beelden van hoe het ooit was verschijnen bij het zien van kinderen spelend in het gras vader en moeder dichtbij zo was dat ook voor mij maar nu nu het niet meer zo is ervaar ik steeds sterker het gemis van jou om mij heen want zonder vader of moeder ben je zo maar ineens half minder kind en een beetje meer alleen…

Ze zijn er, maar we zien ze niet Ze zijn er echt, in mijn verdriet... Want, er is meer tussen de hemel en de aarde Wij hebben alleen de juiste ogen niet... Het mysterie van dat alles, is geen hysterie Er is zoveel wat wij niet zien... Onze ogen zijn daarvoor gesloten Maar engelen bestaan wel, ook al heb ik ze nog niet gezien…

Een ketting zoveel schakels zoveel parels Zoveel ! Waarom ? Niet vragen accepteren niet ontleden Geen verleden Parels tellen oneindig veel Vormen één ketting een geheel !…

zuiver zijn zoals je was als kind jezelf geven voor honderd procent in blind vertrouwen telkens weer eigen belang eigen behoefte verstoren die droom en stukje voor stukje gaat het langzaam kapot vertoont die droom meer barsten dan welke kapot geslagen spiegel dan ook is het dan zo dom zo naief te blijven dromen of moet je meedoen…

Denken vluchtig... Denken diep... Denken geloven... Denken hopen... Denken verwachten... Denken weten... Denken begrijpen... Wanneer is het eens stil in mij ...?…

Waterval vol diamanten verstijfd van kou een wit pad kronkel tussen de bomen naalden van ijs drie kleine boezoes lopen over het pad van sneeuw op het einde draaien ze om ze zitten op de slee van klein naar groot we woezen naar beneden we schreeuwen, lachen, krijsen van blijdschap ow ow we gaan scheef me broer springt eraf me zus…

Ik geloof in tuinen waar bloemen zingen Ik geloof in gras nog groener dan groen Ik geloof in vogels die kunnen praten Ik geloof in een hemels plantsoen...…

Tropische landen Tropische stranden Tropische luchten en Tropische vruchten... Zonneschijn buiten Vogeltjes fluiten Zonneschijn binnen Wat moet ik dan in Nederland beginnen??? Ik verlang naar de tropen om daar weer te zijn Kan alleen hopen en dromen van zoveel zonneschijn...…

Ik op de fiets: een lijn door de straat, een pijl naar de school. Ik op de fiets peil het kind in mezelf, dat schooltje wil spelen. Ik op de fiets en de regen de regen verregent het verscholen kind. Ik arriveer, zet de fiets in het rek, hang een slot aan mijn ziel en geef tamelijk tamelijk les.…

als liefde vergaat voel je de verlammende kracht van een niet te beredeneren angst ervaar je de kilte aanwezig in gegeven warmte en op de vlucht voor de binding die jou langzaam maar zeker wurgt besef je dat gevangen in het pijnlijke proces van niet meer kunnen niet meer willen jij verlangt naar de stille rust van alleen…

Even de weg kwijt Naar binnen kijkend Op zoek naar mezelf Schrikkend en Vragen ontwijkend Moe van top tot teen 't Antwoord op vragen Weet ik zelf niet eens 'n Week helemaal alleen Begint er dan iets te dagen ? 't Is niet te omschrijven Geestelijk uitgeblust Lichamelijk helemaal top Schrijven om te overleven Vind ik dan de rust ?…

Zoveel mensen als er zijn met allen andere gezichten en dat alles, op zo'n klein oppervlak, maant mij om te dichten... Miljarden gezichten en niet een is er gelijk hoe wonderlijk kan dat wezen als ik naar al die gezichten kijk... miljoenen verschillende ogen, monden, neuzen en oren, behoren aan allemaal verschillende gezichten Als…

symbool van feest symbool van licht symbool van dood feest van kinderen stralende ogen blije gezichten cadeautjes taart met kaarsjes licht voor mensen romantisch sfeerbepalend overal kleine kaarsjes dood van mensen flakkerende vlam herinnering kaars met naam nooit vergeten kaars symbool van feest symbool van licht symbool…

De kreet om hulp, die je soms slaakt, wordt niet door iedereen gehoord of begrepen. 't Lijkt of je allèèn in je leven staat, maar dat is niet zo, zorg dat je maakt, dat een ànder begrijpt, wat je bedoelt, schrèèuw het uit, lucht zò op die manier je gemoed. En prààt erover, schrijf het van je af, maar ga in geen geval in een hoekje zitten…

Ja, je moet een keuze maken, want je staat nu op een weg die aan 't einde dood zal lopen en er is geen middenweg...…

je staat nu even wat te lezen maar weet je wat zo leuk zou wezen zet jouw gedachten eens op papier en hang het dan een keertje hier als ik zelf even niet kan schrijven zal er toch altijd wat te lezen blijven dus maak een ander deelgenoot van je gedichtjes klein of groot ik kijk reikhalzend uit naar het moment dat ik…

Er zaten eens vier bijtjes op een grote zonnebloem de eerste was een dominee en zei voortdurend doem de tweede was een filmster en sprak steeds over roem de derde was een generaal en schreeuwde telkens boem de vierde was gewoon een bij en zei alleen maar zzzoem wat zitten wij hier lekker op deze zonnebloem…

O, lieve hemel, wat is dit nu weer, foute boel, 't overkomt me voor de zoveelste keer, ga zitten in m'n eigen stoel, maar in de allergrootste haast, waaròm dat weet ik niet, zit ik er niet òp, maar plof ernààst en nèt als ik over m'n pijnlijke achterwerk wrijf, vraagt mijn echtgenoot waar of ik blijf? Met in mijn ogen de slaap niet uitgewreven…

Ga nooit de hoop opgeven geef de hoop niet op Er is een beter leven, je komt er bovenop! Verlies jezelf niet in verdriet Maar trek je schouders op en geef jezelf, want ja dat mag, een flinke schouderklop... Hoop doet leven dat zegt het spreekwoord toch? Zonder hoop is er geen leven... Je weet het wel, maar 'k zeg het je alsnog...…

Als ik een vogel zou zijn Kwam ik naar de hemel toegevlogen En riep dan zacht jou naam En jij zou daar staan met grote ogen Ik zou je vertellen dat ik je mis En dat ik nog heel veel met je wilde doen Dat ik heel veel van je hou En dan gaf ik je een vogel - zoen Ik zou je zeggen dat `t goed gaat met me bovendien En vloog dan weer naar beneden…