe je stierf en hoe ik het moeder vertelde, hoe ze toen zat en keek. Ieder jaar opnieuw schrijf ik het op. Ieder jaar wordt je dood ouder. Als ik het opschrijf is de dag nog leeg. Lees ik het later dan sta je tussen afspraken, nog…

Verbaasd merkte de moeder dat zij een menigte werd. Binnen enkele dagen was het gebeurd, bleek zij uiteengevallen in een waaier van vrouwen. De weerloos-blije liep daar van haar geheugen te genieten; de verslagene, die snel op weg wilde naar welke dood dan ook; de trieste die er niets van begreep, die alleen zachte vlindervleugels…

Dat dof rollende geluid van koerende duiven in de zomermorgen. Daar is de uitbouw waar hij vroeger sliep, met uitzicht op de binnenplaats. Gelijktijdig hoort hij weer het ruisen van de bomen, het krolse miauwen van katten, en boven dit alles uit de verliefde doffers, Vader (dood) schreeuwt bevelen tegen de honden, moeder (overleden) maalt…

Het wreedste raadsel waar ik deel aan kreeg sinds ik door mijn geboorte werd ontbonden uit oeverloze zee is schelp te zijn die niet dan door de ene hand gevonden kan worden en die toegesloten blijft tenzij die ene blik mij treft en openschrikt het schaaldier en de tanden verwekt, de mond het beenmerg mens - o hand en blik o toorts kom…

Als ze echt niet besteld zijn, de toetjes en aperitiefjes bij de obers die god-weet willekeurig maar wat serveren aan delicate thema's en argumenten rosé, als men bij zoveel opgediste zinnetjes en met zoveel omhaal van woorden verliefdheid opnieuw niet leven kan, vang dan een jonge spreeuw - fladderend verdwaald bij de ruit, vouw je handen…

Met ogen als meetlatten van precies zijn eigen lengte keek hij mij pasklaar in de etalage van zijn avond. Met oren die mij vertaalden in zijn soortelijk gewicht luisterde hij mij tot zijn woorden en namen luisterde aureolen om zich heen cirkels met de middenlijn van altijd zijn schedel. ----------------------------------- uit: 'Letters…