Netgedichten

netgedicht (nr. 86.963):

het harnas

sinds het harnas van zijn hart is afgegleden
blijken er geen grenzen te bestaan
aan hun liefde
en de dromen die zij delen

haar glimlach is de zaligheid zelve
waardoor hij alle twijfel kan laten gaan
hij durft zijn ogen nu op het droge van een toekomst samen neer te leggen
zonder angst voor de onvermijdelijkheid van hoge golven
zolang zij maar
naast elkaar
overeind blijven staan

voorheen heeft hij een ander nooit
zo volledig kunnen vertrouwen
zichzelf niet eerder
zozeer
begrepen geweten
zodat de waarde van het harnas
door de jaren heen
altijd bleef bestaan

maar het zijn de daden uit haar hart
die de weinige woorden onderbouwen
die zij nodig heeft gehad
om hem te verleiden
het harnas af te laten glijden