Alle inzendingen

Laten we gaan skinny-dippen om over je fatshaming-trip heen te komen; vol en zacht samen glijdend in de burgerste bak der burgerbakken, een wrak waarin ik mij, zeer praktisch ingesteld, ook niet te kakken zetten laat. Met wiebelende bandjes, waarmee ik alle randjes overschrijd, en stalen zenuwen, wat mij betreft, een hart dat niet snel hoge…

'Geachte Heer, ik moet u danken Voor 't postpakket dat ik ontving. Maar u vergeeft mij ongetwijfeld Een zekere teleurstelling. Toen ik de hand vroeg van uw dochter, die ik hartstochtelijk bemin, deed ik zulks niet in letterlijke, Doch overdrachtelijke zin.'…

De bron van warmte en licht was zacht gezonken Op 't ver gebergte en tintte d'avondstond, In iedre vezel waarde weelde rond, Die met de koele dauw werd ingedronken: Wij doolden om: haar starende ogen blonken, Een blijde glimlach glinsterde om haar mond, 't Was, of me aan haar geheel een leven bond... Zij oogde naar de kim van purpervonken…

Mijn reactie op hoe ik het allemaal zie of zoals Pink zegt de vision of the one i see… Hoe kan het toch dat vele zo bezig zijn met het uiterlijk vertoon, zien we nog wel de binnenzijde of worden we allemaal een kloon. Zijn we in zekere zin de essentie van het zijn…verloren, en kan alleen ons uiterlijk vertoon ons nog bekoren. Zijn sommige…

Ben je dun, klein of fors? Rijd je een Porsche? (Meestal schrijvers/dichters oude vehikels) Ben je jong of juist oud Is jouw hart wel van goud? Loop je op blaren, tussen bergen Op welke top sta je? Heb je een idool wil je ook een gladiool? Genoeg sterren gehad? Bent dus al opgenomen? Geloof je? in wat? En was er iemand aan wie je…

Ik pas niet in mijzelf en andermans vormen, voldoe niet, ontwijk telkens weer uw vraag. Meet me, en stoor u niet aan mijn geklaag, we hanteren beiden dezelfde normen. Bouw mij maar tot iets moois of van ontzag, iets dat in het licht van nabijheid past. Tot nu toe ben ik niet door u verrast, dus vraag ik of u mijn bouwsel wel mag. Toepasbaar…

als halszaak, missie een niet te verwarren zinsnede uit alomvattend werk betrekking hebbende op liefde voor leven direct beschikbaar altijd binnen bereik maar niet te lezen als wetsartikel…

In die donkere tijden, Nadat jij mij onverwachts verliet, Ik achterbleef in mijn verdriet, Niet kon wennen aan m’n lijden, Zo wilde ik het leven niet, Ik wist niet hoe ik dat kon mijden. Er begon voor mij ’n nieuw bestaan, Een zijn van verdriet en pijn, Een zijn ik niet wist waarheen te gaan, Een zijn jij niet meer zou zijn, Ik mijn…

Zwervers zijn de sprookjes van de stad slecht vermomde gevaren, grijnzende tanden boven mijn kinderwagen Ik oefen me in gewoon aardig zijn, ik oefen me in glimlachende gedachten Maar een kind, mijn kind laat ik geen pokdalige pad of landlopende koningszoon kussen hoe waar het ook is dat boze feeën, oude koninginnen heksen, hongerige…

dat mensen mij zullen eigenen zoals ik dat ook zie gebeuren bij anderen met gemak en een lach met de waarheid in het midden die hand op mijn schouder zou warm moeten zijn maar hij voelt bezitterig dwingend zijn richting uit en juist dat dirigerende roept agressie op want dat wil ik zelf bepalen bij wie ik wil horen en met…

‘O!, soms voel ik mij verwant aan jou, soms voel ik mij, zoals jij je vaak alleen gevoeld moet hebben. Zo ik, al heb jij dat nimmer kunnen bevroeden. Net zomin jij ooit de bedoeling begreep of hebt geweten waar ik ben geweest, welk ‘n hondenleven ik heb geleden, van binnen; al die kwellingen die mijn ziel ontelbare keren door- sneden…

Stilte omarmt mij zacht fluistert het binnenin woorden vinden rust Soms voelt alleen zijn niet als gemis, maar als thuis- komen op een plek waar niets meer hoeft te worden uitgelegd. Mijn huid ademt rust als stemmen verstommen, en ik zak. Wereld is vaak te luid, te scherp aan de rand van gevoel, ik vang zoveel meer op dan woorden…

De PVV heeft weer het meest getwitterd, wat waren ze uitzonderlijk actief! Geen slappe hap, maar fel en agressief, in veel debatten hebben ze geschitterd – bijvoorbeeld over hun beloofde strijd voor lageloners – door afwezigheid.…

over het krakende ei dwaalt een hemelse bode op zoek naar zijn antipode en dat zijt gij mogelijk dat men op zulk een kleine schaal niet denken kan het maakt nijdig of men is verveeld dus veel te veilig dan is men verloren voor de poëzie u rest slechts een troost ligt gij op sterven gij verveelt u dan ook niet…

Ene vertelling Jantje zag eens pruimen hangen, O! als eieren zo groot. 't Scheen, dat Jantje wou gaan plukken, Schoon zijn vader 't hem verbood. Hier is, zei hij, noch mijn vader, Noch de tuinman, die het ziet: Aan een boom, zo vol geladen, mist men vijf zes pruimen niet. Maar ik wil gehoorzaam wezen, En niet plukken: ik…

het irritant skwiekende geluid van gympen op een nat fietspad wat mijn aandacht gelaagd verraadt voor die details die gekunsteld dit punt dit specifieke moment deze ene kern dit centrale thema de vergeten crux waar alles om draait waar alles omdraait weten te bereiken en niet bezwijken onder het irritant skwiekende geluid van gympen…

==================== Kruidvatmeisje achter glas en doorkijk – zit er tevreden, frisgedoucht en nat bij een flatscreen from hell een dichter schuift voorbij in de schaduw, op treurschoenen staat hij daar onder bomen, gedachten te roken als een shamaan zonder volk. een poëet met vage verlangens en zoveel gedachten: hier een flard, daar een…

De beeltenis van mij is geen persoon Geen almachtig verlichte gedachte Kan begrijpen wat ik ben: een stille kracht Een lied dat luidt onhoorbaar schoon Ik ben het woord dat niet te rijmen is In verhalen zoek je mij en in de wet — En als je contemplerend goed op let Dan wordt hermetisch mijn geheimenis In ieder oog dat ooit verkikkerd blikt…

Mijn vriend en mijn vriendinnen weten altijd wel welk weer het wordt, wanneer En zus weet altijd welke code, elke keer, een gele of een rode Aan de hand van die voorspellingen af te spreken te wandelen, samen te zijn, voor vertellingen En ik, ‘k kijk geen tv, noch naar het weer, ‘k Kijk naar de lucht, hoe blauw, er wolken, laat…

Ik leer anders denken een metamorfose, diepgaand door vriendschap anders gewend kwaliteit groeit in mijn hand Rappen als ontdekkingstocht belevenis als zoete drug dagelijkse plichten, schone kracht een nieuwe orde in mijn leven Kwetsbaarheid werd ooit tekort nu zuurstof voor mijn groei negatief of atypisch ik denk verder…

De nacht passeert, het maneschijnsel bleekt Nieuw licht breekt door de regenwoudlianen In tropenbergen kraaien reeds twee hanen Dan maakt een geur zich los uit woudreussappen Door dunne twijgen en langs dikke stammen Zijgt langzaam een bedwelmende odeur Een keur aan Omars Rubayat kwatrijnen In hersenpannen van verdwaasde orangs Als reuzevlinder…

Penelope wacht weeft lussen van verdriet ontrafelt ze 's nachts als niemand het ziet om minnaars te weren van het olijfbomen bed dat haar koning voor hen beiden had klaargezet Penelope weeft om eer en troon te behouden hetgeen ook de goden als wenselijk beschouwden voor hem die volbrengt wat van Fortuna moet een slopende Odyssee…

Iemand maakte ruzie met zijn mobiel op strand zo razend, dat hij ‘t wegsmeet onder ‘t zand, liep weg, ging ergens in zijn kleren zitten mokken, staren Jij, allert altijd, zag het, zei die’s gek! Wij waren met z’n drie, zouden romantisch praten, in het warme zand, ons vleien En later, eindelijk weer bij zinnen, en bedaren…

Dagen zijn niet meer dan foto's uit 't verleden een boek vol herinneringen aan vervlogen tijd gebeurtenissen aaneen geregen goed of slecht of allebei. Hoe 't was? Ach ik weet 't niet meer de tijd gaat dikwijls zo snel. Nu blijf ik wachten wachten op een open einde maar de resterende dagen wil ik blijven plakken in mijn album. Wie…

In de knop van nog niet ontloken bloem Was de schoonheid al ontwaakt, Maar nog aan ’t mensenoog onttrokken, Wachtend op het bloeiseizoen. Eenmaal uit de knop ontsproten, Wordt de wereld een kleurenparadijs, Een caleidoscoop van kleuren, D’schilder van ’t palet op ’t doek neerzet. Van Gogh, Monet, Gauguin, Matisse, En nog vele, vele anderen…

Pijn, waarom voelt het toch zo naar en helemaal niet fijn. Altijd steeds die eeuwige pijn, waarom kan ik niet gewoon zijn. Denk dan je hebt een keuze, meerdere opties de keuze is er heuse. Kies ik ervoor om slachtoffer te zijn, of raap ik mezelf bij elkaar en gebruik ik deze pijn. Pak ik al die kracht van die ‘vieze’ pijn, gebruik…

Boeken en foto's op papier zijn een fijne manier van bewaren en mijn leven compleet houden - wie ik van jongs af aan ben geworden, herinneringen aan mijn familie, beelden van hun aanwezigheid hun bezigheden en de plaatsen die daarbij horen, tezamen een alsmaar groeiende berg met haarfijne dendrieten: de berg van mijn leven…

zij waren niet onvriendelijk maar eigenlijk heel gewoon een tikje ouderwets in kleding en zich onder de mensen begevend gedateerd uit vroeger tijd zo ook hun opvattingen en de commentaren die zij gaven over het landschap der poëzie dat zij aantroffen met tal voorschriften en eisen niet het pad van gekleurde oogst in…

Dit stil gepeins om de bergen tussen ons te vergeten; zoete dagdromerijen voor nachten, de slachters van mooipraterij die pupillen vergroten ter ere van synaptische gaanderijen. Het achtergebleven chagrijn aan de mondige mondingen van doorstromende rivieren; boomwortels als schaduwen, door overmoed verkeken op vloedgolven als boemerangs…

Het toeval stuit op zijn ongeduld; als wat niet te verwachten viel, rende hij met de paarden mee in de roze en blauwe slierten van een traumatiserend strevende zon. 'De spinsels van het zó gewende; een onverzoenlijk tegenstreven', waar het allemaal begon. "Mijn zoon, zoek voor jezelf een wereldzee van jouw formaat, want deze beken zijn…