140 resultaten.
Lezer
gedicht
3.0 met 34 stemmen 7.454 Waar in de bibliotheek zij zat
te lezen hoe woorden zich laten voegen
en niet begreep hoe een ander
moest lachen om de woorden
van een dichteres en vroeg
wat en hoe, waarom poëzie?
Hij, verbaasd dat niet iedere lezer
begreep waarom die woorden aandacht
trekken door hun muziek en betekenis
begon te begrijpen hoe klein de sekte was.
Vele…
Het gedicht
gedicht
3.4 met 29 stemmen 10.440 Als ik ga schrijven is het al geboren:
het schrijven is het knippen van de streng
en het vooroverbuigen om te horen
of het – men kan nooit weten van tevoren –
een lieveling zal worden of een kreng.
Ik had al lang de lust hiertoe verloren,
wanneer er niet de wieg was van uw oren,
waarin ik leg wat ik ter wereld breng.
--------------------…
Ik wil alleen maar weten
gedicht
3.8 met 68 stemmen 16.672 Ik
wil alleen
maar weten
wie
ik ben.
Een
andere reden
om te schrijven
heb
ik niet.
Maar
wie ik ben
gaat niemand
wat aan.
---------------------------------------------
uit: Nagelaten Gedichten (1975)…
Poëzie is een daad
gedicht
4.1 met 43 stemmen 14.969 Poëzie is een daad
van bevestiging. Ik bevestig
dat ik leef, dat ik niet alleen leef.
Poëzie is een toekomst, denken
aan de volgende week, aan een ander land,
aan jou als je oud bent.
Poëzie is mijn adem, beweegt
mijn voeten, aarzelend soms,
over de aarde die daarom vraagt.
Voltaire had pokken, maar
genas zichzelf door o.a. te drinken…
Gedichten
gedicht
3.3 met 63 stemmen 30.686 Ge-
dich-
ten
zijn
vaak
lang
en
smal
De
mij-
ne
wel
in
elk
ge-
val
Lang
maar
te-
ge-
lijk
ook
kort
Dat
zijn
ge-
dich-
ten
zo-
als
het
hoort
Te
lange
zijn
er
bij
de
vleet
Of
nog
er-
ger
lang
en
breed
Brede gedichten kan ik niet tegen
Meestal zijn…
Ik schrijf je neer
gedicht
4.3 met 85 stemmen 29.717 Mijn vrouw, mijn heidens altaar,
Dat ik met vingers van licht bespeel en streel,
Mijn jonge bos dat ik doorwinter,
Mijn zenuwziek, onkuis en teder teken,
Ik schrijf je adem en je lichaam neer
Op gelijnd muziekpapier.
En tegen je oor beloof ik je splinternieuwe horoscopen
En maak je weer voor wereldreizen klaar
En voor een oponthoud in een…
HET GLAZEN HUISJE
gedicht
3.9 met 14 stemmen 5.710 Gedichten wonen
uit geboorte
in een glazen huisje.
Daarom kijken ze nu
zo vanzelfsprekend naar buiten
vanuit hun doorzichtige woning.
Elk gedicht heeft zijn eigen
voor één bestaan
wakker geworden wijsheid;
dit bijvoorbeeld
dat een vers nooit
stenen zal gooien.
Het is zelf maar
zo kwetsbaar
gehuisvest.
----------------------…
Waarover zal ik zingen
gedicht
3.4 met 21 stemmen 9.577 Waarover zal ik zingen
over regenjassen over het lover van geboomte
of zal ik van de liefde zingen
Waarover zal ik zingen over vliegmachines
blinkend aluminium in de zon en blauwe lucht
of zal ik zingen over de liefde
Over auto's over steden en historie
of zal ik zingen over de liefde
Over vele vreemde dingen
over de gewone
of zal ik…
OOTE
gedicht
4.1 met 203 stemmen 47.884 Oote oote oote
Boe
Oote oote
Oote oote oote boe
Oe oe
Oe oe oote oote oote
A
A a a
Oote a a a
Oote oe oe
Oe oe oe
Oe oe oe oe oe
Oe oe oe oe oe
Oe oe oe oe oe oe oe
Oe oe oe etc.
Oote oote oote
Eh eh euh
Euh euh etc.
Oote oote oote boe
etc.
etc. etc.
Hoe boe hoe boe
Hoe boe hoe boe
B boe
Boe…
Voor de lieve lezer
gedicht
4.2 met 11 stemmen 5.728 De woorden der gemakkelijkheid,
woorden van rose sluimer,
kamer behangen met pastelkleurige dromen,
dat is de poëzie die u lust.
Volièrevogeltjes wapperen er in rond
en de meisjes hebben er een zeer zoete hals
en de dichter staat nimmer voor u
dan gekleed in het bleekblauwe avondkostuum
van de maan.
Maar de poëzie die wil zeggen
dat ons…
Gouden ruggen Groene staarten
gedicht
3.6 met 18 stemmen 6.287 Het zijn de literaten niet
die onze erfenis beheren
literatuur maak literatuur en je bent binnen
praat over koetjes en kalfjes op een originele manier
gouden ruggen en groene staarten hemel en muilkorf
alles rustig in maart en
's nachts achterberg-heimwee
in driehoeken cirkels en grote gaten
god wederom oude god met een baard en
afzakkend…
Ode aan de grootste liefde
gedicht
3.0 met 2 stemmen 237 Onverwacht tuimelt zij binnen
zij is de aller schoonste uit schijn
bestaan haar vurigste zinnen
een wervelen met vleugels velijn
die zich om mij heen slaan vol
tederheid oeverloos kwijtraken
zijgend in een liefde die zich dol
gelaafd mij terstond wil verzaken
opzadelen met de ergste pijn
denkbaar omdat zij vroeg of laat
de vlucht opnieuw…
In de schemer van onze lichaamstaal (Liedgedicht)
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 219 Waar jij nu ook bent en met je ogen
misschien gesloten in een veld met
wilde bloemen en jonge rozen ligt
denk je aan mij zoals ik aan jou niet
mag denken, er is te veel gezegd
de averij even afgewend
op een verdwaald moment zullen we
elkaar wel weer ontmoeten, als de
luwte ons gunt van wat ooit in zicht
wie weet voltrekt zich dan het…
Prediker 1:8
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.295 Alle deze dingen worden zo moede
dat niemand het zoude kunnen uitspreken.
Het murmureren van bronnen en beken
versta ik mis: het is de doffe woede
van wie wel weten dat er in het teken
van hun geboorte nooit nog iets ten goede
wordt bijgeschreven; van onder de hoede
van wat ze zijn zoekt geen meer uit te breken.
Vrolijk sprankelt de…
Poëzie
gedicht
3.7 met 26 stemmen 9.345 Poëzie is, voor mij althans,
niet het vermoeid, roerdompig
droevig geroep om de gemiste kans.
Het is meer iets van op klompen
lopen, knarsen op het grint.
Wie dit vindt zal niet
mee kunnen komen met lome
en oude symbolen:
de bleke maan voor 't bleke lief
is eerder week dan apocrief.
Meer dan op 't volkje dat betreurt
en klankrijk zeurt…
Onvervreemdbaar
gedicht
3.9 met 57 stemmen 20.758 Dit wordt ons niet ontnomen: lezen
en ademloos het blad omslaan,
ver van de dagelijksheid vandaan.
Die lezen mogen eenzaam wezen.
Zij waren het van kind af aan.
Hen wenkt een wereld waar de groten,
de tijdelozen, voortbestaan.
Tot wie wij kleinen mogen gaan;
de enigen die ons nooit verstoten.
---------------------------------
uit: …
Misbruik
gedicht
3.7 met 15 stemmen 3.424 Met de pen roer ik mijn koffie
met de schaar krab ik mijn kop
met een mouw veeg ik mijn snot weg
dweil met mijn sok een melkvlek op
Mijn nagel drukt in ’t tafelblad
een diepe kloof groeit daar gestaag
woorden weeg ik met het vreten
dat retour komt uit mijn maag
Met mijn tanden bijt ik splinters
uit de poten van mijn stoel
uit mijn tenen…
Credo
gedicht
3.2 met 20 stemmen 6.986 ik geloof in een rivier
die stroomt van zee naar de bergen
ik vraag van poëzie niet meer
dan die rivier in kaart te brengen
ik wil geen water uit de rotsen slaan
maar ik wil water naar de rotsen dragen
droge zwarte rots
wordt blauwe waterrots
maar de kranten willen het anders
willen droog en zwart van koppen staan
werpen dammen op en dwingen…
Het bloesembed van een vroege lente
gedicht
3.9 met 8 stemmen 159 De prilste tocht die ik zal ondernemen
uit de schaduw naar het andere licht
weg van het mogelijk samen verademen
een jonge blos ochtendglanzen in zicht
leidt tot een herhaald lijdzaam ondergaan
van het voorbije dat getekend in mij blijft
slaat de weg vlakbij het slotstuk stilaan
af naar wat is maar nimmer in het…
Jubelzang over de wijn
gedicht
3.3 met 3 stemmen 144 Jubelzang over de wijn
Van de hals naar de schouderpartij
ze weert zich voor de schijn glijdend langs het
middel waar het bouquet al beter
bloemt, ze naar lucht snakkend al klotsend
naar de bodem danst, de godendrank in
een zwijm de ware aard bezingt met een
draai van de waarheid. Klinkt met de ziel…