Alle inzendingen over liefde

nog hoor ik de tonen van je hartstochtelijke stem zie ik in je ogen de geestdrift omdat jij in je hart kunt voelen wie jij bent je lijf danst blijdschap omdat jij echte liefde hebt gekend en ook de ogen van die ander hebben dat bekend en weten wie jij eigenlijk bent veelstemmig in emoties en zelfs tot in de laagste tonen van de donkeren…

Ik heb u lief, gij zult gelukkig zijn! Zo fluister ik, alleen, in staag herhalen, En door mijn denken komt met vlagen dwalen Van liefdes volkslied het oeroud refrein. De meisjes zingen 't in de maneschijn Met brede slingers wandlend langs de wegen, Zij roepen 't iedre donkere jongen tegen: Ik heb u lief! gij zult gelukkig zijn! Door de…

toen de tijd bevroor ontwaakte hij met gesloten ogen verstard bewegingloos naast haar en luisterde ademloos diep bewogen naar haar zwijgend lied zij zag noch hoorde hem hoe kon ze ook anders in de ingevroren tijd…

in rusten en waken hebben wij al die jaren in halfslaap grdroomd met alle up's en downs wetend dat enkel nabijheid relaties doen groeien wij hebben toch de risico's genomen om af en toe ook van onze liefde te dromen om er dan weer op te teren dat stukje rode draad zal ons het leven leren helaas worden onze handen steeds…

Diep in me hart Is voor jou een plaatsje apart Je moet weten Ik kan je niet vergeten Voel me vrij Blijf altijd bij mij Diep in me hart Ik zal altijd van je houden Maar je moet me voor altijd vertrouwen…

De steen bloeit. De steen die niet kan bloeien, Wat bloeit die steen. Zijn bloesems zijn veelkleurig. Gekleurd als de wolken wanneer de maan hen beschijnt, Gekleurd als jouw ogen, liefste, En warm. Gekleurd als vrolijke ideeën, Veelkleurig als golven die tot aan de horizon golven. Wat bloeit de steen, Wat bloeit de steen die niet kan bloeien…

De liefde schijnt alleen bij volle maan Dat is Amór - zoals je weet een man Selène doet wat Lúna óók doen kan Ze schijnt - maar juist dán komt het erop aan Of het de schijn is die Amór bedriegt Wie gelooft wil níet zien dat de ander liegt...…

Op de wijze van: Indien het klagen kan, etc. Ai, schone dochter blond, die ’t hulsel en paruiken Des gouden dageraads verwelkt en verdooft*, Die de sneeuwwitte melk en leliën doen duiken* Van ’t zilverblanke vel van uw eerwaardig hoofd, O Margarieta schoon, o uitgelezen bloeme, Strooi uit uw braaf* verguld en lang gouddradig haar, Dat* de…

Liefde is een maan, ze verandert per dag, wordt -- groter, wordt kleiner.…

Je blik zegt genoeg stilte groeit tussen ons heen woorden hoeven niet Ik hoor je nog voor je spreekt, voel de rimpeling in je stilte. Elke blik een fluistering die mij moeiteloos bereikt. Je adem trilt door mijn huid, een taal zonder woorden. Je aanwezigheid golft door mij heen. Je vreugde gloeit als ochtendlicht dat zachtjes door mij…

soms schuur ik even aan de hemel hopend dat ik opgemerkt word heel bescheiden want ik ben nooit op de voorgrond of neem zelden het hoogste woord alleen omdat ik me als eenling wil onderscheiden in de massa word ik nooit gehoord door patsers schreeuwers en jongens met een grote bek vaak klop ik ook in stilte zachtjes aan…

zacht is je huid in alle subtiele rondingen zij geeft de oneindige cirkel haar zachtheid kwaliteit in de vileine spanning van raking in vloeiend samenkomen zonder het brute botsen van twee werelden zou ik in herbeleven nogmaals zoveel van mezelf geven dat de pijn nu nog schrijnt in de littekens die zichtbaar overblijven…

je ging met de zon en een stralend gezicht - je kwam nooit meer weerom ik nip aan jouw kom nu en ik schrijf met je pen nu ik je fluister ik … niet slapen ik … niet eten en al- le licht is duister het park wacht op het ochtendlicht en jou…

Liefde uit leegte ik zocht geen vuur, geen stormwind alleen jouw echo Ik ben verliefd geworden op jou, niet omdat ik liefde zocht, maar omdat de dagen kleurloos voorbijgingen, de nachten te stil waren. Ik wilde een stem die bleef, iets dat de tijd brak, hoe vluchtig het ook was. Ik keek naar jou zoals men kijkt naar regen op een eenzame…

Liggend in je armen in een wereld waar wij koningen zijn. Lik ik de Portugese zee van je olijfbruine huid. Val ik In een oase zonde einde. Waar tijd geen grenzen kent. Verdrinkend in jouw ogen plant je de zaden en oogsten wij later onze eeuwige liefde.…

Hij is romantisch, laat met de moesson kusjes -- op mij regenen.…

Waarom leven we zo dat we voelen liefde -- tekort te komen?…

Daar ginder in der olmen lommer, Zag ik de hemel op deze aard Ik voelde ’s levens volle waard Daar ginder in der olmen lommer. Want zij, die englen evenaart Ontrukte mij aan zorg en kommer Daar ginder in der olmen lommer Zag ik de hemel op deze aard. ----------------------------------- uit: Gedichten (1850)…

Wij hebben in de jeugd gemind wij minnen in de ouderdom, en al wie zegt: de liefde is blind, is waarlijk dwaas en dom. ------------------------------------------- uit: Nieuwe liedekens (1859-1861)…

De harpen hangen als koude koorden in al te naakte bomen en schuifelend aan mijn oor het schuchter snarenspel van bloemen op de akker de krokus wordt geboren de wind hangt zeilen uit. Wat wij zelden horen het rillen van de huid het geuren van de liefde als een blank boeket camelia naar méér nog of in elk geval naar evenveel. --…

samen dan gelouterd innig teder zijnloos elkaar zijn…

In welke duisternis zal ik je roepen zodat ik opnieuw leer begrijpen in welk gebaar welke blik zal ik je ontmoeten? Met welke woorden zal ik je begroeten schrijf ik de taal van de vogel en de bloem versta ik de taal van bergen van drijvende wolken? Zal ik je vinden om je steeds opnieuw te vinden houden we elkaar met…

ik zag je wist meteen uit je ogen je lach te lezen die warmde in liefdes eerste lentewind we liepen hand in hand alsof wij dat zelf hadden uitgevonden in liefdes kleurige vonkenregen samen dollend door pure schoonheid die overrompeld in onze ogen geen grenzen kende wij hebben het woord verliefd weer een eigentijdse inhoud…

Vertraag nu en wacht met mij, terwijl in jouw slaap -- de liefde ontvlamt.…

Een paukenslag En ogen die in elkaar verdronken We spraken in een taal Die enkel wij verstonden We deelden snel een blik In een zwijgend gebaar We braken muren af En bouwden in vertrouwen En toen ik in je armen lag Werden we verbonden In ziel en geest Voor altijd Voor verder dan de eeuwigheid…

Gij maakt mij wilder, wilder dan gras en bloemen, ik die al wilder dan water ben hoe zal ik u in mijn hartstocht noemen u die ik nauwelijks ken. Zal ik u lief en beminde noemen in hoeveelheid namen vloeit gij mij uit nooit stond een zomer zo te bloeien in al zijn linden, in al zijn kruid. Hoe zal ik u in mijn kamer noemen als gij schreiend…

Het leven heeft heel veel te geven, en niet alleen maar mooi Toch wil elk het leven ’t geeft soms wat geluk als fooi. Geluk is als de vlinder. Daarvoor komt mijn kindertijd terug. Wilde ik ze vangen, dan moest ik rennen, vliegensvlug Tot ik me hijgend neer liet vallen, lucht happend en in ademnood En was ik dan tot rust gekomen zat hij…

slaap zacht mijn geliefde vannacht in deze blauwe nacht in deze helderblauwe nacht mijn teerbeminde zal ik zacht terwijl jij slaapt bloemen blauwe bloemen terwijl jij slaapt mijn geliefde teerbeminde in deze heldere nacht in deze laatste nacht in deze laatste heldere nacht in deze laatste helderblauwe zachte nacht voor jou mijn teerbeminde…

de klimmer die nu gelukzalig nog - de top is zo nabij! - aan zijn laatste klim begint beseft opeens dat boven misschien de leegte op hem wacht of misschien toch niet…

Hoe meer je mij wilt, hoe meer je mij zult zien, ook -- als ik er niet ben.…