Alle inzendingen over PoVer

mensen fout bij mij laten beleggen in een of andere luchtballon misschien een steenrijke eenzame weduwe trouwen als het kon of advies vragen aan Sywert van Lienden hoe hij en z’n vrienden die miljoenen verdienden hoe word ik rijk zonder mijn zielenheil te verpatsen wie kan mij daarmee helpen een beetje veel mee matsen toen sprak ik een pover…

Want hij hield mij zingend omhoog hij noemt mij een zonnige fee ik pover kind in zijn hand en hij zegt dat ik schoon ben ermee. En de tranen komen opeens vanuit mijn ogen omneer over zijn schaterend hoofd. Ach hart dat in liefde geloofd.…

Nu sloft hij, pover boeteling, gefolterd door herinnering — Hij heeft genoeg geleden — 0 Jezus! geef hem vrede.…

Omdat ik nooit één vers verzonnen heb dat zich om jouw schouders leggen liet als een warme arm of als een sjaal, maar je pover in mijn taal onthaalde, waar het altijd tochtig was, omdat ik door de eerzucht werd verteerd om 't plechtige verdriet van dikke kinderen of 't sjofele gesjacher van een meisjeslijf te spellen met een overspel van…

zinnen Praat me niet van schilders Van Picasso, Kadinsky of van Braque Mondriaan, Dali of Léon Nee, zeker niet van Léon, dat was een Zack Ook Carel Willink kreeg wat hij wilde Net als Appel, aanzien en geld Koude tranen plengend om Mathilde Die weggerukt werd met geweld Hoe bont de schilder het ook maakt In de grond is hij flets en heel pover…

getijen kan doen omslaan met brekers in de branding zware stormen temt alvorens al het lichte weer ten onder gaat kon ik een baken bouwen dan was er nog een sein en misschien de keuze het roer bijtijds te keren naar een ander perspectief dan haat en nijd naast zelfbeklag en bitterheid terwijl het instabiele bouwsel op zeer povere…

Ongeschonden, onbespoten herkende ik het lover, waaronder we konden schuilen, ik ken haar vruchten maar vrees het snoeimes van de tijd, ik loop over in woorden van twijfel na het slotpunt van een gedicht, een poging tot meer gewicht, al blijft het wat pover.…

vaste stip aan de horizon, z’n schaduwzijde zichzelf moet bewijzen, slechts als schets en achterbleef onder een verwaaide paraplu, geplooid naar betere tijden daaronder vreesde ik het snoeimes van de tijd, woorden van twijfel vervangen het slotakkoord in een strofe van een gedicht, een laatste poging tot meer gewicht, het blijft wat pover…

fout ging, gesmoord in ketening van onschuldig bloed, een keuze te maken om alle consequenties ten spijt excuus op voorhand te maken en uitkomsten ook humaniteit vermijdt alle leed dat straffeloos werd afgedaan in al het gene van ambities bleek de uitslag naïef en nalatig was, de uitkomst stond bij voorbaat vast, verliest de povere…

en moet, lichtzijde zichzelf steeds opnieuw bewijzen, soms slechts als schets of gebaar, wat in een vleugje wind achterbleef,het lover van het leven daarin vrees ik het snoeimes van de tijd, kalligrafie van twijfel in een slotakkoord, als laatste strofe van een gedicht, onhandige poging tot meer gewicht, al blijft het resultaat wat pover…

En zijn z'n fietsprestaties maar pover wat zou hij dan 'zonder' beginnen want hij heeft er alles voor over om ooit eens 'de tour' te winnen. Hij vindt zichzelf 'n sportieve kerel, voetbal is alles dat voor hem telt en als zijn ploeg weer spelen gaat vloekt en schreeuwt hij naast het veld.…

Deze idylle vecht; een fel gevecht met al die uitbuiting die moeder aarde zo uitdooft, met machtswellust, doofpot en hebzucht die vaalgeel en koude brengen tussen de mensen, maar sneeuwkristallen doen smelten en hen terugjagen naar pover poolgebied of hooggebergtes waar slechts de Meesters wonen.…

Daar boven mijn stoveke pover 'Goedenavond' Gezelle's portret Waarvoor ik in stille devotie Wat bloemen van 't veld heb gezet. Muziek in mijn schouwken, 'goedenavond' Gefrazel van zuilende wind 'goedenavond' die spar ginder buiten Waar 't zwart van de nachten begint.…

Ginds,... in de heide,... langs povere paân Daar lachen me blozende lievekens aan. Ik weet er hun naamkens, en 'k noeme ze blij : 'De perelkens van de hei'. 't Zijn pereltrosjes van rozig satijn; 't Zijn Japanse vaasjes van broos porselein; Licht trillend bij zoentjes van vlinder of bij, De perelkens van de hei.…

Een povere rover uit Schagen stal plotseling grote bedragen. Hij wist door z'n kraken promotie te maken: tot roofridder werd-ie geslagen. Het was heel voorspoedig verlopen: een dievenslot maakte hij open en later een safe. Hij kwam prima op dreef. Wat-ie wou, kon-ie allemaal kopen. De dief kocht behuizing - een schone!…

Gevolg: jouw povere ruggengraat groeide... Onbekommerd verliep je jeugd. Op 'geeft niks hoor' kon je terugvallen. Waarna je vrienden je spierballen rolden: je deelde al rake klappen uit! Thuis, school, de eerste baan - handig zigzaggend hield je het vol. Jij bepaalde de richting wanneer beslissingen vielen voor je gezondheid.…

II Hoe zoet gesloten, toegesloten en goed geborgen in donkernis buiten, waar lente komende is met regen onder de lucht de blote een man, die heeft zijn afgewende leven stil voor zich heen gevoerd, een povere maar een ontroerd tedere en hij in zijn ellende was tot de enige zin gekomen des levens: dat wij wezen zouden verscholen…

ingang van de Sorbonne, waar hij door soldaten is verkracht, dat ging me te ver, met mijn sperwerogen zoemde ik in en waande ik de barakken te genaken, bij een antiquariaat zag ik een origineel handschrift van Verlaine en ik vroeg wat het kostte, waar het bij bleef en bevend gluurde ik nog lange tijd naar die inktvlekken, die mij een povere…

die genezend Holland van binnen verheugt, de povere volkstuin in feeststand zet, de Mei nodigt voor een dansje... Voorbij de grimmigheid, het norse onderonse, die klamme treurigheid moeten we kwijt. We willen zwemmen in onze vrijheid, bloeien als nooit tevoren!…

te snel leeggebloed Vaders die de zolen staren Gewonnen in hun euvelmoed Zien nu die zolen op de baren Volgen een veel te lange stoet Moeders die de zolen staren Van schoenen eens trots uitgezocht Trekken zich snikkend aan de haren Brullend als een wangedrocht Grijze zeeën stromen over Zwarte zeeën slokken op Kale stambomen staan pover…

De moeder bekeek het een oogwenk stil, En noemde 't een pover ding; Toen grootje 't bezag door haar pleten* bril, Was 't, of zij schreien ging.…

Er blijft dan van u weinig of niets over, gebroken aardewerk, de rest is pover. Wees, koningen, daarom erg verstandig, laat u door God gezeggen, wees handig! Dient de Heer met groot ontzag en eer, buigt allen, in eerbied voor Hem neer! Kust de Zoon van God, in Zijn Heilige Staat, zodat uw leven niet al te vroeg vergaat!…

Ach kind , je bent zo arm jouw hoop is al verloren want jij werd verderop in een povere hut geboren Je houdt je handen op om wat kleingeld te ontvangen Even lichten je ogen op zie ik een vaag verlangen.…

't Satijnen schoentje vloeit van gaven over, Die ge uit uw korfje stromen laat, Daar 't houten klompje, grof en pover, Door u vergeten, ledig staat. Kon u aldus op eens het graf veranderen? Of rooft een ander Sint uw naam? Zo vragen rijk en arm elkanderen, En ik, die haast mij uwer schaam. Zijt gij nog steeds dezelfde?…

Wel dit: de wormen in Naarden spiegelden in al hun poverheid de ware normen en waarden.…

Wel daar ben ik recht pover afgekomen, Wat was die meid een sier en spijtig ding, Ja zij scheen zelf mijn dreigen niet te schromen. Omdat ik maar een kleinigheid beging, Heeft zij terstond een talhout opgenomen, ‘Acht gij mij dan, dus sprak zij, zo gering. Wel snode vent! ik voel mijn leden beven, Is dat manier’..…

van een peeskamertje ze was een schaduw van zichzelf, uitgezakte wallen onder de ogen, grauwe huid, de haren nog steeds blond maar dof ze was in lingerie, pikant bedoeld, maar pover ogend alleen het vuurrood was gebleven geprikkeld door nieuwsgierigheid ging ik binnen ik rook goedkoop parfum en dranklucht om haar heen.…

Daar bij elk pover bed wordt een naam gezet ooit een lid en lichaam vol liefde uit een gezin volgt nu met voor en achternaam zin voor zin. De talrijke Sinti en Roma , de Joodse mensen persoonlijkheden met unieke traktementen. Louis Monasch jr. en Liesje Cohen, Leida en Leo, ik noem ze in een adem daarom hier ook zo.…

Een antwoord heel pover ze staarde naar het glas in lood in de tussendeuren blauw, groen en geel in vlakjes, weinig kleuren met grote vlakken van ondoorzichtig bubbelglas, spartaans beetje op zijn Mondriaans op tafel stond een glaasje ranja met een bitterkoekje opa noemde het altijd een macaronikoekje dat was de zondagse traktatie opa zat in…

Als 'k met smart op brieven wacht - Krijg ik.... rekeningen; Heb 'k een aardig lied bedacht - Buurman gaat het zingen; Moet ik uit - mijn linnengoed Is bevlekt of pover; Eist mijn billet-doux veel spoed - 'k Smijt er d' inktpot over; Geef ik iets mijn maaklaar op - Hij verspeelt mijn renten; Schrijf ik versjes - op mijn kop…