Alle inzendingen over Ik-tijdperk

ik zag hoe je handen voorzichtig stukjes oude weerspannigheid weghaalden uit het monument van je jeugd het waren deugd en gehoorzaamheid die jouw lang hadden gedragen in een vaste wereld met een huiselijke toon vertrouwen in een met positief elan behangen maatschappij tot daar de jeugd met bloemen liefde en plezier ging…

Op straat - onzichtbare edellieden drukten mij in hun mateloze zelfgenoegzaamheid, goedgekleed als haringen, die men nog moet vangen, zwarte medaljes in de vuist; daarnaast zwegen de uren polyfoon, stemmingen stonden lijkbleek en werkeloos als juwelen op 't trottoir verbeten na te denken over hun beurt die ze verwachtten - overzag ik '…

Je zag de titel Je las de inhoudspagina Maar daarna al mijn boek Dicht gedaan Hoe kan ik met je praten Als je mij blokkeert Hoe kan ik zeggen Dat je met een vrolijke persoon praat Met heel veel kleur en positiviteit En dat ik echt besta Maar die revue is al gepasseerd Net als velen weten dat ‘ghosting’ Het nieuwe tijdsperk is Ook het verliefd…

Het volk acht onze kroonprins rijp voor kroning Liefst binnen nu en ongeveer drie jaar Als ik dat lees word ik pas goed gewaar Hoe snel het tijdperk nadert van de koning Wat word ik oud, wat gaat de tijd weer vlug: Ik ben al bijna Van Twee Vorsten Terug…

Wat in een tijdperk maakt een dichter?…

Japan beëindigt door zijn aandeel in de oorlog 'n tijdperk Koloniale! Japan bereikt zijn doel bevrijdt de wereld van ‘n dwingeland Europa! Blanke ras verdreven het gevaar geweken winnaar van de oorlog Japan!…

Haar noodkreet kaatste tegen de wanden; het einde van een tijdperk inluidend. Uitgeblust, steeds wankeler wordend, was zij onbetwistbaar te moe; haar bestaan was ernstig aangetast. Om de dingen anders te doen, moest zij in ballingschap; versmelten met de oneindig vernieuwbare bron.…

vannacht in mijn slaap luid 'vier euro potverdomme'heb geroepen helaas kon ik het me niet herinneren en weet dus niet waar het over ging en blijft het bij gissen filosoferend over het hoe en waarom kwam ik er maar niet achter doch slechts tot de conclusie dat ik toch met m'n tijd ben meegegaan en niet ben blijven hangen in het gulden tijdperk…

Het elixer van het leven staat schuin op de dood van gevierde dagen komt tijd tot nood Bestrijd het einde met klinkende hamer met dorstige geest en elixer tezamen Voed het tijdperk met het suggestieve met verdrongen ideeen en het progressieve Hunker het uitstel dagen versmijten aftellen verwoesten en jeugd verspreiden…

Men legde wegen naar de horizon, bouwde torens in de wolken het geld stroomde in de vaart der volken Er was een tijd dat alles zo maar kon het tijdperk verdwaalde en de horizon is verdwenen ‘s winters werd het te heet, kleur nam de benen het ei van Columbus leunt op een nieuw elan van duurzaamheid, verbondenheid op handen…

Ten einde raad heeft men beslist, hoewel men het al maanden wist geen nieuw tijdperk in te luiden, hem terug te sturen naar het zuiden want hij kan niet tegen sneeuw, de allertraagste trein der eeuw.…

de wereld droomt nog van een tijdperk binnen leven waarin vrede hoogtij viert vandaag niet, vandaag verklaart de werkelijkheid haar oorlog aan de macht haar kracht zit niet in woede want ze lacht haar spiegelbeeld in luid geflonker toe wat ze doet - doet ze graag goed – haar overmoed gespiegeld in de dom van warme dagen wederom…

in dit Buddingh'loze tijdperk heb ik soms het idee dat ik de enige ben die zijn gedichtenbundels nog wel eens uit de kast trek zoals met Carmiggelt de kronkels zijn begraven zo vergaat het de verzen en daarmee de dichters zo je ooit hebt gedacht dat verzen worden geschreven voor de eeuwigheid moet je dit maar snel vergeten schrijf…

Ik zag vlinders vliegen hoog in de lucht een van die vlinders is stiekem gevlucht Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik en heeft daar mijn lichaam stil in gebruik Soms dan kan ik hem voelen ik voel 'm dan fladderen mijn buik door krioelen Het vreemde is het beestje ontwaakt alleen als JIJ mij stiekem aanraakt…

Ik ben die ik ben Een krans uit respect aan jouw voeten neergelegd, als ode aan een teloor gegegaan tijdperk; jou aan het denken te zetten. Jij kan mij krijgen zoals je mij hebben wil:groter en meer omvattend, in zekere zin briljant, ware het niet,dat ik in mijn hoofd ben beland.…

het bos valt in zijn bladeren, schuift paden voor zich uit gistende aarde met open poriën, kloppend als vertrouwde adem aan takken hangen ongeruimde tijdperken te wachten op verlossing, genade, nachtschade, aanharking zelfs het weinige is ongerijmd, meestal nadat iemand struikelt monotoner dan een kettingzaag, voorspelbare namen…

alsmaar slimmer..alsmaar concreter doorkruisen ons achtergebleven stenen tijdperk..onze rijpheid in dingen. Mooi, het gepraat in onszelf op zoek naar wetenschap het menselijke brein. Alwetende, dat nooit iets zal kunnen evenaren "het zijn" van de superieure schepping gerustgesteld en overtroffen met deze gedachten.…

In dit absurde tijdperk te mogen ademen leven aan te raken met de ernst van een jad onder een hemel vol sterren een witte wolk die ons voorgaat verdrijft het masker van de dood ik heb in een tuin vol met papavers gezeten gekeken naar de gekleurde vogels en de papegaai horen krijsen en ik was bang, maar overal breekt…

Het einde van een tijdperk. Wat Johan voor ons land betekend heeft, is nauwelijks te omschrijven. Als je in het buitenland zegt dat je in Nederland woont, dan zegt men niet eerst: klompen, molens of kaas, nee, men zegt: Cruijff! Iedereen kent Johan Cruijff. Wereldwijd.…

Uiteenvallen, vergaan en bederven heeft zijn wijsheid, de scherven die men samenvoegt, de grootheid van versmolten delen, lijkt anders dan ze samen waren, leidt tot een nieuw geheel, gesnoeide echo’s van vervallen koninkrijken, brengen tijdperken van bloei en wat niet meer is, gaat niet verloren, de kern van de essentie te vergelijken…

gaat er wel eens een Japans bedrijf failliet er overlijden tegenwoordig steeds vaker mensen waarvan ik dacht dat ze al dood waren komt dit ooit nog goed het is vandaag later dan het gisteren was, er valt een stukje ruimte tussen twee tijdperken, zeg maar dolenderwijs ter plekke een gedicht als tijdmachine best wel een dingetje…

I. Dankbaar onderwerp Hij gaf ons inzicht in z’n Zeeuwse ziel. Wind mee, wind tegen, hij bleef dapper trappen en maakte onverwachts de beste grappen, bijvoorbeeld toen hij van dat skateboard viel. ’t Is hem gelukt voor altijd voort te leven, want zijn salaris is tot norm verheven. II. Baas boven baas Dit is de laatste dag voor de premier…

Een gouden tijdperk en het zwarte zweet door het labeurwerk beiden uitgekleed. Rechtopstaand, overeind in 'couleur metallic' altijddurend weekeind; Wat blijft is fotogeniek.…

Ik zal jouw gedicht begraven in de grote ego-kist als je hem alleen kunt dragen heb ik mij in jou vergist met flarden van de buitenkant is nooit een kern beschreven gemanicuurde heksenhand door ledigheid gedreven grotesk gewauwel over kleuren die jouw zilte ziel ontbeert leidt ons blind door open deuren waar het ik-tijdperk…

nu vond men hem te lastig te veel zonlicht wegnemen altijd maar bladeren vegen een bron van vogelpoep echt te veel in de weg staan zijn stam en takken verdwenen als voer voor een gulzige open haard in de kale tegeltuin staan nu op zijn plek twee plastic conifeertjes in een namaak houten bak maar ach wie mist hem nog in dit tijdperk…

Met dank aan Bontje voor zijn snelsonnet Hij heeft noch Poetin noch zijn mensenbroeder Baudet ditmaal in 't zonnetje gezet Terecht, het is de dag van onze Moeder Het leed van dit gemis laat hij verzachten In plaats van mij heeft hij Mei in gedachten ________________________________ EGOLOOS Al zijn we 't "Ik"-tijdperk allang voorbij…

Een nieuw tijdperk is dan gekomen Al het oude zal geheel verdwijnen Een nieuwe heerlijkheid verschijnen We mogen dan bij God gaan wonen. Wanneer kan niemand bevroeden Maar toch zal eens het einde er zijn Zijn we verlost van zorgen en pijn Hij zal ons voor het kwaad behoeden.…

wraakzuchtig ingestelde ex-partners zijn gelocaliseerd Afdeling Webbeheer heeft ze electronisch in de peiling lichtjes branden alsnog bij blind stemmen zonder lezing deze reacties zijn als van webrobots gediskwalificeerd vreemd die ex-'en met reacties als door wespen gestoken voor de Redactie is nu een nieuw tijdperk aangebroken er is geen…

kleiner te maken ik kan je laten verdwijnen geen haan die er naar kraaien zal heksenjacht ik bedoel zuivering is mijn toverwoord niemand valt buiten de boot mijn brandschone handen binden de strijd aan met alles wat me niet bevalt in slapeloze nachten verjaag ik boze geesten met hels kabaal een spiksplinter supernieuw tijdperk…

het is uitdagend fris op deze plek die als luchtspiegel weerkaatst in een overzees veld, nergens een kleinhuizig, aangeharkt dorp, het is een pleisterplaats die in de smaak valt en de kinderjaren zijn al verlaten de avond loopt voor de troepen uit, lijkt zich elders te bevinden, in een opgeschoond, onwrikbaar tijdperk er drijft geen huis…