274 resultaten.
Mei
gedicht
4.0 met 6 stemmen 4.477 Reeds mag het warm en broeiend zijn, het lam
Is onbeschut op 't groene land gelegen
In koele nachten nog. De kersenstam
Is met de teed're bloesem volgeregen,
Die als een kostbaar uitgestrooide zegen
Mèt lam en madelief de leiding nam:
Tezamen zullen zij het weiland vegen,
De bloem, de bloesem en het witte lam!
En in de nacht keert…
Luchten
gedicht
3.0 met 32 stemmen 10.725 Kom want ik wil je de zon laten zien
zoals ze hier haar laatste licht laat vallen
tussen de bergen, zoals ze druiven rijp maakt
en nevel uit de nacht perst. Kom want ik wil je
wil je in mijn eigen taal zeggen
je in mijn herinnering naast me neerleggen
om naar de zon van het zuiden te kijken
zoals ze haar laatste warmte afstaat
zonder terughoudendheid…
De begroeiden
gedicht
2.0 met 19 stemmen 9.391 Hardnekkig trekken zij, beklemd,
het klimop over hun dood blad
omhoog dat groen en ongestorven
in ranken naar beneden hangt.
Zij zijn de onverwachten die
de wind niet kan ontbloten, die
zich niet ontdoen en snakken leeg
te ruisen, kaal, niet eeuwig groen.
---------------------------------------------
uit: 'Vluchtige verhuizing', 1976.…
Geen stem
gedicht
3.0 met 53 stemmen 13.338 geen stem in de wolkbreuk de plotselinge waterval
van de daken glijdend
druipende steen met hun zoute tongen
verwoest o geen stem
onder het afdak
geen oog en geen beeld en geen godheid
buiten het raam
wuivende takken en de echo van een licht
over de grond kruipend
nee een stroom wild
rode robijn
een wilde stroom
en het daglicht…
Wolken drijven
gedicht
2.0 met 36 stemmen 11.150 wolken drijven
doeken voor het bloeden van de zon
zegt mijn naamgenoot, de dichter
onverschillig
onder herinneringen
valt
sneeuw
uit de vogels
fluit
bos
je ruikt alleen
kleur
er balkt een ezel
hij weet het niet
ze hangt haar was te drogen
over een rol prikkeldraad
--------------------------------------
uit: Sommige gedichten…
Hymne aan de walnotenboom
gedicht
3.0 met 51 stemmen 15.033 Blijf af van de vruchten van de walnotenboom,
schud niet aan zijn takken en zijn stam,
wie zich de vruchten toeëigent, wie beslag legt,
liefdeloos, die zal het niet goed gaan.
Wie de walnotenboom pijnigt, zal omvallen.
Lang leve de walnotenboom, moge hij leven in vreugde.
Hij is de eenhuizige rijkdragende.
Hem kwaad berokkenen is er niet bij.…
Gebeurtenis
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.679 Op zoek naar een gebeurtenis
genoeg voor dit gedicht
kwam ik een koolmees tegen
Ik bukte en bekeek hem
van dichtbij wat nader
en zag dat hij ging sterven
Zijn oog liet mij dat weten
Hij beefde in zijn veertjes
en kon niet meer bewegen
Iets in hem was fel bezig
de overhand te nemen
Ik heb hem daar gelaten
boven de koude steen
---------…
Jij maakt mijn landschap helder
gedicht
2.0 met 38 stemmen 9.871 Jij maakt mijn landschap helder
in hoe de hand het landschap langzaam
langs de zuiderramen sponst en zeemt
waaraan abeel en konifeer geheel
zijn helderheid ontleent. Geen zicht
kan helderder een in zicht zijn
voor als het sneeuwen wil, weldra
en alle wonden in de witste witten
dichtgedekt, de dood een onbestaande.
--------------------…
Tevergeefs
gedicht
2.0 met 24 stemmen 917 Tevergeefs,
zeggen zelfs de wolken;
grassprieten
kluiven dus maar
en hopen dat zij nog bestaat zoals ze
bestond, zonder trachten te begrijpen
hoe precies;
snuitkevertjes observeren.
Haar
haar droeg ze
soms
opgestoken.
--------------------------------
uit: 'Miniem gebaar', 1995.…
Chrysanten
gedicht
3.0 met 43 stemmen 11.988 De chrysanten,
die in de vaas op de tafel
bij het raam staan: dat
zijn niet de chrysanten
die bij het raam
op de tafel
in de vaas staan
De wind die je zo hindert
en je haar door de war maakt,
dat is de wind die je haar verwart;
het is de wind waardoor je niet
meer gehinderd wilt worden
als je haar in de war is.
----------------…
Blad
gedicht
4.0 met 12 stemmen 4.758 Zoals dit ene blad losraakt
vanuit de top van een beuk,
in volkomen windstilte vallend,
zich nog om en om wentelt
in de lage zon van november
met alle lente- en zomerdagen
en nachten onder bruinverkleurde
huid en ik het één meter boven
aarde met vlugge hand van
voorspelbare ondergang red.
Zou zo ook een hand ons ooit.
--------------…
Droom
gedicht
2.0 met 24 stemmen 9.555 Ik droomde van de zon
hij was een gladde
bol van bloedkoraal
en werd toen op mijn smeken
een gespierde jongeling
in strak zwart trainingspak
met glanzend rode haren.
Het was onder een perenboom
dat hij mij toen besprong:
een zalige ervaring.…
Boomgedicht
gedicht
3.0 met 42 stemmen 12.591 Zoveel als deze boom heb ik nooit beloofd:
mijn schaduw is minder, mijn nutteloze insecten tieren weliger,
geen konijnen nestelen aan mijn voet.
Wel is mijn schors schor en hees
en ik overschreeuw mijzelf dagelijks met kinderen en bladeren.
Traag en moeizaam is mijn ringen
en even moeizaam wen ik aan het snoeien van handen,
de taal die mensen…
In het bos
gedicht
3.0 met 25 stemmen 9.848 Er worden geen vragen gesteld geen suggesties
gewekt, er wordt niet geveegd maar gestreeld
eerst worden stammen van bomen gescheiden
dan bladeren van scherven, pluisjes van stof
de eenvoudige gebaren boezemen iets in
waar het klaar is, lijkt nog niets begonnen
intussen vertrokken de sprokkelaars vanzelf
boog het zoekteam…
groen
gedicht
1.0 met 18 stemmen 2.824 het is begroeid met overal hetzelfde gras
en zelden regent het, ik zoek naar de boter
bloemen, mijn vette herinnering aan toen
ik mis mijn bus, ik trek twee schoenen uit
ik dans, en het stof stuift het zout achterna
-------------------------
uit: bezonken (2014)…
Zoals het eiland dat doormidden brak
gedicht
3.0 met 23 stemmen 8.438 waar eerst een nis was met een bronzen dak
een tabernakeltje van filigraan
een open schatkist voor het eiland brak
een toegang die door niemand werd bewaakt
een baken voor wie aankwam in de nacht
daar waar de wand een eigen lichtbron had
daar werd de rots geraakt het eiland brak
onvast als ijs dat breekt rondom het wak
de zigzaglijn onzichtbaar…
Léman
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.496 Op zondagmiddag, aan de kade van een glasgroen, Zwitsers meer:
het zonlicht als een vijl, de wandelaars spits en schitterend en dui-
ven, imbeciel, altijd verdwaald in kluwens, maar te lui voor angst. Er
dalen trapjes naar het water, lichaam drinkend van zichzelf. Een
kind staat in damp gekleed.
Kom, huiver; klim als een beginner langs het flakkeren…
Boerenzomer
gedicht
2.0 met 32 stemmen 9.334 Ik was gaan kijken of het toonde:
de stand van de zon, zwaluwen onder de dakgoot.
Moeilijk te zeggen.
Al die lege schuren. Overal land
begon dit landschap te zijn
en veel daarin
wat niet hersteld kan worden.
Niet alleen hierheen gekomen
maar ook ingehaald
was ik
een akker naar dit hoofd gedragen
om voor die akker te zijn geweest.…
's Zomers
gedicht
3.0 met 37 stemmen 11.866 'moet je voelen
hoe koel die bloemen zijn'
zei ik
en ik legde je hand
op al dat kroelende roze
'terwijl pioen zo'n gloeiend woord is'
zei jij
ik bloosde
------------------------------
uit: 'Zeestenen', 2001.…
Boven het park
gedicht
3.0 met 32 stemmen 8.748 De maan zucht
het is onmogelijk door de wolk
door de menigte heen
het Vondelpark
te verlichten
Ik heb haar stralend gezien
en toch verloren
boven het park
mystiek licht
en weer teruggevonden
boven het Sarphatipark
mijn muze
boven mijn park
-------------------------------------
uit: 'Hollandse woorden', 2004.…