337 resultaten.
Het mechanisme van de inspiratie
gedicht
3.0 met 11 stemmen 6.476 Met toevallig gekozen woorden
schrijft hij een gedicht
dat handelt over een droom
waarin hij zelf optreedt
als de glorieuze uitvinder
van een vreemde machine
die dromen voortbrengt
waarin hij voorkomt
schrijvend aan een gedicht
waarin hij
met toevallig gekozen woorden
handelt over een droom
waarin hij zelf optreedt
als de glorieuze uitvinder…
Aanbod
gedicht
3.0 met 8 stemmen 5.679 Langs deze, langs deze mij
deze mij onsympathieke
weg, schuilnamenlaan.
Wat zal ik zeggen? Ik ben
schorpioen en heb hobby's, als
landschapsgeschiedenis enz.
Dat ik graag vis eet en veel lees
over vissen, dus waar ze van leven
en hoe wij van hen.
Verder een slank postuur,
afstand is geen bezwaar,
afstand is tijd en die neem…
Hulp
gedicht
2.0 met 25 stemmen 11.568 Vroeger kwam bij ons een vreemde vrouw
die jurken maakte van kapotte broeken
en soep van groente die was weggesmeten
die lappen breide van verdwaalde draden
en overvloed van bodems los kon schrapen,
die planten overreedde tot gedijen
en koeken vulde met een hart van spijs
en als het nacht was liep ze weer naar huis
en kroop in bed…
Ik draag van alles
gedicht
3.0 met 35 stemmen 24.262 Ik draag van alles, brood, kaas
een bom of een verminkte kat.
Dragen is mijn redding.
Ook van binnen draag ik,
vragen, tranen, gedaas
en een karrenvracht solaas.
Als ik niet draag
is er een gemis
dat niet te dragen is.
Het dood dier dat ik droeg
heeft mij gelikt
tot ik geen gezicht meer had.
----------------------------------
uit…
Kruim
gedicht
3.0 met 26 stemmen 6.476 Wat heel is kunnen wij niet zien, het is
te groot, het past ons niet en niet
in onze hoofden
maar wat aan mootjes, haksel is, verkiezeld,
kruim, gepureerd, verstoven of ontbonden -
al het verdeelde zit voorgoed in ons.
-------------------------------------
uit: 'Niets bestendiger', 1998.…
Nachteloos
gedicht
3.0 met 4 stemmen 1.646 Alles maakt geluid nu.
Waar ben je Peter?
Ssssst.
Het witte huis.
Vrijstaand.
Nietzsche naait een rokje.
Hermans begiet de cactus.
Wij oogsten
wat we willen.
Het licht stroomt sprakeloos.
Wij doen niet
aan de nacht.
Wij zegenen
de diepverzonken goudvis.
Ik ben subliem gezelschap
voor mijzelf.
En Peter.
Waar is Peter?
------…
Goed schudden
gedicht
3.0 met 33 stemmen 7.191 Ik ben ouder in het water.
De lucht die op mijn schouders slaat,
de sneeuw die valt in mij
en die niet smelt maar droesem is.
En wat er uit mijn handen glijdt.
Ik wacht als berg.
Het is de zwaartekracht.
Dat ik niet houdbaar blijf.
Was je handen. Spoel mij uit.
-------------------------------------
uit: 'Welcome hygiëne', 1996.…
Orvieto
gedicht
3.0 met 17 stemmen 7.048 Een slingerende weg en haarspeldscherpe
lussen tillen langs brokkelige, overgroeide weringen
het tufstenen plateau hoger en hoger, tot voor de poorten
van een later in de middag weer ontwaakte stad
voor de kathedraal sluit je vol ongeloof
je ogen even en over je oogleden strijkt zijn schittering
het goud van een heel verleden uit
getemperd…
Dapper
gedicht
2.0 met 89 stemmen 30.458 Meer nog dan een ochtendzoen
heb ik 's morgens moed vandoen.
Wakker worden is geen kunst.
Dat gaat.
Van kwaad is beddengoed
zich niet bewust
en koude slaapt niet graag
onder een deken.
Het is de mat die
met de wereld vergeleken
veel te klein is als begin,
en zelfs met mij er middenin,
een beetje knelt.
Ik aarzel lang, rechtop in bed,…
Eerst dit dan dat
gedicht
2.0 met 21 stemmen 10.453 Allebei de schoenen?
Een schoen doe je uit
als een vrouw bij je op bezoek komt
en je niet met haar wilt trouwen.
Eerst stilte, dan uitleg;
eerst duidelijk, dan verbazend;
eerst de rechterschoen, dan de linkerschoen,
dan de linkersok, dan de rechtersok.
Is er iemand die daarover geen gedicht zou willen schrijven?
Er is nog iets wat ik niet…
Negen
gedicht
3.0 met 27 stemmen 10.718 moest ik worden, negen werden ik en mijn vriendjes
later, allemaal vroeger, maar ik zei neger, een woord
dat wel kon, ik word negerrrrrr. Mijn broer fluisterde
in me dat ik groot werd en dat onder de haren van grote
kunstenaars kleine oren zitten en dat oren groeien
als je ouder wordt maar die van kunstenaars blijven klein
en…
Zelf
gedicht
3.0 met 21 stemmen 9.147 Dit is mijn gezicht, ook al zijn links en rechts
omgewisseld. Verward door mijn spiegelbeeld
zie ik foto's steeds met mijn scheiding verkeerd
en weet, wie mij kent ziet een ander gezicht.
Geen mens hoort de klank van mijn eigen stem
en wat ik zeg blijft het armzalig verslag
van het binnengesprek dat ik eindeloos voer,
en ik herken mij niet…
Een kleine barst
gedicht
3.0 met 63 stemmen 15.880 Een
kleine barst
wordt
een scheur.
Een
scheur
wordt
een kloof.
En zo
staat de mens
alleen.
-------------------------------------------
uit: 'Nagelaten gedichten' (1975)…
Zijn
gedicht
3.0 met 24 stemmen 9.321 Als ik mezelf had mogen scheppen, zou ik minder
fouten hebben gemaakt. Ik liet mij niet zo verdwalen
tussen het gebrekkig zijn en het gebrekkige zijn.
Ik gaf mij broodkruimels om de weg terug
te vinden, al weet ik niet welke weg dat was en waar
die eigenlijk naartoe ging en hoe die heette.
Ik at het brood in plaats van het te strooien…
In de zon
gedicht
3.0 met 38 stemmen 8.221 In een vorig leven
zat ik als ik even tijd had
op de drempel in de zon.
Af en toe waaide een wolkje stof
op van de weg.
En als Rachels raam openstond
kon je haar horen piano spelen.
Op een dag werden wij allemaal vermoord.
We hebben toen verschrikkelijk geleden.
Weet wel, je dood vergeet je niet gemakkelijk.
--------------------------…
Morgen
gedicht
3.0 met 27 stemmen 12.893 Morgen moet gij zeker komen:
Morgen wordt een dag der dagen,
Morgen worden duizend vragen,
Schijn en schaduw weggenomen;
Morgen moet gij zeker komen!
Door de schemerijle wanden
Van het ondiep zomerduister
Tasten ogen, tasten handen
Naar de morgenlijke luister
Achter schemerijle wanden.
Maan met helle schaduwstroken
Heeft de heemlen overtogen…
Het kwijt zijn van dingen
gedicht
2.0 met 45 stemmen 14.338 Het kwijt zijn van dingen
is een grootse vorm van zelfhaat.
Hoe hard alle andere dingen
ook roepen: 'Maar wij zijn er toch?',
je zoekt en zoekt, steeds kleiner,
steeds dieper begraven
onder wat je vond, terwijl het buiten
langzaam donker wordt.
-------------------------------------------
uit: 'Het ging over rozen', 2002…
Willens en wetens
gedicht
3.0 met 21 stemmen 10.273 Dit is een ernstige vorm van zomaar.
Zomaar begonnen en niet weten waarom
en het af willen maken, maar wat
is afmaken anders dan doden.
Zo weinig als we weten
en zoveel als we willen
zouden we geen van onze kinderen
het bos insturen, en toch
vallen we als bladeren in de herfst
als regen in het dal en geloven we
dat als het niet ergens…
DE CEDER
gedicht
3.0 met 57 stemmen 16.135 Ik heb een ceder in mijn tuin geplant,
gij kunt hem zien, gij schijnt het niet te willen.
Een binnenplaats, meesmuilt ge, sintels, schillen,
en schimmel die een blinde muur aanrandt,
er is geen boom, alleen een grauwe wand.
Hij is er, zeg ik, en mijn stem gaat trillen,
Ik heb een ceder in mijn tuin geplant,
gij kunt hem zien, gij schijnt het…
voor n.
gedicht
2.0 met 14 stemmen 1.864 je bent
blond -
het hele domme mensenras
rent honderd meters in seconden
zwemt het schandaal over
reist per spoetnik naar de maan
en gaat per beatnik naar de bliksem
bouwt bolle bouwsels waanzin
en schrijft gigliotheken vol –
maar jij
bent blond
en daarenboven dient geconstateerd
dat je blauwe robijnen…