Als het goddelijke tegen me praat zomaar plotseling iets verschijnen laat zonder uit mijn ziel te verdwijnen, dan ben ik blij en voel intens geluk en in één ruk vlieg ik even boven de aarde, los van lichaam en geest, en dan voel ik vervulling in mijn diepste, grote wezen, zelfs in mijn kern van de ziel net totdat ik weer op aarde…

Als een goddelijke Engel wonderstof in jouw gezicht doet blazen, dan komt het inzicht, heb je het geheim te pakken, voel je je verlicht van ballast.…

Mooi was ze - Onvertelbaar mooi, De juf van klas één En toch was ze Streng zoals Geen één Opgedragen aan juf Beeftink, 1961-1962…

deze stad bij de molen waar alles eerder was gebroken het vlees gerookt langer houdbaar waar eitje is gekookt iedere scheepswerf ieder die in verbeelding heeft gesurft heeft nooit gedacht nooit gedurfd in herinnering gebleven is meer als leven en wij draaien mee…

Mijn tuin staat vol met bloeiende bloemen, die met hun nectar de mooiste vlinders zullen aantrekken, bevredigen. Mijn tuin is een Aarde, een Oase vol warmte en geborgenheid, voor degene die erin wil kijken, voelen, wandelen. Mijn tuin herbergt nestjes voor de allerliefste vogels ... Mijn tuin is een combinatie van Aardse tijd met besef…

De drugs wringen m'n gedachten in rare bochten tonen me de mensheid zijn verborgen krochten maar het zijn paden die ik graag verken de gek die ik ben Het rechte noch het kromme pad een kaart heb ik niet nodig gehad De Ster heeft mijn pad geplaveid met ervaring, bescherming en wijsheid Ontspoord geweest extreem geleefd maar kijk me…

Kind van de zon iedereen opzij hier kom je voorbij diep is de gong vang m'n woorden bewaker als 'n sidderaal onder spanning ze is 'n mythologische druppel water De reis begint pas na de landing Treurvogel zoen de nacht blijf feiten veranderen het ritme lacht verlicht zalf kan je veranderen…

Het geluid van geluk is voor mij de stilte waarin de zon haar eerste stralen over de aardbol schijnt, en de merel weet dat waarna mijn angst voor de dag met de donkerte verdwijnt.…

Het gevoel is breed en licht ik dans van geluk mijn dag kan niet meer stuk ik kijk naar de zon en naar het felle zicht ik zie de wereld opeens in een compleet ander licht.…

Wie nooit gaat slapen komt hem tegen Wie volgt zijn zandwegen? Hij is hier vaak, maar nu heeft hij geen tijd is hij moe En doet klaas vaak zijn ogen toe…

Stilte beleeft Zonder woorden om je heen Zo puur mag ademen in haar natuur Is wat zij je geeft Het mooiste geschenk Zo voortbewegende achter het stuur Het maakt niet uit Waar we gaan of staan Stilte wijst mij de weg voortaan...…

Wat jij voor mij betekent en ik beteken voor jou dat is magisch en houdt tegelijkertijd contact met de aarde maar stijgt boven alles uit en alleen jij evenaarde me tot in eeuwigheid. Ik weet nu, dat jij wenselijk bent in mijn leven en ik vergeet niet jouw bovennatuurlijke rol gegeven in en aan me zo vol.…

Opeens stond hij daar Recht voor mijn neus Je kon er niet omheen Een oude man Met een volle bos witte haren En rimpels in zijn gezicht Die zijn oude leven tekenden Hij keek mij doordringend aan Zijn lippen bewogen En zijn stem was helder van geluid De toon was iets apart Het kwam alleszeggend over En zei: “Tel niet de jaren in je…

In de stilte sluimert het geluk in de stilte sluimert haar geheim ze geeft het niet prijs ze gaat niet open of geeft zich bloot, daar, daar in het woud waar takken en bomen een dicht gegroeid bos vormen, daar heerst de stilte, het evenwicht en de harmonie van de natuur, van Moeder Aarde; ze geeft zich niet prijs, ze geeft zich niet bloot…

De nacht bevangt mij. Niets is meer zeker in de nacht. De woeste wellen breken zo lijkt het door elke dam. En ik lijd in de zwaarte van de donkerheid in de nacht aan hallucinaties van vele aard. Gezichten herken ik niet meer. Zelfs de meest vertrouwde gezichten worden voor mij onherkenbaar. De nacht is zwaar en haar donkerheid een spook gelijk…

Tijd was bij hem als een warmtebron Altijd vuurspuwend te laat op zijn afspraak Op tijd zijn was iets wat hij niet kon En kreeg volgens hem nooit genoeg tijd voor zijn levenstaak Daarom noemde iedereen hem de dralende draak…

Hij zocht altijd precies naar de juiste antwoorden Maar wist nooit bij welke vraag ze hoorden Ook zongen zijn gedachten hem toe En werd hij van al dat precieze denken nooit moe Maar opa precies wist wel de juiste antwoorden Maar nooit bij welke vraag ze hoorden De vragen bij de juiste antwoorden heeft hij nooit gevonden Deze vragen blijven…

De kleine wezens die tijdens onze vroege jaren vreugdevolle herinnering schiepen bij verteluur of eigen verbeelding geven het volgroeide brein vertederd medelijden met wie we eens waren "prille onschuldige zielen beheerst door velerlei schimmen" het sprookje toont een ander aanzien van het heuse onzichtbare leven dat ons voortdurend…

Eindelijk weer een wintermaan. Ik heb een hekel aan de oeverloze herfst zonder einde. Nu vannacht prijkte er weer als ooit tevoren een wintermaan. Zij koesterde haar kindjes met mutsjes op in nachtelijk weerzien. Haar kroost mag eindelijk weer eens kou lijden. Kou. Koude. De mensen hebben gelukkig weer wintertenen. En weer verkleumde vingers…

(voor Agatha Christie) Ik bladerde wat in een kinky magazine en mijn ogen bleven steken bij een foto uit jouw jonge jaren, waarop je als een onovertroffen fotomodel mijn hart harder deed kloppen, zo werkt dat. Je was pas één toen je vader stierf, dacht je soms dat hij op geheimzinnige wijze om het leven is gebracht, ben je daarom al die…