Pauw en de Wit gisteravond::: ik dacht die staan voor wereldnieuws maar het werd: 'Eigen volk eerst': het Televisie-Ring Gala  nog net niet postuum maar een pandemonisch applaus in een glitter, gelikt, gelakt, gekakt Carré vol van eigen volk tv-BN-ners voor de man op weg naar het einde de golden boy Martijn Krabbé publiekelijk sprak…

In de wolken verschijnt zij, De vrouw met wie ik zo graag vrij, De vrouw die mijn alles is, De vrouw, ik nu al zo lange mis. Helaas waaien de wolken uiteen, Waardoor zij weer verdween, Haar beeld is nog op mijn netvlies, Even, tot ik haar weer verlies. Als ik mijn ogen weer open doe, Zijn de wolken weg, Daarom doe ik ze gauw weer toe…

Daar zit ze weer, die lach van goud, Laura, die nooit van stilte houdt. Ze praat, ze zingt, ze klapt haar hand — en overal breekt zonneschijn in het land. Ze is het rumoer, de lach, het licht, een vrolijk gezicht dat nooit verplicht. Waar Laura komt, daar bloeit de tijd, in geuren en kleuren van heerlijkheid. De nacht kust zacht haar gouden…

Ja, ja de stemwijzer geeft op al mijn antwoorden als resultaat na op 1 D 66 2 Groen-Links PvdA 3 Partij voor de Dieren pas op de 4e plaat VOLT Maar mijn innerlijke stem ligt bij Europa bij de Wereld dus VOLT want ik stem wijzer, dus stem ik VOLT!…

vanmiddag ben ik doodmoe en terzelfder tijd meer dan gelukkig…

Mijn man liet me gisteren een youtube-filmpje zien van een nu overleden oude kennis van hem, meisje uit hun klas het verfilmde, vertolkte de kerkdienst van orthodox gereformeerden voor de uitvaart- begrafenis van hun 59 jarige dochter, zus, tante het benepen kerkzaaltje zat geheel vol zwarte hoedjes en het bruine harmonium domineerden…

Zij, kuste mij de eerste maal, De tweede keer, de derde maal, Ze kuste mij ontelbre keren, Telkens weer, en weer. Ze kon er geen genoeg van krijgen, En ik? Ik evenmin, Al vanaf ’t allereerste begin, Wilde ’k het eeuwig zou blijven duren. Het gemis is onverdraaglijk, Ik mis haar kussen zo, Alleen in mijn dromen, Daar, blijven ze nog…

Bont en blauw van kleur De plekken op jouw lichaam Een vuistvol liefde…

Ze staan te tetteren op het plein, borst vooruit, ruggengraat van schijn. Hun woorden glanzen, hun daden stinken, ze lachen breed — maar laten het zinken. Ze lullen over normen, waarden en plicht, maar hun kompas is wel puur gericht op camera’s, op peilingen en op macht, niet op wat eerlijk is of menslievend zacht. Ze spelen het volk voor…

Er gloort hoop voor de dagelijkse hoop aan de Amsterdamse horizon ik lees het op internet bij het eerste ochtendgloren een ligtoilet op het gemeentelijk stadhuis (STOPERA) voor mensen met een ernstige lichamelijke beperking god zijn dank, de dames en heren van de gemeente zij geprezen want poep en pies het is zo gewoon nu kunnen mensen…

Er gloort hoop aan de Amsterdamse horizon ik lees op internet bij het eerste ochtendgloren ligtoilet op het gemeentelijk stadhuis (STOPERA0 voor mensen met een ernstige lichamelijke beperking god zijn dank, de dames en heren zij geprezen want poep en pies het is zo gewoon Nu kunnen mensen die niet gewoon op de pot kunnen zitten zich…

Neem me niet kwalijk, ik moet gapen Vannacht slecht geslapen Ik raak van de kook In m’n hoofd doolt het verkiezingsspook We gaan er wat aan doen roept elke kandidaat opgewekt met op de achtergrond een bouwwerf voor ondersteunend effect Na 14 jaar praten zonder resultaten hebben hoop en geloof mij verlaten Voor onze meervoudige nood…

Wetenschap is de kunst Om te onderzoeken wat je denkt De aanname gemaakt Het plaatje compleet Op afstand beschouwend Als een leek doch geleerd Wat je eigenlijk al wist Maar elders wordt betwist De conclusie getrokken Het verdict gesproken Alles in overtuiging Hypothese allerminst Retour naar de bron Reflectie op persoon Standpunt…

Een oude eik houdt stand, waar het pad zich buigt in stilte. Wind gaat door zijn takken zoals jaren door een hart. Er is geen woord meer nodig hier. Alleen het ritselen van bladeren, het zachte vallen van het licht — en in zijn schaduw ademt tijd, onzichtbaar, maar aanwezig. Alsof de wereld luistert ...!…

Een wijze uil uit Rozendaal Sprak: Luister naar mij, allemaal Ik ben al een poos Verschrikkelijk boos Spreek samen eens dezelfde taal!…

Het is zaterdag 11 oktober 2025 de vroegste trein naar Groningen vanaf Amsterdam-Zuid dan van Groningen met Arriva naar Baflo bezoek de donateursdag van de vrienden van Rottermeroog- en plaat in de stiltecoupé lonkt de nacht nog de trein wiegt ik doe m'n ogen 'diegt' ik schommel, ik droom loom zet ik voet op Rottums bodem zacht klinken…

Ik ben een Lichtwezen Ik besta uit puur Licht Ik besta uit pure Liefde Mijn thuis is het Universum Mijn lichaam is een tijdelijke jas Deze Aarde is een tijdelijk huis Mijn echte thuis is altijd in mij Het Universum is in mij Ik ben altijd thuis Ik ben Licht Ik ben Liefde Ik ben prachtig Ik ben krachtig Ik ben machtig…

Wat met pen staat geschreven In zielen gekerfd Staat elkaar naar het leven Rede bederft Woorden die raken Als pijlen hun doel Het kan de mens kraken Hard, stug en koel Kies voor de waarde Uit overtuiging en geloof Als ware men staarde In een diepblauw oog Met vertrouwen doorspekt Die de waarheid dient Van een waardig respect…

Zijn stem, een glimlach in vergeten café, een melodie die zachtjes op de tijd rust, zijn woorden als ochtendlicht over het water, waar we zijn liedjes telkens weer terugvinden, ook als stilte hen omhult. Hij, die zong van eenvoud en verlangen, met een stem die troost bracht aan verloren uren, die het kleine groot maakte, het alledaagse bijzonder…

Die eerwaarde Fokkelien die moet je niet alleen zien die moet je vooral horen die is niet nep geen knikkende knieën en voor de kinderen een klinkend koekje van kinderdeeg en voor ons als volwassenen gelovigen belangstellenden koekjes van eigen deeg onvolwassen niet geregen deeg braaf, slaaf gebleven tot de meesters, zijnde: overheersende…