Alle inzendingen

Schroei je pootjes niet op deze vleugelloze vlucht zul je de doornen vermijden? Pas op de engelen vliegen laag zou je de andere kant bereiken niet verdwijnen in het zwarte water? Verlies de milde goden niet uit het oog onthoud de volheid van het landschap wie loopt iets mis in stilgevallen tijd? Van herinneringen weet je veel van onthechten…

. het wit heeft niet alles aangeraakt ik bedoel dat het groen en grijs niet overal deze nacht is bezocht door de maagd maar was zuinig van sneeuw, neen zij toonde geen duidelijk helder vooruitzicht, bovenal ..... . we hebben er niet om gevraagd, (wellicht een enkeling) Ik ben eerder gewaarschuwd voor mogelijk glad gedrag door bewegende praters…

De eerste ZONdag in het nieuwe jaar 5 januari 2025 maar geen ZON te bekennen God had nog wat poedersuiker over want ook Hij vierde Oud en Nieuw toen overrolden Zijn oliebollen en overlapten Zijn appelflappen Zijn Uren, Dagen, Maanden, Jaren! Vandaag zijn de daken dus wit, mooi de straten verraden het al: dooi met rap tempo laat…

huil niet, mijn kind, om wat verdween mijn ziel zweeft zacht in tijd en ruimte niet de leegte, maar de herinnering is waar mijn liefde eeuwig zingt glimlach om de paden die we liepen om slapeloze nachten vol verhalen mijn stem, mijn lach, mijn warme blik leeft voort in jou, dat is mijn geluk ik ben de zon op jouw gezicht een haven vol geborgen…

Onderling geen strijd meer voeren, meebewegen -- met de stroom, de vloed.…

Bloemen wiegen zacht in stilte van seizoenen nieuw leven ontwaakt Onder de lage herfstige hemel met haar trage adem staan chrysanten in gouden pracht, onaangeroerd door tijd. Hun frêle bloemblaadjes vangen het licht zoals eeuwen tevoren stil getuigen van een wereld die voortdurend verandert. In keizerlijke tuinen, omringd door schaduw en…

handen rustend op de balustrade blik op verder kijkend naar het open spiegelend verlopen van de horizon die niet te vangen is weidsheid die geen grenzen kent dan de belemmering van ons eenvoudig zichtvermogen dat niet alles registreert wel uit de verre verte en daar de kleuren van angst kan waarnemen in een ons onbekende…

Terwijl bloemen en sterren elkaar omarmen, de maan zich verbergt achter donkerte, schaduwen walsen naar ochtendlicht, breekt de wereld in een nieuw jaar open. De lucht ademt onzichtbare beloften. 365 Dagen zonder kaarten of linten verpakt in een ongeopend bundel uitnodigend naar zachtheid verspreid over d' aarde. Een wereld die breekt…

Eerst hielp hij Donald Trump te triomferen Nu wroet hij in de Duitse politiek En steunt een radicale rechtse kliek Ik boycot Elon Musk, dat zal hem leren Mijn Tesla doe ik weg, ik ga wel lopen En zal geen Axe Musk bodyspray meer kopen…

De kus waart door het huis Het is er niet pluis Papa die kust Mama Mama die kust haar vriendje Het vriendje dat kust Dientje Als zij hem opendoet Hij repeteren moet En Dientje kust weer de koetsier En die kust weer de kamenier En die kust weer de huisknecht Die 't niet de tweede meid zegt Die laat hem niet met ruste Omdat hij haar eerst…

Ik zag je in Zwolle in de stationsrestauratie Spreek mij van je broers die je ginds hebt achtergelaten die gestorven zijn zij die leven zij wier naam is verdwenen spreek mij van de rode en okeren aarde van de verblindende zon van de almaar opnieuw begonnen dagen van het ploegen van de aarde/haar te laten braken Vertel - de mannen die…

Zo is het wereldje Mijn kleine kereltje Heel vaak zijn dingen oneerlijk Zo is het wereldje Dat zal je later wel gaan leren en beseffen Mijn kleine kereltje Maar dingen moet je altijd positief en eerlijk bekijken Altijd zorgen dat je iedereen recht in de ogen kan blijven kijken Dan gaat het altijd goed en kunnen ze je niks verwijten Echt…

Iemand vier seizoenen missen van vroege ochtendkilte tot winterslaap in smeltende stilte Tussen veren in het nest van hoge dromen broeden verlangens in de loop van uitgestelde woorden Halen eksters hun snavel op voor dof mits-en-maar metaal zij verstaan de kunst van het wissen Welke pen blijft schrijven in tijden van missen als…

zon en zee kunnen niet zonder elkaar zonder elkaar schitteren ze niet tijdelijke wederzijdse verblindingen nemen zij erbij…

Vervreemd is niet hoe we onszelf ervaren, althans niet bewust maar de band met onszelf raakt vaak verloren in de jacht naar glans, rijkdom of glorie, zo lastig te vinden in de kadans van de dagelijkse routine, terwijl succes onderhand wel het doel van dit leven, waar iedere dag op de balans positief moet uitslaan zodat onze energie godgans…

Doffe ellende voor een ongelukkige man uit Zierikzee, met z'n verlanglijstje voor Kerst zat hij echt in de puree, hij kreeg geen enkel geschenk, tot z'n spijt, want omdat hij aan een dwangneurose lijdt, moest elk cadeau beginnen met een Z en eindigen op C ...…

in de ether klonk een stem een eigen geluid en melodie een pionier met visie een man vol energie willem van kooten een icoon in radioland groter dan groots een ster die nooit dooft hij liet veronica golven op de woeligste baren opende vele deuren gaf radio nieuw geluid stem die verhalen bracht muziek die harten stal een brug voor…

Mijn liefdeswens denk ik de wereld in: breng mij -- jou in mijn armen!…

Nog steeds reces in politiek Den Haag Verdiend hoor, na een half jaar keihard werken Gelegenheid om even aan te sterken Maar toch, ik zit er flink mee in mijn maag Dick Schoof biedt immers met z’n kabinet Constant ideeën voor mijn snelsonnet…

wij zijn de strijd aan het verliezen van de wereld om ons heen het kwade genius in de mens heeft de overhand ook de natuur staat dik op verlies stikstof en co2 zijn restproducten van onder menselijke regie gepleegde arbeid van hand en machine de soorten in de plant en dierenwereld sterven in ras tempo uit diversiteit om…

leid je fiets de modder in houd het stuur losjes vast of laat het met één hand los vertrouw op je lijf niet te veel denken geen afleiding nu bij hobbels en bochten die komen gaan verdwijnt de modder vanzelf het is niets meer of minder dan weerstand die niet de beer of de hond maar jij op een eenwieler of circusfiets aanvaarden…

Kom dan, mijn gedachten, Dromen zonder doel, Die, van de oorsprong van de tijden, Oprijst om weer te verglijden Daar uw donkerten omzwachten In gedaantenloos gewoel, - Kom dan: mijn beminnen Moge opnieuw de nacht ontginnen Van uw veelgeplaagde poel. ------------------------------------------ uit: Het zichtbaar geheim (1915)…

Wij waren vrienden in een ver verleden van nachtfilms, zangersfeesten, parken, dromen. Wij waren minnaars op de hoge treden van lustpaleizen tussen bonte bomen. De maan bescheen de vijvers van Granada, de zon bescheen de zuilen van ons Thebe. Je arm was broedplaats voor de vogels van Messina, mijn dieren trokken jou per winterslede. In welk…

De neus diep in de jas gestoken, de wil om naar buiten te gaan nog niet gebroken. Eventjes lekker onder de vallende sneeuw gaan staan, misschien zelf zin om een blokje om te gaan. De deur gaat voorzichtig open, direct komt de nattigheid in de kleren gekropen. Lichaam reageert meteen stokstijf, vraagt waarom het in godsnaam niet binnen blijft…

Hij zei nog, “voorzichtig jongen”! Zij riep nog, “pas nu op! Vuurwerk is onbetrouwbaar en het kost je nog eens de kop” Maar het puberbrein, weten wij, is niet ontvankelijk voor ouderlijke raad. En nu, ja helaas, rouwt men in de hele straat.…

In de stem van de aarde niets dan Todesruhe boze buien huilen in de winterwind hoor hoe stormvreugd van een hemelpad zingt vogel van vrede over de regenboog naar onbeschreven wit…

Heb ik het op m'n heupen? in ieder geval wel erin! heel veel vet, vetter de vet door de vele, vele patatjes met of een nog vettere hap frikandel speciaal met oorlogspatat vette heup aan beide lichaamskanten vormen kleine stevige giganten met natuurlijk ook een vette buik scheur ik lekker vet op m'n fat-bike…

Als de wilde wind door lege straten raast het water naar de top van de dijken reikt Als wilde ganzen het luchtruim zoeken de ekster slechts oog heeft voor bling Als zwaluwen laag over het land vliegen een dansend muggenleven verdwijnt in de late avondstilte Als in de sporen van de storm de zachtheid in de smeltende stilte jouw…

voor een moment zag ik haar de zon door het raam ze raakte me aan, ze raakte de zachte kant van mijn ziel het heeft nog geen naam, maar het was een warm gebaar een ander speelde met het hart van een kind plotseling was ik even in de war of was ik het die het verleden aanraakte ja, dat moet het zijn geweest het was die gedachte of een verlangen…

Wat mij al bij de aanblik flink deed zweten: Het middeleeuwse martelapparaat Dat doelgericht de plasbuis binnengaat, Onmogelijk dat werk’tuig’ te vergeten. Eén vraagje nog, wat iedereen daar weet: Waarom mijn uroloog Jaap Poerink heet.…