4879 resultaten.
Bij het graf mijns vaders.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 415 met een bloedend harte
Ging ik u geleiden naar het graf,
En de traan der kinderlijke smarte
Gleed mij telkens van de wangen af;
't Viel mij bang, toen ik de kist zag zinken,
Die uw stoflijk overschot bewaart,
En de doffe nagalm hoorde klinken
Van de daarop neergeworpen aard'.…
Spijt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 362 Roep me als je verstijft
Roep me als je mond
niet meer sluit
en ik zal
wenen in m’n graf
voor de goede vrouw
die ik geen liefde gaf…
Het graf
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.302 Ik wist dat mijn galopperende hart
nooit jouw hinnikende wolken kan inhalen
zoals ik weet dat deze vers het graf is
van een doodgeboren en verzwegen liefde,
het graf in het graf...…
Graf
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 533 ik lees het marmer
vandaag eerst zonder tranen
zie het onkruid - nu…
Mijn graf
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.203 Leg geen bloemen
aan mijn graf
laat niet je tranen
op het marmer neer
Ik ben gekomen
en weer heengegaan
maar dáár, nee
daar ben ik niet meer…
Graf
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.731 Dit is haar graf, onder de jonge linden
vergaan haar handen en haar zachte ogen.
moet men geloven dat wie haar beminden
haar eens hervinden en herkennen mogen?…
Bij het graf
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.118 Door dezelfde bomen suist
nog steeds dezelfde wind.
Het is de gelijke regen
die ruist over eendere daken.
Het is het oude verlangen
dat geen overkant vindt.
Snel gaan regen en wind
voor eeuwig over ons beider
namen. Ze vervagen. Ik wil je
weer begraven onder
bloemen eer niemand, niemand
ons meer vindt.…
Het graf
poëzie
4.0 met 32 stemmen 9.554 .
--------------------------------------------------------------------
uit: Het graf (1793), het begin van de ‘Vierde Zang’.…
Op haar graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 256 Waarom ben ik gekomen
ben ik naar je toe gegaan
terwijl je voor altijd ligt te dromen
bleek je lichtje nog steeds aan
'k heb de dood op schoot genomen
haar gekoesterd en gewiegd
vliegensvlug was zij verdwenen
zie hoe schone schijn bedriegt
links van mij zat 'n vlinder
met de kleuren oranje zwart
mooi te pronken als geen ander
draag…
over het graf
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.138 hoor dan, de wind huist
in de bomen, onbesuisd
speelt ze de bladeren
op een kleurrijk hoopje
waar kindervoeten vrolijk
verder met hen dansen
in het park de mensen
meestal op hun eigen kluitje
met verhalen vol herinneringen
aan al die hen reeds voorgingen
in waarnaartoe iedereen ooit
eens zijn weg zal moeten gaan
de laatste dag van oktober…
Graf
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 65 stromen
zijn als wilde rivieren
tranen vinden warme wangen
alle onrust in een nacht gevangen
er is een weg naar nergens
een ontsnapping in niemandsland
bij het hek waar zijn slaap
een stille droom hervat
dwalen zijn sobere gedachten
naar een liefde uit het verleden
uitgeput met de fles in zijn handen
legt hij de witte rozen op jouw graf…
Er is geen graf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 je valt als herfstblad
de mooiste kleuren dwarrelen
langzaam in het natte gras
er is geen wind of storm
die jouw rust op komt jagen
om jezelf behoedzaam los te maken
de vruchten zijn geoogst
voordat jij de nazomer genoot
in een eindeloos afscheid nemen
en weet er is geen graf
wel hoop om in het composteren
weer naar het lenteleven…
HET GRAF
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.245 haar sterven was een lange weg
we hebben veel gepraat
maar nooit heb ik van haar gehoord
waarom ze dat toen zei
haar graf ligt heel diep in het bos
het heeft een mooie steen
ik ga daar heel vaak heen
ik was alleen
ik bleef alleen
ook bij die mooie steen.…
Bij zijn ‘graf’
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 410 Daar achter de Weense Dom
schreef je grootse werken
Je vierde er triomfen, ontving
Leopold en zelfs de oude meester
Daar was het een komen en gaan
van leerlingen die Constanze en
jij opvingen – je leerde, lachte,
speelde, gokte en verloor
Hier sta ik bij de steen waaronder
je resten horen te rusten – de
laatste tonen weggestorven –…
Graf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 502 Na het begraven komen de problemen,
Een vers gedolven graf ligt er slecht bij.
Een uitvaartondernemer tipte mij
Voorlopig maar een opklapgraf te nemen.
En ik ga blind op zijn adviezen af,
Zo ’n man die kent het klappen van het graf.…
Bij zijn graf
poëzie
4.0 met 2 stemmen 526 De arm vol bloemen, ijlt de vrouw naar 't graf,
Alsof haar stralend dáar te beiden stond,
Wijd open de armen, rijzig, jong en blond,
Haar lief, die haar, wie zij een hemel gaf.
En hijgend buigt ze en bevend kust haar mond
De naam van hem, wien dood nam van haar af.
Zij lijdt voor liefde als voor een zonde straf.…
Aan je graf
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.964 Het is vreemd, mijn vriend:
sta ik weer eens aan je graf,
weet ik echt heel zeker
dat je er nog steeds bent.…
Bij mijn graf
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 556 Laat bij mijn graf geen traan om mij,
Ik ging niet dood. Ik ben nu vrij.…
Graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 288 Daar lig je dan, in een houten kist,
oh als je toch eens wist,
wat een mensen er voor je zijn.
Gezien toen je ziek was, neen,
geen mens, maar nu, staat het vol.
Te weten dat de kist zo zakken zal,
tik ik nog eventjes op het gelakte hout,
om je zo te laten weten,
dat ik van je hield en hou.
Daar ga je dan, de lift komt in beweging,…
Graf
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 285 (Kruis II)
De steen
die eerst het graf had
afgesloten
verzegeld
was verwijderd en de
tombe was verlaten, leeg
Hoe is het toch mogelijk
dat Hij zichzelf heeft bevrijd...?
Zowel fysiek als geestelijk
tot het uiterste getart
heeft Hij
met het vergeven
van schuld, ieder-
een verward...!…
Aan een graf
gedicht
4.0 met 13 stemmen 8.408 'k Sta aan je graf als jij eens aan mijn wieg.
Moeder, vrees niet dat ik bij dit verzonken
handjevol as mij om het vuur bedrieg.
Ik ween, als jij toen, om de vrije vonken,
de bij, het kind, de vlinder en de vlieg,
die in het licht van puur geluk verblonken.…
HET GRAF
poëzie
4.0 met 2 stemmen 465 Ruis zachtkens om dit graf, verkoelende avondwinden!
Verwaai de sluimrende asse niet
Van hem, die jaren kampte om luttel heils te vinden,
Van hem, wie de aard' niets schonk dan bitter zielsverdriet!…
Graf
gedicht
2.0 met 12 stemmen 7.005 Aan Berta
Bij Gordonsbaai voor de duisternis
heeft ze kinderlijk gegist
waar de leliebloem kon zijn
die haar hart geneest van pijn.
Zoekende raken haar handen
aan het onkruid op de stranden
wordt haar iris zacht en blind
waait haar droom weg op de wind
hurkt ze roerloos vastgerankt
toegedekt door wier en zand.
Vertaling: Gerrit…
Bij mijn graf
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 187 Vandaag sta ik bij mijn graf,
waarin ik eens zal rusten,
onder oude dennebomen.
De zon schijnt door de takken.
Het is hier stil.
Als tiener stond ik hier ook,
toen opa ter aarde werd besteld.
Dezelfde bomen waren getuige.
Vader en moeder stonden stil,
bij eenzelfde moment als nu.
Als opa ben ik nu zo oud als opa.…
Anders
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 342 Een dichter is geen dichter als hij zwijgt
als een sfinx, als het graf, nee, een dichter gaat
moedig zijn woordveldslagen aan en laat zich niet
kisten door jaloerse, kortzichtige, domme mensen.
Mijn ziel is al vanaf zijn geboorte in beroering,
in depressie, in groot verdriet, in basale woede.…
smeekbede
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 660 pin parasol
mag dan redelijk alternatief heten doch voor
een dichter van naam blijft het behelpen…
Gerrit Achterberg
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 144 Dichters gaan niet dood.
Ze gaan heen en blijven.
Het leven van Gerrit Achterberg
werd door Wim Hazeu beschreven
en voor de toekomst vastgelegd.
Op Gerrit's graf rust een zware kei,
met daarbij een stenen bankje,
dat een steenhouwer hiew,
en als trouwe lezer schonk.
Achterberg is niet doodgegaan.
Zijn innige gedachten leven nog.…
Bewaarschool
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.921 Soms, als ik loop door een straat,
waar kalk valt uit een muur,
verschijnt mij een kindergelaat
en een non aan een kierende deur.
En ik klem mij weer vast aan de vrouw,
die mij altijd naar school toe bracht;
het galmde door het gebouw,
als de deur dichtviel met een slag.
Daar staat - de voet op de slang -
nog het blauwe Mariabeeld;
voor…
Speciaal bericht(tanka)
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 85 dit kleine gedicht
naar jullie allen gericht
komt uit een warm hart
want jullie zijn elk apart
een straaltje van het zonlicht…
boven het graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 ik graaf een
graf voor het
wegstervende woord
de doorgestreepte zin
een graf voor
schots en scheve
verlangens en de
tranen met tuiten
voor het gebrek
aan lucide dromen
aan taal en het teveel
aan menselijk tekort
boven het graf
laten moed en
hoop zich
onvermoeibaar horen…