Je mocht komen, ja je mocht komen… En je kwam. Keurig in uiterlijk vertoon. Inwendig kreunend: ‘ Ik wil hier niet zijn.’ Iedereen kwam naar jou kijken. Keurig opgedoft in schone schijn. Maar lelijk door hun kritische blikken en bedekt gemompel in hun samenzijn. Jij gedroeg je goed. Met in jouw ogen de pijn: ‘ Ik wil hier niet zijn…

Ik verlang naar lichte lentekleuren nu d’ aarde ligt troosteloos en zwart Ik verlang naar zachte en zoete geuren die mij hoop geven en levenskracht Ik verlang naar d’ eerste zonnestraal die de natuur met warmte overspoelt naar een hemel helder en klaar die mij ’s morgens blijde begroet Ik verlang naar vogelzang in de vroege ochtendstond…

Eindelijk Voor mezelf Kiezen Lief zijn Voor mezelf Stil staan Bij wat Ik wil Zonder uitleg Nee zeggen Als dat zo voelt Zonder Schuldgevoel Voor mezelf Kiezen Het zonnetje schijnt En nu ga ik Lekker wandelen…

Wij willen graag, zoals bij alle mensen, graag recht van lijf en leden zijn. Dit is een nutteloos verlangen, het heeft zo niet mogen zijn. Maar al zijn we ook gebrekkig, we hebben vele gaven, die we heel graag willen tonen. En al lijkt het niet zo leuk, bezie ons als personen. Soms wil de linkerhand niet mee, maar we hebben ook een rechter…

Tranen druppelen op de bank Geen zorgen Je ziet ze niet Warm en nat rollen ze Over mijn wang Ik ben alleen Mijn hoekje van mij Zo alleen Alleen met duizend tranen Elke druppel Een zee van spijt Een zee van teleurstelling Een zee van angst Help me Help…

De apen met hun wonden gewogen en te licht bevonden…

het is weer de tijd om te denken aan hoe die warmte ook al weer was daar op het strand aan de zee in de zomerzon poedelen in het lauwe water kastelen bouwend in het zand waar het ooit tussen ons begon maar dat straks weer voor later nu op een bankje verscholen in een winterjas maar wat ik ondertussen bijna weer vergeten zou is dat…

Natuurlijk is er wel eens een kopje gebroken Een bord door de lucht gegooid Met een ongelofelijke kakofonie Van herrie neergedaald Op de marmeren vloer van de koninklijke keuken Natuurlijk is er wel eens….dit of dat, zus of zo Vult u zelf maar in, inwoners van ons Koninkrijk Want ze zijn dan wel van koninklijke bloede Maar ook gewoon man…

handen vragen handen reiken handen dragen handen ontwijken handen bedoelen handen strijken handen voelen en ze troosten als ik ween want ik weet dan sla jij je armen om me en vouwen we onze handen ineen…

Vogels op een rij in de open luchtsnelweg een groepsmigratie.…

De kerstster is reeds afgestorven de lente krokus bergt nog zijn hoop de goeie voornemens zijn verworven en een nieuw licht dat weer belooft het liefdeslicht van Valentijn dat als een vlammend vuur een rode gloed weerkaatst over d’ aarde de kerstboodschap iets langer bewaarde hij wil warmte en genegenheid brengen aan hen die vandaag…

Ik voel je als weerstand ophopend in mijn buik Ik voel je Als trillingen in mijn hand Ik voel hoe je langzaam mijn nek dichtknijpt Alsof ik niet meer adem halen mag Ik ben zo bang van jou Zo boos op jou Ik voel mijn buik samentrekken Mijn hart klopt als een gek Wat haat ik jou Ik hoef jou niet Ga weg, schreeuw ik Ik wil dit niet…

De jaren kunnen niet verhullen dat onze oorsprong blijft bestaan, populieren werpen hun schaduw ver vooruit.. voorbij de kalverdijk waar het uitzicht onbegrensd, de paddock gevuld en de verrekijker gelukkige jaren in beeld had vergrootte een dijkvlucht de afstand naar het begin, het verschil zit 'm vooral in de jaren.. jouw gelijkenis…

hartendief durf jij nog hardop te zeggen dat je veel van Jezus houdt of kijk jij om je heen van dit aantal mensen krijg ik het benauwd het zal jou echt bevrijden als je Zijn naam in alle liefde hardop vermeld mooi mens nu ben jij echt voor mij een geloofsheld in de hemel is er nu Goddelijke blijdschap hopelijk…

Ik ben bang voor wat ik zal tegenkomen in dat verre groene land Misschien vind ik het er zo erg dat ik meteen terug wil Misschien vind ik het er zo mooi dat ik nooit meer terug wil En misschien ben ik voor dat laatste het meeste bang...…

eind januari begin ik altijd naar Lichtmis te verlangen dagen lengen . de eerste stap naar vernieuwd leven tijd om met een pannenkoekenbak een feest te geven maar nog houdt corona en mutaties ons gevangen misschoen kan ik dan toch beter kleine flensjes maken en tegen mezelf zeggen laat het je maar lekker smaken!…

(kleine ode) de citroen niet om in te bijten maar juist de schillen lenen zich uitmuntend voor een lekker drankje saluti...…

zeg het lucht je hart met liefde gevend zonder haat meelevend ook als het afwijkend is voor mijn part maar zeg het blijf daarbij aardig dan pas is het het beluisteren waardig wees eerlijk en onderbouw dan ben je geloofwaardig echt het steekt heel nauw zing het desnoods in een melodieus lied maar hoe je het ook zeggen wil wees…

Doop je pen in de schoonheid van woorden omring ze met een laagje goud koester ze stuk voor stuk omdat mooie woorden troost brengen en geluk laat ze schitteren op het wereld wijde web of draag ze hardop voor uit de mooiste bundels met witte bladzijden en woorden gedrukt in zwart zo blijft de schoonheid van gedichten en poezië een verrijking…

Het was een blauwe maandag, de noorderzon scheen. Je wou weer eens gaan vissen. Een schop tegen het zere been. Ik verzette eerst een hand, En later ook een tand. Maar recht zoals ’t ie gaat, Jij poetste toch de plaat. Jij kneep de kat in het donker, Het beest ging krijsend op de loop. En bij het laatste stergeflonker, verloor ik alle…