Alle inzendingen over gij zult genieten

over een dam scheren mijn zusters, hoeders volgen hun wollig geblaat het rode kruis zorgt niet voor schapen die zijn uitgeteld de maag indachtig zult gij mijn lam offeren aan de barbecue hoe lam tweebenig schepsel kunt ge naast vraatzuchtig zijn…

Ik voel het, ‘k ben voor u verdwenen, Maar toch mijn harte zal niet wenen: Een kindje ligt op uwe schoot, Dat gij met feller gloed zult minnen Dan ‘t woest gestorm der hete zinnen, Dat u de mannenliefde bood.…

Ik voel het, ‘k ben voor u verdwenen, Maar toch mijn harte zal niet wenen, Een kindeke ligt op uw schoot, Dat gij met feller gloed zult minnen Dan ‘t woest gestorm der hete zinnen, Dat u de mannenliefde bood.…

Zeg, dat gij alles wilt vergeten, En danken zal ik op de knien... En eens wellicht - wie kan het weten - Zult gij mij ook weer geerne zien!…

Geniet elk ogenblik de lust, Die door uw ziel en zinnen trekt. Voor dat gij neerligt in de rust Waaruit geen God u wekt. ---------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

… Al slaat in mijn moe hoofd uw zware zomer-geur, Vergéefs zult ge, als een roos, uw adem míj-waarts keren; want, ben ik úw door al de macht van uw begeren, gij kunt niet míj zijn, daar ‘k om eigen liefde treur.…

Ik zweer 't, gij zult hiervoor met mij In eeuwig-droeve tranen zijn. 't Is reden dat gij vreugde derft, Die maakt dat mijne jeugd versterft.…

, En peinzend zult gij 't wederzien verbeiden, En naar een vrouw gedachte en smachten leiden, En mijmrend leven van herinneringen.' - aug.…

Voortaan o Heer, uw volk zal zijn gewijd En ingeplant en door U aangewezen De hoge Erve uwer heerlijkheid Waarin gij troont en hen nabij zult wezen.…

maangebogen onder poorten nog zo hoge ik zal u stelen op mijn bezem gij zult schreeuwen en sterven mijn vloek zal u bederven niets kan u nog redden leg u alvast klaar in uwe doosbedde getekend: De Windeheks *Morgenavond is het volle maan en daarbij optisch de grootste maan sinds twintig jaar.…

Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg leg op uw hart uw hand, en gij zult horen al de geheimen die, nog ongeboren, zich voeden als aan een aren-zware voren gesneden door uw pijn, o klare ploeg. Niet gij beschikt de zwaarte van de schoven en buiten u wordt alle zaad gekeurd.…

je kwam met nat in je haar de nacht was een kwart voorbij kwam het van de regen, de dauw of was je ergens gestrand kopje onder gegaan je schudde neen de slaap kwam niet meer die nacht en toch bracht de ochtend weer licht de scherpe geur van vers- gevallen sneeuw toen ik het raam opendeed naar buiten keek je voetsporen niet meer vond…

Neemt gij deze man, tot uw wettige echtgenoot, zult u hem eren en liefhebben tot de dood u scheidt?…

Ik weet dat gij mij nog verschijnen zult, Zo zeker als de bloemen wederkomen: Der dingen dove dek hebt gij genomen, Het donkre leven dat de steden vult, De winterwind die klaagt door dorre bomen, Ten sluier die uw eeuwge glimlach hult... Ik zou gelukkig zijn, als slechts geduld De slaap kon vinden om van u te dromen.…

Ik hief mijn Beeld zoo hoog dat gij alleen Eraan kunt raken. Brijzel, 't is uw recht. Of duld dat ik, uw kind, het recht en slecht U overgeef, hoewel verspeeld, toch gaaf. Ik buk het hoofd: ik ben uw knecht, uw slaaf. Gij zult het nooit, nooit in het stof vertreên.…

De Oogst van wat gij hier mocht zaaien, Zult gij in de Hemel maaien, Als gij neerknielt voor Gods troon; Als uw naam, met Englenschrift, 't Levensboek wordt ingegrift.…

Mensheid, deel van de natuur met de minste wijsheid; hoewel gij de enige zijt die kan spreken, zult gij niet antwoorden. Deze vraag is te groot voor u, ze omvat teveel waar gij niet bijkunt. Waarom zijt gij dan de enige met het spraakvermogen?…

Of als gij, door uw kracht en moed, De Eskimo in 't Noord behoedt Voor beren, die daar loeren, En ander hongrend roofgediert; Gij zult - wordt slechts uw toom gevierd - Hem wel 't gevaar ontvoeren.…

Jij kunt niet verzinnen Hoe wel je zult doen Met mij te beminnen; Dan zit je in 't groen; Je bent vrouw en voogd en woont in het groen!…

Als men mij daar heeft heengedragen, En u het zondagklokje wekt, En gij door 't huivrig morgenscheemren, Mistroostig naar het kerkje trekt, Dan zult gij op die deken staren, Zo groen en vochtig uitgebreid : De dood is beter dan het leven, En zacht de slaap der eeuwigheid!…

Sponsae aeternae* Ik weet dat gij mij nog verschijnen zult, Zo zeker als de bloemen wederkomen: Der dingen dove dek hebt gij genomen, Het donkre leven dat de steden vult, De winterwind die klaagt door dorre bomen, Ten sluier die uw eeuwge glimlach hult...…

van alles geniet…

Keesje: Wat kan 't baten, dat gij eenzaam in een hoekje zit, en klaagt. Ga, zij zal het u vergeven, als gij om verschoning vraagt. Lotje: Zult gij dan mijn voorspraak wezen? mij geleiden?…

Zoals jij schrijft, is het heerlijk, dit is dus écht genieten. Je schrijft precies zoals je praat je praat precies zoals je lacht je lacht precies als in mijn dromen Ik houd mijn armen maar gespreid Ik hoop dat je er ooit eens in zult komen.…

Het schuim der natie valt niet meer te meten Wat zegt gij in een ondoordachte bui De soep wordt niet zo heet gegeten als opgediend? Gij zult het weten. Boeren, burgers, buitenlui!…

Nog eens zal uw boezem ontvlammen; Nog eens zult gij hopeloos minnen - Hij, die gij beminnen zult, leef! En dan.... Ja, verschrikt vrij, ontaarden! - Uw schoonheid zal dan niet meer zijn. 1786.…

Toen eindelijk de muur viel in Berlijn, toen werden generaals pas echt heel bang. Wat heeft een militair nog voor belang wanneer er plots geen vijanden meer zijn ? De Islam bood hen mooi de kans, alsnog: Geen vijanden ? Dan máken we die toch ?…

wie is niet bevlekt geraakt tijdens zijn aardse leven of kent stof alleen van horen zeggen aan wie onder u dien ik dat uit te leggen van de kruidenier die nog aan het kooltje van zijn schrijfpotlood likt om uw zonden te noteren van de baas van de frituur wiens vette vingers tussen sticks en frikadellen roteren of de vroedvrouw die juichend…

Wonderlijk toch, in een urn gevangen een leven van hartstocht en verlangen 3,6 kilo as, dat is alles wat er over was. Vandaag laat ik je vrij. De wind neemt je mee over bergen en de zee Tot stof ben je vergaan Dat is het lot van ons menselijk bestaan.…

Al zoudt ge de wereld verkleinen: blijft staan dat ge geen naam zijt, en worden zult, zolang het bestaan uw bestaan niet duldt. En wanneer gij slechts met luchtledigheid wordt verblijd, kunt ge op ieder onachtzaam ogenblik verdwijnen. En pas dan ontstaat er tumult.…