Alle inzendingen over stoelen

Sneeuw roetsjt omlaag langs de daken en heeft zich op de tuintafel en stoelen gehoogd. Ik voel hoe zijn omvamen mij warmte ontrooft en in één adem om de pijn te bestrijden een van zijn kwartliter bruiden belooft, maar 't jachtinstinct houdt zich nog koest.…

Je schoenen op de vloer Je zomerjurk op de stoel Op het kussen ligt je blouse Wij er zomaar tussenin, zalige roes We snakten naar de adem Die we vol overgave pakten Ad rem , alsof als laatste gewenst Geen hinder van begrensde vlakten We zakten weg Bij ‘t zoenen van ons diepste doel Een verstrengeling van engelen Aanzwengelen van het…

Tussen stoel en tafel geklemd Zit ik verstild. M’n ogen Luisteren naar letters, star en druk: Leren studeren. M’n vingers besturen De pen en spreken in inkten letters. Terwijl m’n hersens coördineren, Integreren en concentreren, Verveel ik me toch, m’n blik dwaalt af.…

Geen stoel is onbezet vanaf het podium kijk ik in duizend verwachtingsvolle ogen zelfs geen kuchje is te horen alleen stilte, de concertzaal is gevangen in een wolk energie de dirigent geeft de maat aan een trilling gaat door de zaal Warmte trekt door muzikanten de muziek bruist tranen vullen m'n ogen niet bewust van de vele…

gemaakt Het heeft tienduizend euro buitgemaakt En maakt furore in de Lage Landen De haarbal door de maker uitgebraakt -De eerste kat ontsnapt al aan mijn handen- Laat mij bepaald niet snakkend watertanden Naar nog meer over pik en poedelnaakt Het vers kan dan wel lopen als een trein Waarin iemand uit tenen psalmen zingt En tanden zet in stoel…

In de stoel lees je me als een krant. Je legt de krant weg: adem die je inhoudt, uitademt, inhoudt; vormt. Wèl ben je een glasblazer van geboorte, jij, wind zo voorzichtig als een morgen. - Hoor, de wind steekt op, ik sta op, ik ben iets. Een bloem. Ik groei. Ik heb een nog uiterst ranke stengel om mee te lopen, net als de wind.…

ik verblijf vandaag in een cel niet dat deuren gesloten waren of dat er iets is met de voordeurbel neen, zit de ganse dag met gesloten ogen vanuit mijn stoel te staren het is zo'n dag waar het leven niet wil waar niets er toe doet of misschien wel maar in en buiten mijzelf blijft het stil het is een verdichting waarover ik vertel vaak…

Zal ik mijn hout met mededogen, tot vuurvonken hakken, tot op een winteravond, zal ik gloeien in jouw warme haard, hartverwarmend zul je nestelen, tevreden in mijn diepe stoel, je voeten warmen aan mijn onverteerde as, waarin je mijn visioenen las, is het heerlijk niets te hebben en niets te willen, samen te verwaaien in osmose van…

Heerlijk is dat zomerweer dat luieren in de zon ergens op het pas gemaaide gras of in een luie stoel op het gazon je humeur is als de zonneschijn warm, licht en mild en naast je staat een koel glas met drank waar je je niet aan vertilt langzaam sluiten je ogen tegen het felle licht ongemerkt lig je aan een palmenstrand en maakt een schitterend…

Toen de muziek ophield waren wij de enigen zonder stoel. We liepen naar buiten de nacht in om een & in de sneeuw te pissen. Ergens hoog links boven ons trokken ganzen luid gakkend over. En de sterren waren schelpjes op de rug van een enorme droomslome walvis.…

In diepe stoelen liggen zij te rusten, De zaligen, die elkaar gelukkig kusten, De toekomstlozen; heel hun leven was Een dringen naar de voorgeweten uren, Waar alles eensklaps in vergeten is; ‘t Verwaait nadat het stukgereten is Hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren Naast dit verzonken zijn, dit niet meer wezen, Deze vervaarlijk…

hersteld in hiërarchie van bestaan, levend wezen in verbinding met wat God wordt genoemd, zou het ook Chi kunnen zijn, Energie die geneest zo ook de vrouw niet boven of onder maar steeds in haar waar-de, geen pijnlijke leugen niet verkleind maar als wonder dat je verblijdt; luister en hoor het fijne gevoel, breng een troon of een stoel…

landschap waar je plompverloren komt te staan ik was vergeten stil te staan er hing een blad papier in mijn mond alles wat ik moest zeggen voorontwerp tijdsbestek en de rekening achteraf nochtans [was ik iets vergeten] vraagtekens luifels gaan open en dicht haag vol met dood dode bladeren vers gras verse eieren vers leven een glas een stoel…

Publiek, de dichters op de eerste rij van blinde stoelen, mijn plaats is achteraan onder het gebrandmerkte raam. Waardoor de maan van zieners schijnt voor de dichtregels die we maken, al dan niet op rijm, voor wie we denken te zijn.…

Publiek, de dichters op de eerste rij van blinde stoelen, mijn plaats is achteraan onder het oog van het gebrandmerkte raam. Waardoor de maan van zieners schijnt voor de dichtregels die ons raken, al dan niet op rijm, voor alles wat we denken te zijn.…

In diepe stoelen liggen zij te rusten, de zaligen, die elkaar gelukkig kusten, de toekomstlozen; heel hun leven was een dringen naar de voorgeweten uren, waar alles eensklaps in vergeten is; 't verwaait, nadat het stukgereten is, hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren naast dit verzonken zijn, dit niet meer wezen deze gevaarlijk stille…

In diepe stoelen liggen zij te rusten, de zaligen, die elkaar gelukkig kusten, de toekomstlozen; heel hun leven was een dringen naar de voorgeweten uren, waar alles eensklaps in vergeten is; ‘t verwaait, nadat het stukgereten is, hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren naast dit verzonken zijn, dit niet meer wezen deze gevaarlijk stille…

De oude mensen op de soos zijn vrolijk en mobiel genoeg om te komen Andere bejaarden zijn gebrekkig thuis in hun lichamelijke ongemakken Ik denk me wel eens in, dat het 2050 is en ik in een gemakkelijke stoel zit te fantaseren hoe het vroeger was en dat ik door een wonder ineens terug ben in die tijd weer 24 volle uren per dag mag voelen…

verloren We hebben elkaar steeds meer lief ook zijn we pas net begonnen We zijn zo blij met elkaar en vergeten langzaam onze zorgen We zeggen weleens had ik je maar eerder ontmoet Maar lieve schat het is juist deze tijd die ons goed doet En als ik zachtjes wegsluip ga je rechtop in bed zitten Zoekt me in de kamer en ziet me in de stoel…

Met hoeveel meter tussen de stoelen? Dan bleek dat achteraf weer een gerucht. Zouden we mogen sporten in zeer kleine groep? Daar hadden de niet sportieve mensen weinig aan. Ze zaten al in gedachten te aperitieven op hun balkon. Wie al weken zijn loopmaatje miste en niet graag stilzit hoopte dan weer vurig, dat het toch zou goed komen.…

Publiek, de dichters op de eerste rij van blinde stoelen, mijn plaats is achteraan onder het gebrandmerkte raam. Waardoor de maan van zieners schijnt voor de dichtregels die we maken, al dan niet op rijm, voor wie we denken te zijn.…

slaap ons moe De radio zwijgt opvallend De TV sluit haar venster Computer zoemt zacht De deuren gaan op slot en de verwarming tikt zich stil De wereld raast buiten door We draaien het vuil van onze tanden en spuwen het terug de aarde in Ons gebit is nu om in te bijten Loom laten we onze kleren los die slap neervallen: Stilleven op stoel…

bent en hoe je denkt soms ben ik bang de dag vandaag weer te beginnen ben in de hoogste boom geklommen mijn angst was groen mijn benen blauw het uitzicht was benauwend en bevrijdend vreemd verlangen hunkerde aan de horizon als ik je ooit nog tegenkom sla ik mijn beide armen om wie je bent en hoe je denkt ik zet nog elke dag twee stoelen…

Jouw stoel is leeg, het is donker, maar toch is er wat extra licht, ik heb een kaarsje aangestoken, denk aan jou en zie een lach op je gezicht.…

Iedere dag, wanneer het avond wordt, maak ik de tafel klaar: een extra bord, bestek, je eigen stoel, een kaars, een glas, alsof je enkel opgehouden was. Ik hoor (hoe kon ik denken dat hetgene waardoor ik ben, voor altijd was verdwenen?)…

Wakend sta ik als een stoel in de kamer. Als het zijn tijd is, vlieg ik krijsend uit met de zwaluwen vanonder de dakrand. Hoe sterf ik als hij er niet meer is? --------------------------------------------- uit: 'Hoe je geliefde te herkennen', 2006.…

Kalm rusten haar bevende handen op de zachte leuning van de lege stoel en tikken vingers trillend zonder doel. Naast het grauwe doorgezeten zitbankje zijn geknutseld pijnappel bijzettafeltje, met daarop een bierglas zonder bier, een souvenir, over wild sexy vertier.…

Vandaag las ik 'Het vooroudergevoel', ter hand gesteld door drie geleerde broeders, over bet-overgrootvaders en -moeders, de dagen tellend zittend in hun stoel die kenden Onze Lieve Vrouwedag Maria Hemelvaart en Paulusdag en vierden Heilige Joachimdag - dat hóórde bij het vooroudergevoel maar ook al leefden ze van dag tot dag hun…

fort: ik rol mijn mat uit in de stilte van slapende cicaden De wind is warm, de tijd kruipt met de zon naar Napels Het zit allemaal in mijn hoofd hoog boven het leven van volle straten en winkels waar het geld nooit ver rolt blikken beducht, kussen vluchtig en handen handtastelijk zijn Dat is niet goed Ik steek een storm op blaas stoelen…

het was in Southsea Coffee aan Osborne Road ze schuift een stoel weg van de tafel de serveerster staat op ik kijk door het brandraam naar buiten het eiland lijkt niet ver van hier is er iets dat je me niet verteld hebt over Portsmouth en over het eiland wankelt haar stem zwijgend staat hij bij de deur een etalagepop in kleren die een…