16271 resultaten.
bosklappers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 Van Gogh-je met gemengde technieken
aquarelletje om van te genieten
broos brokje in de wind
herkenbaar windekind
uit een zwarte krioelende wirwar
mierenfeest gelijk, heel bizar
ploppen de poppies kleurrijk open
als zijden rode doekjes onverdroten
heerlijk rood op wit met zwart
pentekening van een gebroken hart
rode stippen neergedoekt…
Zwarte nagels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 Met zwarte nagels
Rode ogen
Witte tanden
Roze huid
Drink ik mezelf de toekomst in
Met harde woorden
Zachte blikken
Doffe klanken
Rottende adem
Doof ik mijn kaars
Mocht je me zien
raak me niet aan
draai je om
en laat me gaan
De tranen dansen over je lichaam
maar je weet niet hoe het voelt
Mijn hart wil je beschermen
Toch is mijn…
Hollands glorie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 code wit
wonderschoon winter tafereel
antivries, antivirus
kou en COVID
vries maar kapot
Friese meren wachten
de schaatsen uit het vet
daarop mag toch geen boycot
de NS op zijn gat
code rood, oranje
wit is niet bekend
de rails is spekglad
zoveel lol en paniek
bij Hollands wit
code kleurloos
is het meest karakteristiek
kou in…
O, rozen, droef en schoon
poëzie
2.0 met 22 stemmen 2.932 O, rozen, droef en schoon,
ik heb u uitgekozen
Voor àl mijn koude doden,
rode en witte rozen.
Rozen om 't dode haar,
rozen op armen en borsten
Vallen met zacht gebaar,
of zij niet vallen dorsten.
Rozen voor ieder, die
met lachen, of kussen, of groeten,
of schone melodie
Mijn leven wou verzoeten.…
as en rozen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 514 de stilte draagt een oud seizoen
waar stammen dansen in de mist, alleen
en lang verlaten
nu niet meer
in handen vol liefde droegen we jou
een trotse vrouw van rood en wit
heel zacht in duizend lichtvallen
viel jouw liefde mee
rond de herinnering van mooie zomers
glanst jouw glimlach in vakantietijd
en altijd weer
weten we
ik ben…
Be one (Wees 1)
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 64 Opzij keek ik
en zag een tas
met boodschappen
een vrouwenhand
niets bijzonders
tot ik las
vijf letters,
rood op wit: 'Be One'
was het een oproep
een bevel
een loze kreet
of een verzoek
tot samensmelting
van de blik
van haar, de drager
van de tas,
met die der lezer,
dat was ik,
ze zag alleen
de drager
van de ogen
-…
Jij zong de zomer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 368 aan de rand van
een opgedroogde vijver
golfde het beminnen als
zacht kabbelend water
om me heen
van woorden onderweg
die jij verplaatste
van je handen naar
de zachte zucht die
ik zo stil luisterend
naar me toe dichtte
jij fluisterde de zon
en zachte zoenen
in rood en wit en
zomers blauw
naar mijn slenterend
hart en schouderliefde…
De vuurtoren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 709 Vannacht hebben beelden van licht
Gedraaid door een duistere wereld
Over de grillige zee;
Nu sta ik pal in de lucht
Met rode en witte strepen
Als een vissersjong in een trui.…
misverstand
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 139 Zo kwam het woord organisme en spijsvertering
ter sprake na het drinken van veel rood en wit.
Maar dat was al bij het dessert
en lang na de champagne.
Nonkel zei plots in volle overtuiging
wel duidelijk te verstaan,
over zijn problemen met
spijsverteringsorgasmes.
Dat zorgde natuurlijk voor de slappe lach.…
Ons witte doek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 138 Rode stoelen, wit doek en films.
Wij zien beeld en horen geluid.
We lachen of huilen tranen.
We denken en fantaseren.
Over plezier. Over liefde. Over leed.
Pas wanneer de film echt is afgelopen,
beseffen we waar we naar hebben gekeken.
Naar het witte doek in ons hoofd,
waar gedachten komen en weer gaan.
Dat stille witte doek.…
Gedeelde Privé
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 870 Probeer niet mijn kluis te kraken
Dring niet in mijn privé gebied
Laat mij niet in verwensingen braken
Onthul niet mijn geheimen of verdriet
Stromingen van weleer liggen hier opgeslagen
Geleden in kleuren grijs zwart rood en wit
De nog enkele te begane ongekende wegen
Alwaar de dood grijzend aan het einde zit
En als ik hem fluitend tegemoet…
Stilte van woorden
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 37 daken biggelen tranen
je huilt - en ik huil met je mee
bliksem schiet door
lucht - de vogelvlucht -
donder doet de aarde beven
tot de zon straalt aan
de blauwe lucht
je lacht - en ik lach met je mee -
tussen rood en wit
geveerde pluimen de teevee
met de gordijnen voor het zonlicht
gesloten spint zij een cocon van kleuren
in…
kleine paadjes
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.457 Paddestoelen gezien,
de echte,
rood met witte stippen.
Eén keer stonden er zelfs drie bij elkaar.
De benen waren ook al in de herfst.
Ze hielpen met verkennen
tot ze er genoeg van hadden.
De kracht gleed eruit.
Bij het verlaten van de kleine paadjes
deden ze het weer,
alsof ze er op gewacht hadden,
ze wilden de rust gunnen.…
Kelder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 511 Als gekurkte flessen in een rek
liggen mijn gedichten daar
in schemerduister op hun stek
in stof gedompeld rijp en klaar
Gevuld met rood of wit of wijn
nooit gekend naast fraai bekroond
een teugje awater of een slok azijn
lauwerkrans naast nooit beloond
Sprankelend drupt op zielloos dood
soms liggen ze te kruisbestuiven
de geur en smaak…
Gezichtsbedrog*
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 2.249 Met droge keel schreeuwt zich een schor refrein
van een klaaglied met vergeefse doelen
raspend naar buiten, niet weg te spoelen
met de beste rode of witte wijn.
Steek ik niet onder tafels of stoelen
dat wat zich verhuld heeft in schone schijn
de laatste dag van de veertig mag zijn
mij zonder vocht te laten afkoelen.…
obama
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 332 Het witte huis was gekleurd
met zwart, rood en wit.
De overdracht was voltooid.
De President die zit.
Het Witte Huis in een glazen kooi.
Een lang pleidooi.
Het plein was tjokvol.
Hij stond daar niet voor de lol.
Een hapering bij de eed,
dat was wat Obama deed.
De speech compleet.…
Het derde wezen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.263 Het paarse boek gesloten,
de rood-met-witte-stippen-route weer open;
de 16 zijn 63 geworden, sommige gebarsten, anderen bol.
Een aaneengesnoerd vaccuum huist in mijn binnenste,
genesteld en warm; als een pasgeboren orgaan.
De echo werd een fluistering.…
vergeef de wilde kat zijn beten
gedicht
4.0 met 6 stemmen 2.189 vergeef de wilde kat zijn beten
als eenzaamheid de overhand mocht krijgen
begint de wilde roos te bloeien
de meidoorn geurt
haar kleur is rood of wit
violen spelen in de tuin met licht
jasmijn blijft aan de strijkstok hangen
de weemoed om het alledaagse leven
'wie er passeert, wie er blijft hangen'
is niet te overbruggen met een stukje tuin…
Aap Mij Na
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 155 Rood en wit geschminkt sta ik daar.
In het volle licht een beetje raar.
Voor de zon en de regen een dienend subject.
Onbaatzuchtig voor wat de lach opwekt.
Met mijn rode haar en mijn gitaar
Raak ik de ziel en gevoelige snaar.
Aap mij na, ik ben een clown.
Een lachspiegel van dezelfde dingen.…
Zeer geliefd publiek
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 343 Als ik mijn mond in V-vorm trek
onder de rood met wit geblokte pet
bebloemd met een margriet
lijk ik toch aardig vredig,
is het niet?…
Lichtgevende symbiose
netgedicht
3.0 met 48 stemmen 33 ik sprokkelde in
een narrige wind
streepjes licht
tussen herfstig
natte takken
met zwammen
en paddenstoelen
als kameraad
met goede neus
wat wij zochten
was eetbaar en
vochtig met een
schimmelkleur
in de rood met
witte stippengeur
van uiterst gevaarlijk
toch leefde ik nog
samen met bacteriën
die met het bleke
wit als schutkleur…
hou jij ook van Joni Mitchell
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 112 alle tranen rollen naar aarde
mompelt ze
en haar vingers verbeelden regen
kijk paddenstoelen in een kring
nou ja
een halve kring
zou de heks hier dansen
bij nacht en sterrenkrans
dansen en zingen
en kabouters
vraag ik
waar zijn de kabouters
die wonen niet in bruine
maar in rode paddenstoelen
rood met witte stippen
haar lach tintelt…
Liefdes dieet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 270 het is de kleur van rood en wit
maar ook van groen en geel
al geeft blauw sereen
en zwart soms rouw
liefde heeft zoveel meer
hij bruin op het balkon
met zestien graden
en een mager zonnetje
zij blauwbekkend
voor het raam
maar met warm kloppend hart
zoveel graden onder nul
draagt ze wit wollen slippers
pas op voor muizen
miauwt de kater…
Paletpalaver
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 63 Wat voor kleuren wilde hij mengen
blauwe knoop, rood gevaar, witte vloed
met smaragdgroen en bruin van de ganges
vermiljoen van de tempel van boeddha
in de alchemie der regenboog
In woestijnkleurig zandige vlaktes
van het gortdroge subcontinent
tussen tibet, kasjmir, himalaya
en het bladgroen van thee op sri lanka
'Omarm dus je ruimte…
Verblind
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 674 Ik sta in het bos
zie paddenstoelen rood met wit
vertrappelt door een kindervoet
de bomen wuiven heen en weer
vernieling komt me tegemoet.…
Kerstavond
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.550 Je eigen vredesdroom
verpakt met slingerkrullen
rood en wit,
hangt wiebelend
aan een takje.
Voorzichtig moet je wezen
met de vrede:
een kerstboombal
die vaak voor onze blik
uiteenspat in duizend doden
min of meer.…
Kerstavond
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 569 Je eigen vredesdroom
verpakt met slingerkrullen
rood en wit
hangt wiebelend aan een takje.
Voorzichtig moet je wezen
met de vrede.
Een kerstboombal
die vaak voor onze blik
uiteenspat
in duizend doden
min of meer.…
1,5m water
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14 We zwermen de grens over
waar de drempel een muur was
de wachters zijn grootziend
de boeren ploegen voort
We banen ons een weg uit de kou
door de rozen rechts, de lelies links
rood en wit dwarrelen
de blaadjes achter ons
We zijn met velen
morgen met meer
er rolt een donder door de wolken
de kinderen worden onrustig
de ouders halen…
Hersenprent
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 903 Dan gaat de traan weer terug,
langs je wang
omhoog
om snikkend te verdwijnen
in de scherpe hoekjes
rond het rood
het wit
en het aller pikste zwart
van je oog
Daarna weer die glimlach,
die
verschijnt, verdwijnt, verschijnt, verdwijnt, verschijnt.…
Wijndief
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 424 ,
ik ben een dichter zonder wijn op zoek naar
de sleutels van jullie stoffige tuinkelders,
op jacht naar druppels troost, rood of wit,
of anders forceer ik die deuren, want van
poëzie alleen word ik niet dronken.…