Alle inzendingen over natuur

Waar mijn ontbladerde vader zijn harige takken laat ruisen, en de bast van mijn moeder met welgevallen beziet, wordt de mier op de grond door mijn val invalide. Wellicht word ik woudreus, en schud met de vuist naar mijn vader die kromgroeit.…

Wind in de bomen en zachte muziek - eeuwenoud draagt me naar boven op de schoorsteen waar de ooievaar woont. Lang kennen wij elkaar. "Ben je weer terug?"vraag ik. "Ja,",zegt hij."En jij ?" "Ik ook",zeg ik. En dan vliegen we weer met de wind in de bomen, en de zachte eeuwenoude muziek in onze oren. Hoog over de rivieren verzonken…

er bewoog iets zwarts donkerde venijn uit angstig makend klein niet offensief als een dief in de nacht die onverwacht verschijnt met flitsende nagels krassend sporen trok in de angstige vloer zonder een eenduidiger doel dan te intimideren door onbekendheid met scheurend jankende muziek die zijn bestaan niet ontleende aan wat…

Als de zon des avonds daalt Staat mijn rozenboom vol rozen, Nog in 't avondlicht te blozen Dat zijn kruintje overstraalt. 't Boompje bloost en bloeit en blinkt In het midden van mijn gaarde, Waar rondom de duisterende aarde Reeds in schemering verzinkt. 's Avonds in mijn rozenhof Blijft het avondlicht gevangen In de duizend roosjes…

Het gemopper is niet van de ( grijze ) lucht de gehele bevolking steunt en zucht, weer een regenbui! Wolken vliegen met een noodgang langs verliezen water met een grote kans dat het juist hier valt? Al weken valt er meer hier- dan daar een plens het vocht was van de zomer ieders wens, toen we zuinig moesten doen? ‘t Goede bericht is nu…

Het houtje drijft op de zee het kleine houtje op de grote zee het voelt zich erg eenzaam Eerst leek dat drijven wel wat zo afwisselend en tegelijk zo wijd maar op den duur wil je toch meer vastigheid en er is ook helemaal geen conversatie Je komt bijna nooit een ander houtje tegen en de zee geeft helemaal niets om je De…

Voor mijn buren NATUURLIJK GELUKKIG Zo mijn ziel verlangt naar roerselen Zo verlangt mijn lichaam naar water 70% van mijn lichaam laat zich graag verfrissen Door het drinkwater uit de kraan Ik zie geen verschil met de natuur Onze binnentuin smacht naar water Wie de kraan daarvoor open draait De slang over de schutting gooit…

Curieus is 't toch dat de natuur Al wat de mensen hier bederven Met hare vriendelijke verven Wel weer terecht brengt - op den duur! Een paviljoentje, of andre taart - Een klerenmagazijn bijvoorbeeld - Is nog maar niet voorgoed veroordeeld, Maar wordt juist mettertijd wat waard. Ja zelfs een standbeeld in ons land - Iets op zichzelf betreurenswaardigs…

de open deuren naar mijn tuin geven een blik op het groen handen met die kleur heb ik nooit gehad er zijn aanverwanten die dat doen dan wel gaat de natuur de eigen gang in 't verlengde van mijn karakter ik voel me daarin thuis nimmer gewetensbezwaren dienaangaande gekend enfin, thans verspreidt een lichte douche mijn landgoed die een beschermende…

Hoe gulzig is het gers en goed om in te baden tot boven uwe boeg, o gierig rundervee, dat, in de oude stal, hebt oude voederbladen en vuile draf geteerd, zo menig maand alree! Hoe geren zie ‘k u, hoorne omhoge, neuzegaten wijd open, almedeens, in ‘t gulzig gers gelaten! Ge'n weet uw weelde niet, noch uwe weg! Ontheven…

Vandaag mijn fiets grijsgedraaid met blote benen Het langdurig incontinente weer had de natuur een wulpse overdadigheid gegeven Het groen heupwiegde, en schreeuwde me uitbundig toe De lokale muggen hadden voor mij een onvoorziene rol in hun klamvochtig schouwspel Ik werd gulzig onthaald als een langverwachte gast het mugpeleton…

Intens genieten kleine en pure dingen zowaar geprikkeld Hoe prachtig en wonderlijk het leven is waarin ik aandachtig kan luisteren naar de stem van de wind die met ongekende kracht door het landschap waait zodat de verschillende bloemen en grassen sierlijk wuiven met zijn stromingen. Geritsel van bladeren zorgt voor extra kalmte, rust…

Op de Hofstede van ‘De Hinlopens’, buiten Naarden. --------------------------------------------------- Wat zong het vrolijk vogelkijn, Dat in de boomgaard zat! Hoe heerlijk blinkt de zonneschijn van rijkdom en van schat! Hoe ruist de koelte in ’t eiken hout, En vers gesproten lof! Hoe straalt de boterbloem als goud! Wat heeft de wildzang…

Met al hun voeten staan de bomen in het licht -- van de klaprozen.…

De Maan licht zilverwit de toppen van de golven, om en om slaan ze voorover, raken onder elkaar bedolven, geven zich gewonnen aan de zwaartekracht, in een eeuwig durende beweging, ogenschijnlijk zonder macht. Golf en tegengolf, koppen gevuld met schuim, rollen over elkaar heen, het woelige water buist, tegen mijn bootje, dicht langs mijn…

Urenlang jagen ze voort over de vlaktes: de onweersbuien.…

gebogen en stram leun ik op mijn wandelstok en zie vanonder mijn wenkbrauwen naar haar de grijze duif die nog kan vliegen door mij heen het ontmoeten is een fantasie voor twee doch gedragen door een speelse lok even vangen we elkaar in een ooggebaar schalks wordt weer een glimlach geboren iedere dag kent zo een hoogtepunt door een weinig…

Naar de zon gericht als een paars gekleurd wonder draag je de zomer Hoe heerlijk natuurlijk geurend je bent mijn aandacht groeit mee met de tijd doordat ik jou ook nog eens allereerst waarneem bij het ontwaken van nieuwe dag Een prachtig beeld vol kracht en wijsheid; het is een mooie constante in mijn leven. Elke keer weer slaag je in…

En bij het rijzen van de scheemring lag hij in het gras naar de avondlucht te turen; een afgrond leek de tuin, berghoog de muren, zwart van klimop met stoffig spinnenrag; het leek een put, waarin de lichte dag op ’t donker dreef, vol schimmige figuren; enkle geluiden van de naaste buren plonsden als steentjes d’rin: een naam, - een lach.…

De stille weg de maannachtlichte weg - de bomen de zo stil oudgeworden bomen - het water het zachtbespannen tevreeë water. En daar achter in 't ver de neergezonken hemel met 't sterrengefemel.…

Juli legt z'n lippen langs de sloot. Libellen vliegen langs de leliebladen. Een reiger staat te spieden op één poot. Een visser slaat verstild zijn dobber gade en wacht. Zijn strooien hoed is breedgerand. Zacht wiegend ligt zijn roeiboot in het water. De hengel houdt hij losjes in zijn hand. Een vis duikt happend op en vormt een krater.…

Storm raast over stad en land - boom in water. Arme oude eik geveld door de storm brak als een lucifer.…

Bij verre donderslag daalt de weerlicht door het nachtelijke zwart, als een drietand, die zich telkens splitst, uiteengerafeld landt, het duister opwekt met blinkend feestlicht. De hemel heeft een lach van zwaar gewicht. Trillende stralen houden een hechte band met luid juichende lucht vol blije brand én op de grond weggedoken angstgezicht.…

Een jeugdige roos bloost in vroege ochtendzon liefde ontvlamt weer Wanneer een nieuwe morgen ontwaakt besproei ik jou met mijn dauw jouw frêle blaadjes opdat ze weer zullen kleuren in kracht en pracht op hetzelfde moment laat ik tranen van geluk en voorspoed vloeien over hen heen en ruim hun afgelopen donkerte op. Op welke wijze deze dag…

Die bloedrode lichtvlek – misschien de maan. Dan heeft een zandstorm haar afgeduisterd, Maar als die vlek de zon is, moet alles vergaan. Er wordt niet meer gesproken, wel gefluisterd. Enkelen zoeken de weg langs de kerk Waar twee monsters rukken, reuzensterk, Tuimelend aan een metalen keten, Met razend gebrul. Ik had nooit geweten Dat zo woeste…

zie de eenzame boom dansend op haar stam ze volgt het ritme van de straffe wind in haar bewegingen zwaaiend zwierend ongecontroleerd als een klein kind meegaand in de vreugde van de natuur die bij haar naar boven kwam waar ze zich heel even doldwaas in bevindt en vol uitbundig plezier mee laat voeren door het lied van de wind West…

Zinnig en zuinig omgaan met stukje natuur bestaan van een boom Een dagelijks leven van rust en vrede waarmee je stad en land animeert, van dichtbij maak je de geboorte van bos of woud mee, opgeluisterd door jouw sprekende stilte Het aantrekkelijke gezicht met gebladerte en krachtige takkengestel. Genieten van het moment wanneer een morgenzon…

Lint van helderblauw versiert het groene landschap verdrinkt in de zee Hoe ontspringend zij is om kronkelend zich een weg te banen door stad en land op hetzelfde moment worden iedere bezoeker of voorbijganger met open armen ontvangen door haar schilderachtig getooide oevers, menig helder op het netvlies geschreven. Dat reflecties van het…

de boom reikt met zijn takken naar de hemel vragend om kracht   hij is oud en bezorgd om zijn bestaan   bomen om hem heen zijn omgevallen hij weet dat ook zijn tijd is gekomen   hij is moe zijn leven is geleefd    de boom reikt met zijn takken naar de hemel vragend om kracht   kracht om het onvermijdelijke te accepteren   ik voel…

stil staat de droom half gereefd blijft het zeil gedrang van deeltjes steen op steen stoot water tot beweging nadert een eiland altijd op een steenworp afstand schip gemetseld in een lucht van bladgoud -------------------------- uit: Maatstaf, 1979.…