Er was eens een heks in het Noorden Die een zwarte toverspreuk hoorde Ze zond heel gezwind Veel licht met de wind Dat alle duisternis doorboorde…

ik dacht eens aan een moment ergens in de tijd ik dacht eens aan een moment ergens in dit lijf ik dacht eens ergens in een nacht de praatjes de nacht een datum o rode wacht wachters dachten eens zij lacht ik dacht na laat de nacht laat de kracht zijn werk doen ik dacht eens aan een zoen ik dacht dat eens…

Als vertrouwen beschaamd wordt Is wantrouwen geboren Als wantrouwen de overhand heeft Is vertrouwen geen lang leven beschoren…

als alles in je leven om dat ene draait raak je verstrikt in eigen netten…

alles is al gezegd wat kan ik tegen jou nog zeggen doe wat je hart je ingeeft wees jezelf wat echt en authentiek is blijft bestaan dringt zichzelf niet op de voorgrond tot zinloos gepraat ik weet het, élk woord wat je deur voorbij komt deelt weer een woord van de bladzijde leef je eigen leven ontdek, proef en geniet want de tredmolen…

Verre horizon, Zonder boog, zonder gewelf. Doch helaas één vraag; Daarop is het antwoord vaag “Wie is dat? Ben ik dat zelf?”…

De deur stond open, dus intrappen was overbodig. Zette een pas die, als was ‘t, een eerste stapje van ‘n kind, wankel en overal aan vasthoudend, maar eenmaal de zet over de drempel gedaan, wist men dat de eerste pas de meest waardevolle was. En zo lopen zij nog steeds.…

De waarheid klinkt raar uit de mond van een leugenaar…

het komt voor zelden maar het komt voor dat men mij respect betoont meestal hoor ik dat niet eens moet men mij daar op attenderen gewend als ik ben aan grinniken achter mijn rug als ik weer eens wat stoms zeg echter ik ben daar nooit op voorbereid dus dan knik ik maar wat lullig maar zeggen ze dan zie je wel wat een klootzak…

Open je ogen en zie open je oren en hoor open je armen en verwarm open je geest en denk open je hart en geef open je deur en ontvang. Open je geweten en vergeef open je gevoel en ontvang. Geef liefde en krijg terug Sluit je mond en zwijg stel je wezen open voor geluk.…

Als tedere bloemblaadjes openen van de witte roos in maagdelijkheid zo puur onbevlekt in zachtheid van diepe liefde zoete geuren van beminnen zit er een steel van doornen die het hart bloeden laat want ieder die het pad bewandelen gaat weet dat niets is zonder pijn en zorgen van verleden het nu en morgen…

Kijkend naar de horizon, zoekend naar wat daarachter zal zijn. Languitgerekte velden, in de felle zon, je moet erdoor al doet het pijn. Kijkend naar de roodgekleurde lijn, lopend, ploegend, verlangend. Kijk naar nu, dan zul je beter af zijn.…

Medelijden is een onderschatte en hoogst noodzakelijke vorm van Lijden…

Tussen denken en doen zit een groot verschil. Echter er zijn genoeg mensen die dit niet willen zien. Of zouden ze niet verder kunnen kijken dan hun neus lang is?…

Er stond op het gewelf: Je grootste tegenstander zit meestal in jezelf…

de mens is den mens een mens en dat is erger veel erger dan een wolf…

Het recht om alles maar te zeggen wat je zeggen kunt met woorden wil niet zeggen dat je daarmee dan ook alles zeggen moet het is de kunst en niet het recht om als het moet te kunnen zwijgen en te wachten op het woord waarmee de liefde wordt begroet Want een viool zal pas verhalen van haar lied van de beschaving als zij met een vleug van…

Het smelt. Het smelt gestaag, Traag, Eerst de bovenlaag. Dan sijpelt het naar omlaag, Op het Bankje, Als druppelende tranen. Konden jullie het maar zien. Het mooie van smeltend ijs in de zon. Waar, oh, waar, de ellende begon. Het bla, bla bankje met mooie bla, bla verhalen Een mooie dag in juli. Een warme middag, die woensdag. Van verdrietig…

Hallo traan: Zegt de lach wat een mooie nieuwe dag Hallo lach: Zegt de traan waar komt jouw lach vandaan? Mijn lach draag ik altijd met mij mee ik voel mij altijd heel tevree Ik heb nooit een slecht humeur en houd niet van gezeur Wat een mooie eigenschap: Zegt de traan ik voel mij hierdoor ontdaan Ik heb vaak veel verdriet zodat iedereen…

Een gang in het Concertgebouw en jij daar, met een andere vrouw Ik maak mij haastig uit de voeten bevreesd voor dit mislukt ontmoeten Mijn adem stokt - mijn oren suizen Dat schaamteloos jij kunt verguizen de liefde die nog gisteren stond voor al wat onze harten bond! Een gang in het Concertgebouw en jij daar, met een andere vrouw Ik vlucht…